ท้องฟ้าเริ่มมีสีดำเข้ามาแทนที่ ได้ยินแต่เสียงคลื่นทะเล กับเสียงเครื่องยนต์เรือที่ตอนนี้หันหัวเรือเพื่อกลับไปยังฝั่ง แต่คงใช้เวลาอีกราวๆ ครึ่งชั่วโมง
พนักงานเรือสองคนที่เป็นคนขับกับเด็กเรือแทบจะไม่เข้ามายุ่มย่ามในส่วนหน้า พวกเขาเตรียมอาหารและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟแล้วก็กลับไปประจำที่
“จิล”
“คะ” เธอหันหน้ามาหาเขา ฟาเบียนประกบริมฝีปากเข้าหาอย่างรวดเร็ว เขาสอดปลายลิ้นควานหาความหวานตรงหน้า เขาจับมือของเธอมาไว้ที่หน้าขาของตัวเอง
“ดื่มไวน์อีกนะ” เขาหยิบแก้วไวน์ที่วางอยู่บนที่ตั้งใกล้ตัวส่งให้ เธอรับมันมาถือ สองคนประสานสายตากันอยู่ในบรรยากาศที่โรแมนติก
ฝ่ามือหนาของเขาประกบและลูบคลำไปตามเนื้อตัวของหญิงสาว เธอนึกอายฟ้าดิน และประหวั่นในหัวใจ เพราะบนเรือไม่ได้มีแค่เขากับเธอ ยังมีผู้ชายอื่นอีกสองคน
“คุณฟาคะ” เธอเรียกชื่อเขาน้ำเสียงระทดระทวย
“จ๋า...” เขาขานรับเสียงหวาน ตอนนี้ชายหนุ่มงัดเอาความเป็นช
