“ป้า... คุณฟาลงมาแล้ว” ลัดดาบุ้ยใบ้ให้ป้าสายหยุดมองไปทางบันไดที่เจ้านายของพวกเธอกำลังเดินลงมา
ปองรักยังไม่ชิน เธอขยับตัวนั่งตรง สองป้าหลานวิ่งปรู๊ดเข้าไปในครัว ก่อนจะคอยมองตามนายตัวเองตลอด พอเขานั่ง ทุกอย่างก็เริ่มทยอยเสิร์ฟแบบรู้ใจ
ฟาเบียนจัดไข่ลวกไปสามฟอง ขนมปังสามแผ่น เบคอน และไส้กรอกอีกชุดใหญ่ กับกาแฟสด ที่ป้าสายใจยกมาทั้งพ๊อทเพื่อให้เขาสะดวกในการเติมเอง
“ข้าวต้มอร่อยไหม” เขามองหน้าเธอตรง ๆ
“อร่อยค่ะ”
“อยากกินอะไรเป็นพิเศษก็บอกป้าสายหยุดนะ ไม่ต้องเกรงใจ ผมชอบกินอาหารในบ้านมากกว่าไปกินข้างนอก” เขาบอกความชอบของตัวเอง
‘ต้องทำตัวให้ชินกับสายตาคู่นี้ และใบหน้านี้ด้วยนะยายจิล’ เธอบอกตัวเอง
เขาขับรถพาเธอไปทำงานด้วยทุกที่ ปองรักได้เห็นชีวิตของฟาเบียนที่เขาทำงานเก่งมาก แล้วได้เห็นความฉลาดและคล่องตัวของเขา
หญิงสาวชื่นชมเขาอยู่ในใจ เธอไม่รู้ตัวเลยว่าประทับใจนายจ้างเข้าแล้วเต็มเปา
“
