บ้านคิมหันต์
“นายไปใหนมาคะ พอดีหนูแก้มใสเรียกหาพ่อทั้งวันเลยค่ะ”
“ชั้นจะไปใหนมาใหนต้องรายงานเธอด้วยหรอ?”
เสียงทุ้มของเขาพยายามสะกดกลั้นอารมณ์
“ขอโทษค่ะ พอดีลูกถามหานายทั้งวันเลย น้ำผึ้งไม่รู้ว่าจะตอบลูกว่ายังไงดี"
“เธอก็เลยคิดจะพาลูกไปหาชั้นเหมือนรอบก่อนใช่มั้ย น้ำผึ้ง!!!”
เสียงเย็นชากระด้างของเขาตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงโกรธขึ้ง
"น้ำผึ้ง ปละ..เปล่าตามไปนะคะ พอดีน้องแก้มใสจะกินไอศกรีม น้ำผึ้งเลยพาไปน้ำผึ้งขอโทษ ดะเดี๋ยวน้ำผึ้งจะไปอธิบายกับนายหญิงเองค่ะนาย!!"
เสียงที่สั่นเครือ ทำเหมือนกับว่ารู้สึกผิดของน้ำผึ้งทำให้เขากระอักกระอ่วนกับตัวตนที่แท้จริงที่ซ่อนอยู่ของน้ำผึ้งยิ่งนัก
“เลิกปั้นหน้าแสดงละครสักทีน้ำผึ้ง!!”
พลัน!!เสียงของดาริกาดังแทรกขึ้นมาทันที!
“นายหญิง!!”
ป้าบัวที่เดินออกมาพอดี วิ่งไปโอบกอดดาริกาด้วยความคิดถึง
"นายหญิงเป็นอย่างไรบ้างคะ สบายดีมั้ย ป้าคิดถึงนายหญิงมาก ใหนดูส
