ใช่ ฉันเป็นคนพูดจริงๆ แต่ฉันไม่รู้นี่ว่าจะมีแบบนี้ด้วย ฉันยังคงยึกยัก จนกระทั่งนุ่นเรียกชื่อฉันอีก แถมยังทวงบุญคุณด้วยการกระซิบกระซาบเสียงเบา
“ทีนัทขอ นุ่นยังทำให้เลยนะ”
โอ๊ย มันเหมือนกันตรงไหนเล่า ดูเขาขอแต่ละอย่างสิ มันเกินไปมากมั้ยล่ะ ฉันไม่กล้าที่จะลืมตาก่อนจะกัดกรามแล้วสะดุ้งเฮือกเมื่อตัวตนของเขาเข้ามาแนบชิดที่ริมฝีปากจนสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิสูงที่บ่งบอกอารมณ์พลุ่งพล่านของนุ่น
ฉันเผลอลืมตาขึ้นมาสบกับแก่นกาย มันใกล้มาก ใกล้จนฉันแทบคลุ้มคลั่ง แค่ฉันจรดริมฝีปากลงนิดเดียว ฉันก็จะขาดใจตายแล้ว แต่เหมือนนุ่นจะไม่ยอมให้มันจบเพียงแค่นั้น นัยน์ตาสีดำสนิทตวัดลงมามองก่อนจะถือวิสาสะเลื่อนฝ่ามือหนามารั้งท้ายทอย นิ้วสางเข้าไปในเรือนผมแล้วขยำมันเบาๆ ราวกับจะบังคับไม่ให้ฉันถอยทัพ
พวกเราสบตากัน ฉันรู้สึกอับอายจนอยากจะร้องไห้ ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้ ไม่รู้ด้วยว่าจะต้องเริ่มยังไง อาจจะแอบหื่นเคยเห็นในค
