สิ้นเสียงเขาก็กระแทกร่างเข้ามาจนแผ่นหลังฉันชนกับพนักเตียงอีกครั้งดังตึง คราวนี้ฉันตกใจผวาไม่รู้ว่าจะเจ็บก่อนหรือรู้สึกอะไรก่อน มือไม้กอดเกาะไหล่คนร่างสูงเอาไว้ ความรู้สึกจุกแล่นพล่านเข้ามาทั่วช่องท้อง
นุ่นเป็นคนใจร้ายมาก เขาไม่ทะนุถนอมฉันเลย ฉันเจ็บและจุกจนน้ำตารื้นแต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันนัก มือทั้งสองข้างยังคงจับอยู่พนักพิงเตียง กำมือตัวเองแน่นจนเส้นเลือดปูดโปนไปทั้งแขน นุ่นไม่ค่อยเอาแต่ใจกับฉัน แต่ตอนนี้นุ่นกำลังทำ เขาไม่รีรอฟังคำอะไรทั้งนั้น ริมฝีปากร้อนจัดตีตราลงมาบริเวณลำคอ ฝังคมเขี้ยวและประทับร่องรอยเอาไว้ ขาของฉันถูกดึงไปพาดไว้ที่บ่า จนสะโพกฉันลอยขึ้นสูงนิดนึง
ฉันพยายามตั้งสติแต่มันก็กระเจิงไปทุกครั้งที่เสียงพนักพิงกระทบกับผนังห้อง มันเป็นจังหวะเดียวกับที่คนตัวสูงกระแทกกระทั้นร่างเข้ามาอย่างหิวกระหาย โหมกายเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ฉันร้องไม่เป็นภาษา ทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งรู้สึกแปลก ไม่ร
