“นั่นสิ มีตาหามีแววไม่” ไอ้หลิวพูดเห็นด้วย ทำให้ฉันเบ้หน้าทันที แหม ฉันออกจะหน้าตาดี แค่ติดที่หน้าดุไปนิดเดียวเหอะ ใช่สิ ฉันมันไม่หน้าตาน่ารักมุ้งมิ้งอย่างผู้หญิงคนอื่นเขานี่!
“เดี๋ยวเหอะ มึงจะโดน” ฉันเขม่นมันอย่างออกนอกหน้า
ไอ้หลิวเป็นผู้ชายประเภทที่ชอบผู้หญิงสไตล์น่ารัก ตัวเล็ก นิสัยไม่ถึงกับกุลสตรีจ๋า สไตล์แฟนเก่าสมัยมัธยมมันเลย และฉันคิดว่าทุกวันนี้ที่มันไม่มีแฟน คบกับใครไม่ถึงสองเดือนก็เลิก เพราะมันฝังใจนั่นแหละ ฉันเข้าใจมันนะ ฉันก็เคยประสบกับโมเม้นต์แบบนั้นมาก่อน แม่งทรมานฉิบหาย ดึงตัวเองออกไปจากอารมณ์นั้นก็ไม่ได้
“นุ่น ไอ้นัทมันจะทำร้ายกูอ่ะ มึงต้องช่วยกูนะ” ไอ้หลิวเรียกร้องความเห็นใจจากคนตัวสูงที่กำลังกินข้าวอย่างเอาเป็นเอาตายประหนึ่งต้องการพลังงานที่ใช้ไปเมื่อวานกลับคืนอย่างมหาศาล มันชะงักนิดนึงก่อนจะเลื่อนสายตามาที่ฉัน
“ไม่อ่ะ มึงดูหน้านัทดิ”
“จ้ะ เดี๋ยวนี้เข้าข้างกันนะ แหม
