มันดังมากพอที่จะทำให้ไอ้นุ่นสะดุ้งและหันมาสนใจฉัน เวรเอ๊ย เพราะไอ้นุ่นนั่นแหละ ก่อนหน้านี้มันก็น่ารักจนฉันนอนไม่หลับ มาเมื่อวานนี้มันก็ดันทำตัวเป็นคนเก็บกดโหมซะจนฉันเหนื่อยเกือบตาย! ถ้าฉันจะไม่สบายก็เพราะมันเลย!
“นัท”คนตัวสูงย่นคิ้วแล้วรีบรุดจากโซฟาตรงมาที่หน้าฉันพร้อมกับใช้มือพยุงตัวด้วยความเป็นห่วง “เป็นไร?”
“ไม่รู้อ่ะ” ปลายมือทั้งห้านิ้วของฉันแตะอยู่บริเวณขมับพลางหายใจเข้าลึกๆ ด้วยความเหนื่อยอ่อน ก่อนจะสบนัยน์ตาสีดำสนิทที่มองตรงมา เขาใช้มือข้างนึงมาทาบกับหน้าผากฉัน
“ตัวก็ไม่ร้อน”
“สงสัยจะนอนไม่พอ” ฉันตั้งสมมติฐานที่ทำให้มันชะงักไปนิดนึง
เออ ดี สำนึกซะบ้างว่าเป็นเพราะใคร เห็นฉันเป็นแบบนี้แล้วยังจะไปสะดิ้งกับชะนีที่อื่นอีกนะ!
“โอเคมั้ย?”
“ไม่ค่อยอ่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยสบาย ไม่รู้เป็นไร ปวดหัวบ่อยๆ ด้วย” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเบาก่อนจะค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้น รู้สึกล้าไปทั้งร่าง ชายสายตาน่าสงสา
