Lumapit ako sa kanya. “Hindi naman po ako galit sa inyo.” Salubong ang mga kilay niyang lumingon sa akin. “Nagagalit ako sa sarili ko. Dahil kahit nauunawaan ko ang lahat kung bakit niyo ako nagawang iwan, hindi pa rin maiwasang magalit. Sinusubukan kong kalimutan ang lahat pero hindi ko magawa.”
Napayugyug ang balikat ko sa pagiyak nang maramdaman ko ang pag-akap niya sa akin.
“Inting, anak ko.”
“Ma, ma, miss na miss po kita.” Tuluyan na akong bumigay sa nararamdaman ko. Hindi ko na kaya pa.
“Anak, patawarin mo ako. Patawarin mo ako, nagawa ko lang ‘yun para sa kinabukasan mo.”
Kumalas ako sa kanyang mga bisig at manamnam na pinagmasdan ang kanyang mga mata.
“Paano nga pala kayo napunta kanila Loraine? Ang sabi niyo sa akin noon, pupuntahan niyo lang ang kaibigan niyo. Bakit bigl
