-Nicoleen's Play-
"Sigurado ka bang kaya mo i-manage ang event, Nicole? You must remember that this is one of the most prestigious annual event of our company."
Tuloy-tuloy ang lecture ni papa sa'kin sa telepono. Habang ako, narito't nakapangalumbaba sa office desk ko. Hinihintay ko lang na maubos ang boses niya kakasermon pero mukhang aabutin kami ng siyam-siyam kung hindi ko 'to puputulin.
"Papa, don't worry. Kaya 'ko. Can't you just trust me this once?" singit ko sa pag-aalburuto niya. "Or you really can never trust me at all?"
Narinig ko ang pag-buntong hininga niya sa kabilang linya. "That's not what I meant, dear. I'm sorry. Nagaalala lang ako sa'yo, alam mo 'yan." malambing na bawi niya.
"I know. Just let me do this okay? Tatawagan kita kapag nagka-problema, promise." paninigur
