THE MAFIA BOSS SÊX SLÂVÊ-SPG

CHAPTER 4

"ANG bilis mo naman umalis?" Nakahalumbaba pa si Rebeca sa lamesa habang pinagmamasdan niya akong magbihis ng damit.

"Mabuti nga at nagawa ko kayong dalawin bago ako umalis."

"Huwag ka na lang kasing bumalik sa Amerika."

"Alam mong hindi kita mapagbibigyan sa gusto mo."

"Nasaan si Sevie, bakit hindi ka niya samahan sa airport?"

"Gusto niyang sumama pero ayoko."

"Hmm… malulungkot ka kaya ayaw mong sumama."

Tumango ako. "Ayoko lang ipakita sa kanya na malungkot akong babalik sa Amerika."

"Alam mo Steffie, hindi mo naman kailangan magpakahirap sa pagmo-model. Sapat na siguro ang pera n'yo para mabuhay kayo ng sobra ng kapatid mo."

Bumuntong-hininga ako. "Oo, next year nandito na ako sa Pilipinas."

Kinuha ko ang bag ko. "Kailangan ko ng umalis naghihintay na ang manager ko sa airport."

Tumayo si Rebeca. "Ihatid na kita sa airport."

"Sa labas lang ng bahay hindi sa airport," paniniguro ko.

Ayoko talagang ihatid nila ako dahil baka tuluyan akong maging malungkot kapag hinatid nila ako.

"Sa labas lang ng bahay," sagot ni Rebeca.

"Thank you."

Tulad ng sinabi ko ay hinatid ako ni Rebeca hanggang makasakay ako ng taxi. Kahit anong pilit niya sa akin ay hindi ako pumayag na magpahatid sa kanya.

"Steffie!" tawag ni Tita Solen sa akin.

Hinila ko ang maleta ko ng lumapit ako sa kanya.

"Tita Solen."

"Mabuti naman at hindi ka na traffic."

Inagahan ko ang alis para hindi magkaaberya."

"Bakit hindi ka hinatid ng kapatid mo?"

"Ayoko baka magbago ang isip ko kapag hinatid niya ako."

"Let's go! kumain na tayo habang naghihintay."

Tumingin ako sa orasan. "Maaga kami ng dalawang oras at kalahati kaya may oras pa kami para kumain.

Tumayo ako. "Let's go!"

"Did you know that I have some good news for you?"wika ni Tita Solen habang kumakain kami.

I put down my fork. "What exactly is it?"

"You were chosen as a model for a famous underwear brand in America."

"Really? "What is the brand?"

"DM's."

My eyes opened with delight. "Is that true?" Ang lapad ng ngiti ko sa kanya.

She gave a nod. "That's why you should prepare for it." You'll be signing a contract with them next week."

"Thank you!"

"I told you there was a good reason for you to visit the Philippines again. Imagine: they've found you here!"

"I'm so excited."

"Excited na rin ako para sa iyo."

"Kailangan ko na sigurong bumalik sa gym baka hindi nila magustuhan ang katawan ko ngayon."

Umiling si Tita Solen habang nakatingin sa akin. "Walang mali sa katawan mo."

"Ikaw talaga ang number one fan ko."

"Of course."

Nang matapos kaming kumain ay naghintay pa kami ng isang oras bago kami nakasakay sa business class na eroplano.

"Steffie, hindi pala tayo magkatabi sa upuan."

"It's okay, natatanaw namin kita." Sinandal ko ang likod ko sa upuan at nanood ng movie. Ilang saglit pa ay sumakay na ang mga pasahero. May umupo sa katabi ko ngunit hindi ko iyon pinag-aksayahan na pansinin.

"It's nice to see you here."

I stopped when I recognized that voice. When I turned around, I saw the perverted man who suddenly kissed me. He was wearing a white polo, black pants, and black shoes. He had also changed his clothes, and, of course, his sunglasses were of the same color. I also noticed that he had gotten a new haircut.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Are you following me?"

He smirked mischievously. "Of course not, I have a business meeting in America, and I can fly freely because the owner of this airline is a friend of mine. Maybe you are the one following me? Tell me, did you like my kiss, and that's why you're craving it."

"You're rude!"

"Don't make a scene. Other guests picked business class for the peace and quiet. Unwanted behavior is not tolerated here."

Pinagmasdan ko ang mga pasahero. Ang iba sa kanila ay natutulog at tahimik na nanood ng movie. Wala akong nagawa kung hindi ang hindi siya pansinin. Gusto ko sana ng tahimik na flight pero parang hindi mangyayari dahil sa lalaki na ito.

Tinitigan ko siya ng masama. "May araw ka rin sa akin." Gigil kong sagot sa kanya.

"Even when you're upset, you still look attractive."

Hindi ko alam kung matutuwa ako sa sinabi niya. Hindi ko na lang siya pinansin. Ilang oras pa ang bago kami makarating sa Amerika kaya magtitiis ako ng mahabang oras na makita ang bastos na lalaking laging nakasuot ng sunglasses.

"Steffie!" tawag sa akin ng manager ko.

Nang makababa kami sa eroplano ay nagmadali na akong naglakad palabas ng airport.

"Steffie, wait!"

Habol ang hininga niya ng maabutan niya ako."My goodness, why are you in such a hurry?"

"I just want to go home and rest."

"Why didn't you get some sleep earlier?"

My eyes rolled back. "I have a demon in the seat next to me on the plane."

"Mukhang guwapo naman at mabait ang lalaking katabi kanina."

Sumimangot ako. "Kung alam mo lang."

"Pinairal mo na naman ang pagiging masungit mo kaya hindi ka nakatulog."

Hindi na lang ako nagsalita. Ayokong sabihin sa kanya na ang lalaki na 'yon ang lalaking humalik sa akin sa hotel. Sumakay kami ng taxi at hinatid ako ni Tita Solen sa bahay na tinitirahan ko sa Amerika.

"Steffie, ipaalala ko lang sa 'yo na bukas na ang contract signing mo sa DM's baka isipin mo next week pa."

Kanina habang nakasakay kami sa taxi ay tumawag kay Tita Solen ang isang empleyado ng DM's para sabihin na bukas na ang contract signing sa kanila at hindi na susunod na araw.

Tumango ako. "Oo, tatandaan ko. Ingat ka sa pag-uwi."

I entered the house and promptly threw my things aside. I headed straight to my room and lay down on the bed. I was feeling tired and sleepy earlier. However, I resisted the temptation to sleep, even for a moment. The man next to me might suddenly kiss me again, so I was being careful.

"Sino kaya ang lalaki na 'yon? Bakit laging nagtatagpo ang landas namin?" Sinisikap kong kilalanin ang istura niya ngunit kapag wala siguro itong suot na sunglasses ay hindi ko ito makikilala. Nagsimula na akong makaramdam ng antok kaya ipinikit ko ang mga mata ko.

NAGISING ako sa tunog ng phone ko kaya kinapa ko ito habang nakapikit ang mga mata. Hindi ko na pinag-aksayahan tingnan kung sino ang tumawag sa akin.

"Hello!"

"Ate, Steffie."

"Sevie, napatawag ka?"

"Sa boses mo mukhang na istorbo ko ang tulog mo."

"Yes, lagi ka naman wrong timing kung tumawag. Bakit ka ba tumawag?"

"Gusto lang kitang kumustahin."

"Tsk! I'm okay, ikaw ang mag-ingat diyan. Huwag kang sumama sa mga kaibigan mo para gumimik."

"Oo, hindi na ako gigimik ulit."

"Siguraduhin mo lang. Kahit anong tago mo sa akin ay malalaman ko 'yan."

"Ate, may bago pa lang akong negosyong pinagplanuhan pasukin."

"Anong negosyo?"

"Sekreto ko muna sa 'yo. Sasabihin ko na lang kapag naging okay na."

"Okay."

"Sige na, matulog ka na ulit, bye!" Sabay putol niya ng tawag.

"Tsk! Paano pa ako makakatulog nito. Ginising na niya ako."

Tumingin ako sa orasan ng telepono ko. "Geez! thirteen hours na pala akong tulog." Tumayo ako at naligo para mawala ang antok ko. Pagkatapos, nagluto ako ng pagkain. Nakaramdam na rin ako ng gutom. Hindi lang si Sevie ang mag-isa sa bahay. Maging ako ay mag-isang nakatira sa bahay dito sa Amerika. May mga kaibigan naman ako, pero dahil busy ako sa negosyo at sa modeling. Nawalan ako ng oras para makipag-hang out sa kanila.

Habang kumakain ako ay tumunog ang doorbell ko. Nakikita ko naman sa maliit na screen kung sino ang tao sa labas dahil sa cctv camera.

"Si Tita Solen."

Binuksan ko ang pinto. "Good afternoon, Tita Solen."

Nakatitig siya sa akin. "Bakit ganyan ang itsura mo?"

Pinagmasdan ko ang itsura ko. "What's wrong with my appearance?"

"Hindi ka pa nakabihis ngayon ka pipirma ng kontrata sa DM's."

Natampal ko ang noo ko. "Oh, s**t! I forgot."

Tumingin si Tita Solen."Hurry up, you have half an hour to get dressed."

Mabilis akong pumasok sa kuwarto para magbihis ng damit. Hindi ko na nagawang maglagay ng kahit lipstick sa labi dahil sa pagmamadali. Mabuti na lang at dala ni Tita Solen ang sasakyan niya kaya habang nasa biyahe kami ay doon na lang ako nag-ayos ng sarili.

"Kung hindi pala ako pumunta sa bahay mo hindi ka magbibihis."

Tumango ako. "Sorry, nawala talaga sa isip ko napahaba kasi ang tulog ko."

"Kaya pala hindi mo pa naayos ang mga maleta mo."

Tumango ako. "Kasalanan ito ng lalaking katabi ko sa eroplano."

"Huwag mo ng sisihin ang ibang tao. Nakabawi ka ng tulog."

"Mabuti at pipirma na lang ako ng kontrata."

"Magkakaroon din ng shorts meetings at interview sa iyo kaya dapat ready ka."

Tumango ako. "I'm ready.

"Siguraduhin mo lang baka lutang ka kapag tinanong ka."

Umiling ako. "Hindi mangyayari 'yon."

Pagdating namin sa lugar kung saan kami mag-meeting ay sinalubong kami ng isang babae upang ihatid kami sa venue.

Ang bilis ng kabog ng dibdib ko nang makita ko ang may ari ng DM's. Feeling ko nga ay nanginginig ang mga kamay ko ng makipag-shakes hands ako sa kanila.

"I never expected that the owner of the most famous clothing brand here in America is my countryman,"

Miss Riake Tan smiled. "I'm not the owner. I'm just the representative because the owner is busy."

"Okay, you mentioned that I have a male underwear modeling partner. "Where is he?"

"You'll meet him when your photoshoot starts."

I smiled "Okay. Thank you."

"We hope that selecting you as our new model will be successful."

"I'll do my best." Thank you very much for your trust." Nakipag-shake hands ako sa kanya.

Nagkaroon ng maikling interview sa akin. Ilalagay daw nila iyon sa magazine nila.

"Tita Solen, kumain tayo libre kita," sabi ko.

Katatapos lang ng interview at contract signing namin sa DM's. Naglalakad na kami palabas ng malaking building.

"Sandali lang Steffie, may nakalimutan ako sa loob."

"Anong nakalimutan mo?"

"Yung phone ko, naiwan ko sa table."

"Sasamahan kita sa loob."

"Huwag na hintayin mo na lang ako sa kotse ko."

"Okay." Nagmadali siyang naglakad pabalik. Kailangan niyang sumakay sa elevator dahil nasa seven floor ang meeting room namin kanina.

"Nakalimutan kong kunin ang susi kay Tita Solen."

Wala akong nagawa kung hindi ang hintayin siya sa labas ng kotse niya. Sumandal ako sa kotse niya. Nagsindi ako ng stick ng yosi habang naghihintay kay Tita Solen.

"Hindi maganda sa katulad mo ang manigarilyo."

Lumapit sa akin ang lalaking nakasuot ng shade.

Nameywang ako. "Sinundan mo talaga ako."

"Nope. May meeting ako pinuntahan dito."

"Kung gano'n umalis ka sa harap ko."

Ngumisi siya. "Bakit ko naman susundin ang gusto mo?"

"Kung ayaw mong umalis ako ang aalis." Ihahakbang ko pa lang ang mga paa ko ay bigla niya akong hinila at dinikit sa gilid ng kotse.

"Let me go! kung ayaw mong tumawag ako ng pulis."

He stared at me. "Okay, I'll admit that I really miss your kisses," he pressed his face against mine so closely that I could almost smell his breath.

"Damn it! let me go!"

"Steffie, your kisses make me crazy."

Nanlaki ang mga mata ko nang halikan niya ako. Hindi ako makakilos sa ginawa niya.

Paano niya nalaman ang pangalan ko?