“ว่าไงคะ พี่ลุคพูดอะไรเอยไม่เข้าใจ มีอะไรเหรอคะทำไมพี่ลุคถึงพูดจาแปลก ๆ”
“พี่...”
“อะไรคะลุค?”
“พี่ พี่เป็นคน...”
“...”
“พี่...”
“คะ?” สีหน้าหวาดหวั่นที่ได้เห็นตรงหน้าทำให้ฉันลุ้นจนตัวโก่งว่าพี่ลุคต้องการจะพูดอะไร
“...คือ”
“พี่ลุคมีอะไรก็พูดมาเถอะค่ะ เอยรอฟังอยู่” ดูเหมือนเขาจะไม่กล้าพูดสิ่งที่ต้องการพูดฉันเลยจับมือใหญ่ข้างหนึ่งไว้แล้วบีบกระชับเบา ๆ พร้อมกับยิ้มให้
“...” พี่ลุคมองหน้าฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลฉันเลยบีบกระชับมือเขาอีกครั้งเพื่อให้กำลังใจเพราะเรื่องที่เขาจะพูดบางทีอาจจะเป็นเรื่องที่พูดยากมากก็ได้
“ว่าไงคะ เอยรอฟังอยู่นะ” ยิ่งนานเข้าฉันก็ยิ่งให้กำลังใจเขา ไม่ว่าพี่ลุคจะต้องการพูดอะไรฉันก็รอฟังทั้งนั้น
“...เปล่าครับ”
“คะ?”
“ไม่มีอะไรครับเอย”
“...อะไรนะคะ?” ไม่จริงหรอก จะไม่มีอะไรได้ยังไงเมื่อกี้เขายังทำท่าจะพูดอยู่เลย
“ไม่มีอะไรครับ อ่าส์! เมื่อไหร่อาห
