-เวลาต่อมา- ติ๊ง! Tankun : พี่อยากคุยด้วย “...” “อืม~” ฟอด~ “มีอะไรครับ” คนที่นอนอยู่ข้างฉันขยับตัวเข้ามากอด เขาจูบที่แขนแล้วก็ถามออกมา เราทำอะไร ๆ กันแล้วก็หลับกันทั้งคู่ผ่านไปเกือบสองชั่วโมงฉันก็ตื่นก่อนเขาแต่แค่นิดหน่อยเพราะพอมีเสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้นนพี่ลุคก็รู้สึกตัว ส่วนความสัมพันธ์ของฉันกับพี่ลุคก็ยังเหมือนเดิมนั่นล่ะ “พี่แทนส่งข้อความมาค่ะ” “...คุยไหม” “ไม่ดีกว่าค่ะ เอยว่าคำตอบของเอยชัดเจนมานานแล้ว” ฉันบอกพี่ลุคแล้วก็...แอบยิ้มเศร้าออกมาแค่นิดหน่อยแต่เขาไม่เห็นหรอก “พี่เคารพการตัดสินใจของเอยนะ ถ้าเอยอยากคุยพี่ไม่ว่าอะไรเลย” “เอยรู้ค่ะ พี่ลุคเคารพการตัดสินใจของเอยเสมอ แต่เอยตัดสินใจแล้วพี่ลุคอย่าคิดมากเลยนะคะ” ฉันลูบแก้มเขาช้า ๆ เพราะไม่อยากให้พี่ลุคคิดมาก “...พี่ห่วงมัน” “พี่ลุคคะ” ฉันถามคนที่เพิ่งพูดประโยคเมื่อกี้ออกมาด้วยสีหน้าเครียด “ครับ” “ถ้าห่วง...ไม่ทำแบบ