STUPID FRIEND (WHITExTANGMO)

FRIEND 3

**บ้านแตงโม**

“ไหนกระเป๋า?” พี่เมเดินมาแบมือแล้วทำหน้าเหวี่ยงๆใส่

“โมใช้อยู่ค่ะ ของเรามันก็เหมือนกันนะ”

“ก็ของฉันพังแล้ว งั้นแลกกันมั้ยล่ะ?”

“ไม่เอาค่ะ”

“เอ๊ะ! อี่นี่เดี๋ยวกูตบปากฉีกเลย เอามา!!” พี่เมเข้ามากระชากกระเป๋าฉันออกแล้วเทของข้างในฉันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี ก่อนจะเดินเข้าบ้านไปอย่างสบายใจ ทิ้งฉันให้ก้มเก็บของที่พื้น พอฉันเดินเข้ามาในบ้านก็เจอเข้ากับกล่องอาหารหรืออะไรสักอย่างวางระเกะระกะที่โซฟารับแขก พอมองไปก็เจอกับแม่เลี้ยงที่นั่งอยู่ตรงโซฟา ใกล้ๆกับกล่องอาหารนั่นแหละ

“สวัสดีค่ะแม่” แม่เลี้ยงปรายตามามองฉันแล้วก็หันไปสนใจหน้าทีวีต่อเหมือนกับฉันไม่มีตัวตน ก็บอกแล้วไงว่าชินแล้ว ฉันเดินเข้าห้องแล้วทิ้งตัวลงที่นอนอย่างแรง

“แม่ โมกลับมาแล้วนะ วันนี้เพื่อนๆ.....” ฉันหยิบรูปแม่มาแล้วก็เล่าทุกเรื่องให้แม่ฟัง ฉันทำแบบนี้ทุกวันตั้งแต่เสียแม่ไปเพราะว่าพ่อไม่ค่อยอยู่บ้านทำให้ฉันเหงาบ่อยๆแต่พอทำอย่างนี้แล้วก็หายเหงาไปได้เหมือนกัน จนพอนานวันเข้าก็เริ่มทำเหมือนเป็นเรื่องปกติ

**LINE**

**Charming Gangster (5)**

TOY : ศุกร์นี้ไปร้านกูมั้ยเพื่อนนน

IFire : +1 สัสทอยเลี้ยง

ButterNoey : +1 ทอยเลี้ยงเว้ย

TOY : โถ่เพื๊อนน พา**@Momo** ไปสิ กูเลี้ยงพวกมึงแน่ๆ

ButterNoey : **@Mom**o ไม่มางอลลลลล

Momo : ไปดิๆ เลี้ยงเราด้วยนะ

TOY : ทั้งชีวิตเลยมั้ย >.<

**Jjjira** โอ้ย สวยมากเลยน้องโม

**Beauty** ทำดีข่ะคุณน้อง

**WHITE ON**

“หือ อย่างขาวอ่ะ” ผมกับไอ้สองตัวนั่งรออยู่ที่ร้านระหว่างที่รอเนยกับยัยนั่นแต่งตัว ...ทำไมผู้หญิงมันแต่งตัวนานกันจังวะ แล้วไอ้สองตัวนั่นก็นั่งเลื่อนโทรศัพท์ไปมาแล้วทำเสียงหื่นๆอยู่ได้

“นั่นดิ โมแม่งผิวอย่างเนียน” หือ? โม? ยัยนั่นอ่ะนะ ผมฟังพวกมันพูดแต่ละอย่างนะ น่ากระทืบชิบหาย ถ้ายัยนั่นไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มนะ เชื่อเถอะว่าเสร็จไอ้สองตัวนี้นานแล้ว

ปกติก็ชอบหยอดยัยนี่อยู่แล้วนี่หว่า ทำไมวันนี้ฮือฮาแปลกๆ

“เชี่ยไวท์มึงมาดูนี่ดิ โหย ผิวโมโคตรดีเลย” ผมถึงกับกำหมัดแน่นเลยทันทีที่เห็นรูปที่แตงโมอัพลงไอจี อยากได้ยอดไลค์มากขนาดนั้นเลยหรอวะ

“เหอะ!” ผมพูดแค่นั้นแล้วเดินออกไปดูดบุหรี่ข้างนอกเลย แม่งหงุดหงิดชิบหาย

“ฮัลโหลวว คนสวยมาละจ้า” เสียงเนยดังมาจากข้างในทำให้ผมรับรู้ว่ายัยนั่นก็ต้องมาถึงแล้วแน่นอน

“หูย หล่อเชียวนะไวท์ คืนนี้จ้องจะฟันสาวกี่คนเนี่ย” เนยหันมาแซวผม

“จริงๆก็หวังไว้หลายคน ใกล้ๆเนี่ยก็มี” แตงโมหลบสายตาของผมก่อนจะรับแก้วเหล้าจากไอ้ไฟแล้วกระดกรวดเดียว

“อย่างขมเลยอ่ะ ไหนว่าหวานไงไอ้บ้าเนย”

“ฮ่าๆๆ ก็แกอยากกระดกไปทีเดียวทำไมเล่าไอ้บ้า” ผมนั่งลงโซฟาตรงข้ามแตงโมแล้วสังเกตไปพร้อมๆกัน เหมือนไอ้พวกตัวข้างนอกพอเห็นว่ายัยนี่เป็นดาวคณะก็เข้ามาชนแก้ว เข้ามาให้ดื่ม แล้วเจ้าตัวเสือกไม่ปฏิเสธเลยสักแก้วเลยนั่งเมาแอ๋อยู่คนเดียว เพราะเนยออกไปเต้นอยู่กลางฟลอร์ได้ซักพักแล้ว ส่วนไอ้ไฟกับไอ้ทอยก็ออกไปล่าเหยื่อ ตอนนี้เหลือแค่ผมกับแตงโมที่นั่งอยู่ที่โซฟา

...น่ารำคาญชิบหาย

“ชงอีกๆ โมอยากกิน” เออดี! เห็นกูเป็นบ๋อยรึไงวะ ผมปัดแก้วที่แตงโมส่งมาแล้วรินน้ำเปล่าให้แทน สร่างได้แล้วมั้ง เมาขนาดนี้เดี๋ยวก็โดนลากไปปล้ำหรอก

“เอาน้ำสีเหลืองๆ ไม่เอาอันนี้”

“อย่าทำให้ฉันรำคาญเธอไปมากกว่านี้” ผมกัดฟันแล้วกดเสียงลงต่ำอย่างหมดความอดทน ยัยนี่น่ารำคาญยิ่งกว่าตอนปกติอีก

“ทำไม! จะทำมายย จะตีเหรอ มาเซ่!! ม่ายกลัวหรอก” ผีเข้าหรือไงวะ! อยู่ๆกระโดดมานั่งตักแล้วกระชากคอเสื้อกูเฉย ผมปล่อยให้แตงโมกระชากคอเสื้อผมไปมาโดยที่ไม่ได้ทำอะไรตอบโต้ ก็เข้าใจนะว่าเมา

“เมาก็นอนไปเลยไป อย่ามาระรานคนอื่น”

“รักนะ”

“หะ?? เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ” อยู่ๆแตงโมก็เงียบลงแล้วก็พูดว่ารักนะ? คืออะไรวะ งง

“โมรักไวท์นะ รักจริง อึก รักครั้งแรกเลยนะ” เสียงเล็กๆสารภาพรักไปสะอึกไป พูดหมดทุกอย่างตั้งแต่วันแรกที่ผมพาเธอไปโรงพยาบาลจนกระทั่งวันนี้ แต่ขอโทษผมไม่ได้หวั่นไหวเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะผู้หญิงก็เหมือนกันหมดอ่ะ ชอบที่หน้าตา หุ่น กลิ่น ฐานะ แม่งจะมีอะไรต่างกันวะ? หลายครั้งที่ผมได้ยินคำสารภาพรักว่าผมเป็นรักแรกงู้นงี้ ...โคตรเชื่อไม่ได้เลย

“งั้นเหรอ? แต่ฉันไม่ได้รักเธอว่ะ ไม่แม้แต่จะรัก ไม่เคยรู้สึกอะไรด้วยเลย” ผมพูดแล้วยิ้มเยาะใส่หน้าเธอ น้ำตาเธอคลอนิดหน่อย แต่แค่แปปเดียวแล้วมันก็หายไป

“อื้อ โมรู้ แต่ขออยู่ใกล้ๆได้มั้ย ขอรักใกล้ๆนะ” คือจะไม่ยอมแพ้อย่างนี้เหรอ? ก็ได้นะ ผมแฟร์ๆอยู่แล้วอยากรัก เอาสิ รักเลย ...แต่อย่าหวังว่าจะได้ความรักของผมตอบกลับไป ?

“ได้สิ แต่เธออย่าเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตฉันละกัน ไม่งั้นคนที่จะเดือดร้อนที่สุดมันจะเป็นเธอ ...ลงไปจากตักฉันได้ละ รำคาญ!” ผมผลักแตงโมให้ลงไปนั่งที่โซฟา ก่อนที่จะเดินออกไปสูบบุหรี่ข้างนอก

**WHITE OFF**

“โอ้ย ปวดหัวจะอ้วก” ฉันลืมตาขึ้นมามองไปรอบก็ต้องตกใจ นี่มันไม่ใช่ห้องของฉันนี่หว่า ตายแล้วว แตงโมเอ้ย มานอนบ้านใครเขาเนี่ย!!!! แถมเสื้อผ้าก็ไม่ใช่ชุดเมื่อวานอีก!!!