TEMPTED CRUISE IV:PLEASURE CAPTAIN AT THE BLACK DEATH

Chapter 40:BIG SIX CASINO

Pagdating, inayos ni Sabrina ang sarili at huminga ng malalim bago lumabas ng sasakyan. Sinalubong siya ng dalawang bata na may malapad na ngiti sa mga labi.

"Yeah! Mommy is here," masayang sabi ni Flamez habang mahigpit na niyakap si Sabrina saka hinawakan ang kamay at inilagay sa kanyang noo. "Mano po, Mommy," aniya bago siniil ng halik ang bawat pisngi. Kasunod nito ay ang kanyang kambal na kapatid na babae, si Feya.

"Mommy, nasaan si Auntie Irish?" tanong ni Feya nang hindi siya makita. Agad namang nagpalitan ng tingin sina Sabrina at Aless.

"It's better if you both stay here for now para makapagpahinga si Mommy, okay, little angels?" sabi ni Aless na mabilis na inilihis ang atensyon ng dalawang bata. Nagpalitan ng tingin sina Flamez at Feya at umupo sa tabi ni Sabrina na malungkot.

"Mommy, what's wrong? Bakit parang malungkot ka?" tanong ni Flamez nang mapansin ang malungkot na ekspresyon ni Sabrina. Lumingon sa kanya si Sabrina at ngumiti bago nagsalita.

"No! Baby, I'm not feeling down. Mommy is happy," sabi ni Sabrina na may malapad na ngiti, pinipigilan ang mga luhang nagbabadyang bumagsak.

"Si Flamez at Feya ay naging malapit kay Irish simula nang ipanganak ko sila. Laging nandiyan si Irish para tulungan ako sa lahat. Gayunpaman, mayroon pa akong hindi nasasagot na mga tanong tungkol sa kung sino ang ama ng aking mga anak. Iniisip ko tuloy kung nabuntis lang ba ako ng kung sinong mga lalaki; ni hindi ko nga alam kung sino ang naging lalaki sa buhay ko. Lagi ko silang tinatanong kung kilala ba nila ang ama ng mga anak ko, pero hindi ako nakakatanggap ng diretsong sagot mula sa kanila. Kahit ang nakaraan ko, hindi ko na maalala kung sino ako. Ang sabi lang sa akin ni Boss Shadow ay patay na ang aking mga magulang; pinatay sila ni Hunter Kiers.

"Brina, may bumabagabag ba sa isip mo?" tanong ni Aless. Mabilis na umiling si Sabrina at ibinalik ang atensyon sa dalawang bata na nakaupo sa tabi niya.

"Mommy, bakit malungkot ka?" tanong ni Feya.

"Oo nga, Mommy, ayokong nakikita kang malungkot," sagot ni Flamez na mas hinigpitan ang yakap kay Sabrina. Walang tigil ang pag-agos ng luha sa kanyang mga mata habang nangingibabaw sa kanya ang sakit ng kanyang damdamin. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanila na wala na si Irish.

Mabilis na hinablot ni Aless ang mga tsokolate at iniabot sa dalawang bata, napansin ang mga luhang namumuo sa kanyang mga mata. Dali-dali niyang dinala ang mga ito sa dining table para kumain ng chocolate cake na binili nila.

"Uncle, si Mommy, hindi ba sasabay sa atin sa pagkain?" tanong ni Feya. Huminga ng malalim si Aless bago tumingin ng diretso sa dalawang bata bago sumagot.

"Napapagod lang si Mommy, hayaan muna natin siyang magpahinga saglit, okay?"

“Naaawa ako kay Mommy, lagi siyang pagod sa trabaho,” sabi ni Flamez sa malungkot na tono.

Pagkatapos nilang kumain, pumasok agad ang dalawang bata sa kwarto ni Sabrina. Gayunpaman, kitang-kita ang kanilang kalungkutan nang makita itong nakahiga na sa kama, natutulog. Mabilis na inilihis ni Aless ang atensyon ng mga bata para hindi sila malungkot; nilaro niya ang mga ito hanggang sa makaramdam sila ng pagod.

"Kayong dalawa, mag-freshen up; oras na ng pagtulog, okay?" sabi ni Alessandro sa nakapapawi na boses. Agad namang sinunod ng dalawang bata ang utos niya. Pumunta sila sa banyo, naglinis ng sarili, at saka pumasok sa kanilang kwarto.

Umupo si Aless sa malaking sofa, pinag-iisipan ang sitwasyon ni Sabrina. Alam niyang nahihirapan siya sa kasalukuyang kalagayan niya. Ngunit ito lang ang tanging paraan upang maprotektahan sila mula sa kapahamakan.

Ang mga alaala ni Sabrina sa nakaraan ay binura ni Shadow B gamit ang brain electric machines para manipulahin siya laban kay Boss Hunter kasama ang dalawang bata. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula sa pagsasabi sa kanya ng totoo. Maayos ang pakikitungo ni Shadow B kay Sabrina, halos parang anak na ang turing sa kanya, kaya sigurado akong hindi siya maniniwala sa anumang sasabihin ko sa kanya. Ngunit biglang lumingon si Aless sa pintuan nang may tatlong katok. Agad na pumikit ang kanyang mga mata; alam na niya kung sino ang dumating.

Sigurado akong nakarating na kay Boss Shadow ang nangyari sa grocery kanina. Mabilis siyang tumayo at naglakad patungo sa main door para pagbuksan ang taong kumakatok sa pinto.

Alessandro, pinatawag ka ni Boss Shadow. Isang buntong-hininga ang kumawala kay Alessandro nang sabihin iyon ng kanyang kasama. Agad niyang isinara ang pinto at sumunod sa kanila. Pagdating sa organisasyon ng Shadow, mabilis silang tumuloy sa underground.

Alam na ni Aless ang susunod na mangyayari sa kanya, dahil ang landas na kanyang tinatahak ay patungo sa isang silid kung saan pinarusahan ang isang miyembro ng organisasyon ng Shadow B na nakagawa ng maling gawain. Alam niyang inosente siya, pero dahil sa nangyari kanina sa grocery, mapaparusahan siya dahil kay Sabrina. Si Aless ang tumatanggap ng kahihinatnan ng bawat pagkakamaling nagawa niya.

Pagpasok niya sa isang silid, bumaling kaagad ang mga mata niya kay Shadow B na nakaupo sa isang upuan, na nakabente kwatro ang mga paa nito.

"Boss, nandito na si Alessandro," sabi ng kasama niya. Tumingin ito ng direkta sa kanya na may galit sa mga mata.

"Tell me kung ano ang nangyari kanina, Aless. May balak ka bang gagohin ako? Ipaalala ko lang sa iyo kung bakit humihinga ka pa rin hanggang ngayon: dahil hiniling mo ito sa akin.

Agad namang lumuhod si Aless bago sumagot.

"Boss, aksidente lang, nabangga namin si Hunter. Wala akong intensyon na pagtaksilan ka; wala akong ideya na nasa lugar na iyon ang grupo ni Hunter Kiers."

"Nakilala niya ba si Brina?" diretsong tanong niya. Kinakabahang napalunok si Aless, ngunit mabilis na umiwas ng tingin habang ibinato sa harapan niya ang mga litratong kuha nila kanina, kung saan nakayakap si Hunter kay Sabrina.

"Boss, nagkamali ang kumuha ng mga 'yan. Hindi naman ganoon ang nangyari kanina," mabilis na sabi ni Aless, ngunit minsang natigilan siya nang maramdaman ang pagbagsak ng dos por dos na kahoy na tumama sa likod niya.

“Are you implying that all of this is just a fabrication, Aless? Kung hindi mo sasabihin ang totoo, alam mo kung ano ang mangyayari sa iyo.

"Boss, maniwala ka man o hindi, totoo ang sinasabi ko; hindi ganyan ang nangyari kanina. Walang kaalam-alam si Sabrina dito.

"Tandaan mo kung bakit kita binuhay hanggang ngayon: dahil sa kanya. Kung magkakamali siya, ikaw ang mapaparusahan ko," mariing sabi ni Shadow, at saka sumenyas sa kanyang mga nasasakupan na agad namang sumunod. Hinawakan nila si Aless sa magkabilang braso at itinali ang kanyang mga kamay gamit ang kadena sa itaas ng kanyang ulo, at agad na sinimulan ang paghampas sa kanyang buong katawan.

Napapikit na lamang si Aless habang dinadama ang paghampas ng bawat latigo sa bahagi ng kanyang katawan.

Matapos ang ilang oras na pahinga ni Sabrina, bumangon siya at naglakad sa hallway ng bahay.

Aless, Aless. Where are you? tawag ni Sabrina kay Alessandro, ngunit walang sumasagot. Kaya dali-dali siyang pumunta sa kwarto nito.

Saan nagpunta si Aless? Bakit hindi man lang siya nagpaalam bago umalis? Hindi ito ang unang beses na umalis siya nang hindi nagpapaalam sa akin. Agad siyang pumunta sa silid ng mga bata at tiningnan sila; mahimbing silang natutulog sa kanilang mga kama.

"I'm sorry, kung walang time si Mommy sa inyo, pero don't worry, I promise I will make it up to you," sabi niya sabay halik sa noo nila bago lumabas ng kwarto.

Nasaan si Aless? Alam mo ba kung saan siya nagpunta? Tanong ni Sabrina sa ilang guwardiya. Umiling lang sila bilang sagot. Napabuntong-hininga si Sabrina at napaupo sa malapad na sofa. Tiningnan niya ang orasan sa harap niya; it was already 10 PM, pero hindi pa rin bumabalik si Aless. Mabilis siyang tumayo at nagpahakbang si Sabrina nang bumukas ang pinto.

"Saan ka ba nagpunta, Aless? Bakit ngayon ka lang bumalik?" diretsong tanong niya, pero hindi siya nakapagsalita nang makitang hindi si Alessandro ang pumasok kundi si Shawn B.

"Anong ginagawa mo dito sa ganitong oras ng gabi, Shawn?" tanong ni Sabrina. Agad siyang pumasok sa loob at umupo sa sofa, saka nag-cross legs bago nagsalita.

"Pinapunta ako ni Dad dito dahil may importante tayong appointment ngayong gabi."

"Appointment? Saan tayo pupunta? Shawn, wala si Aless dito. Pwede bang hintayin muna natin siyang bumalik bago umalis?" sabi ni Sabrina.

"Hindi na kailangan umalis si Aless kasama ang isang grupo. May pinapagawa sa kanya si Dad, kaya ako ang sasama sa appointment mo ngayong gabi."

"Saan tayo pupunta?" tanong ni Sabrina.

"Sa Big Six Casino," sagot ni Shawn. Agad na bumuga ng hangin si Sabrina at mabilis na iniwan si Shawn para magpalit ng kanyang damit. Ilang sandali ang lumipas, at agad silang lumabas ng bahay at tinungo ang Big Six Casino.

Pagdating nila sa Big Six Casino, agad silang pumasok at kumuha ng bakanteng upuan para maglaro ng baraha. Nagdahilan kaagad si Shawn na aalis muna dahil kailangan niyang makipag-usap sa isang kliyente sa ibang table. Habang naglalaro ng baraha si Sabrina, nagulat siya at napahinto nang makita niyang biglang umupo sa harapan niya si Hunter.

Napapikit sandali si Sabrina habang pinagmamasdan si Hunter na diretsong nakatingin sa kanya.

"Long time no see, Brina. How are you?" mahinang tanong ni Hunter. Ibinaba ni Sabrina ang mga card na hawak niya at binigyan siya ng masamang tingin. Gayunpaman, hindi ito pinansin ni Hunter at hinamon pa siyang makipaglaro laban sa kanya.

"Bakit ganyan ang tingin mo sa akin? Hindi ako sanay sa ganyang tingin mo, sweetheart," aniya na may pilyong ngiti.

"Wag mong sabihing, 'Natatakot ka na baka matalo kita sa larong ito, Sweetheart?' Hindi ka pa rin nagbabago; ikaw pa rin ang Sabrina na kilala ko," aniya. Kaagad siyang tiningnan ni Sabrina ng diretso sa mga mata niya na may masakit na ekspresyon.

"Natatakot? Ako? Hunter Kiers, I also admire your confidence. Okay, I'll play with you, but if I win, I want your life."

"Oh! Okay, I'll give it to you along with my heart," sagot niya na may mapang-akit na ngiti sa labi. Mabilis na napataas ang isang kilay ni Sabrina nang marinig iyon mula kay Hunter.

"Lahat naman ng tao gusto ang buhay ko. Oh! Alam kong gusto mong maghiganti sa akin dahil pinatay ko ang pamilya mo, 'di ba? 'Yan ang sinasabi mo noon pa man. Hindi na ako magtataka kung babalik ka para maghiganti."

"Okay, let's begin a game," sabi ni Hunter. Agad na nagsimula ang labanan nina Hunter at Sabrina sa paglalaro ng poker.

"Ano ba talagang gustong mangyari ng lalaking 'to? Kanina pa siya nang-aasar. Kung wala lang masyadong tao dito, nasampal ko na siya ngayon," naisip niya nang makita ang mapang-akit na titig ni Hunter at napakagat-labi habang nanlilisik ang mga mata ni Sabrina sa galit. Agad na tumayo si Sabrina at dali-daling pumasok sa banyo ng mga babae. Mabilis na sumunod si Hunter, ngunit nagulat siya at umiwas nang makita ang isang patalim na lumilipad patungo sa kanya. Mabilis niyang isinara ang pinto at agad na nakipag-away kay Sabrina sa loob ng banyo.

"Hunter Kiers, papatayin kita," galit na galit na sabi nito, ngunit hindi siya pinansin ni Hunter at nagpatuloy sa pag-iwas sa mga suntok at sipa mula kay Sabrina hanggang sa makakita siya ng pagkakataon. Sa isang mabilis na paggalaw, hinawakan niya ang isang kamay nito at inilagay ito sa likod niya, idiniin siya sa patag na dingding.

Kaagad siyang tiningnan ni Sabrina at agad nagtama ang kanilang mga mata.

"I miss you, Sweetheart," sabi ni Hunter sa mahinang boses, ngunit mataman siyang tinitigan ni Sabrina at pagkatapos ay mabilis na sinipa ang gitna ng dalawa niyang paa.

"Hunter Kiers," galit na sabi ni Sabrina, nakatutok ang baril sa kanyang noo.

"Do you want to kill me? Alright, go ahead, Brina. Hindi ako lalaban. Aware ako sa mabigat kong pagkakamali sa'yo. Why did you remember me? Anong nangyari sa'yo, Brina? Sabihin mo sa akin. I apologize, wala akong magawa para protektahan ka; hindi ko alam na buhay ka pa."

"Stop talking foolishness, Hunter Kiers. I don't recall anything you're saying. Now, I will kill you for murdering my parents," she stated as she fast-c****d her pistol, but Hunter swiftly grabbed her hand and the bala tumama sa pader. Niyakap siya nito ng mahigpit at pinasandal sa malapad na pader.

"Kung hindi mo ako naalala, Brina, tutulungan kitang ibalik ang mga alaala mo. Hindi ako titigil hanggang hindi kita makuha mula sa kamay ng aking kaaway. Ginagamit ka nila laban sa akin, Brina. Please wake up, I'm your husband. Bigyan mo ako ng pagkakataon na ipakilala ko sa iyo ang sarili ko.

"Husband? Anong pinagsasabi mo? Hunter Kiers?"

"Please relax, okay? I will disclose everything to you." Saglit na napangiti si Sabrina nang makita ang pagbabago ng ekspresyon nito. Mabilis niyang itinulak si Hunter palayo at tumakbo, ngunit napahinto siya nang hindi niya mabuksan ang pinto.

"Sa tingin mo ba matatakasan mo ako, Sabrina?" sabi niya habang naglalakad papunta sa kanya. Sa isang mabilis na paggalaw, hinawakan ni Hunter ang kanyang batok at isinandal sa malapad na dingding, hinalikan siya ng mariin. Pagkatapos, agad niyang tinanggal ang suot nitong maskara.

"Brina, hinding-hindi nga ako nagkakamali," sabi ni Hunter na nangingilid ang mga luha sa kanyang mga mata at hinaplos ng marahan ang kanyang mukha, ngunit mabilis siyang nakorner ni Hunter nang bumukas ang pinto.

"Let me go," sabi ni Sabrina na magkadikit ang kanilang mga katawan. Nagpupumiglas siya sa mahigpit nitong yakap.

"Wag kang gagalaw, okay?" sabi ni Hunter na pinagmamasdan ang mga kasama ni Sabrina na mabilis na kumalat sa buong banyo. Inilapit pa ni Hunter ang katawan nito sa kanya at mapusok na hinalikan ang mga labi nito. Hindi makagalaw si Sabrina dahil sa higpit ng kanilang kinatatayuan; ramdam na ramdam niya ang napakalaking bato na tumatama sa hita niya at naamoy ang bawat hininga nito. Napatingin siya kay Hunter na agad nagtama ang kanilang mga mata.

"Alam mo bang na-miss kita sobra, Sweetheart? Mahal na mahal kita," bulong nito at agad siyang hinalikan ng mapusok sa labi. Dahil hindi makagalaw si Sabrina, hinayaan na lang niya ito hanggang sa umabot ang mga halik sa leeg niya.

"Enough, Hunter Kiers! You are harassing me," sabi ni Sabrina nang mabilis na gumapang ang isa niyang kamay sa kanyang katawan. Nagpupumiglas siya, ngunit kahit anong gawin niya, hindi siya makagalaw dahil mas lalo pang isinara ni Hunter ang katawan nito sa katawan niya.