My Young Wife

Chapter 5

Tana’s POV

Halos hindi ako makahinga sa higpit ng yakap sa akin ni Sir na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang kanyang pangalan.

Saka lang nagproseso sa utak ko ang ayos naming dalawa ng may nararamdaman akong parang matigas na bagay sa bandang puson ko.

“Ano kaya ‘yon?”Ang nagtataka kong tanong sa aking isipan.

dahil curious ako ay bhagya kong ginalaw ang aking katawan upang mas lalong maramdaman kung ano ang matigas na bagay na iyon.

“Oh, s**t! sweetie please don't move.” Ang tila nahihirapan niyang bulong sa bandang tainga ko na may kasamang ungol.

“Sir ok lang po ba kayo? meron bang masakit sa inyo!?” Ang natataranta kong tanong dito at pilit na tinutulak ang katawan nito palayo sa aking katawan ngunit hindi ako nagtagumpay dahil maslalo pang humigpit ang yakap nito sa akin.

“S-sir, hindi ako makahinga ang higpit ng yakap ninyo sa akin eh..' Tila ngayon lang ito natauhan saka napipilitan na humiwalay ito sa aking katawan mababakas mo pa sa mukha nito ang pagtutol.

“I’m sorry sweetie are you ok now?" ang malambing nitong tanong sa akin.

“Yes po ok na po ako maraming salamat sir.”

Ang sagot ko dito at saka ngumiti ng bahagya.

“Don’t call me sir just call me Hendrix,”

“Ho!? parang nakakahiya naman po ata eh mas matanda po kayo sa akin eh pero sige po Sir Hendrix na lang po.”

Bigla akong natigilan ng maalala ang mga kaibigan ko sa labas naku' nag-aalala na ang mga ‘yon sa akin.

"Why? Is there any problem!?" Ang nagtatakang tanong sa akin ni sir Hendrix dahil sa nakita niyang reaction ko.

“Naku sir Hendrix kailangan ko na pong umalis baka nag-aalala na iyong mga kaibigan ko sa labas.”

Ang natataranta kong sabi sa kanya nakita ko ang bahagyang pag lungkot ng mukha nito na hindi ko mawari kung bakit.

Kaagad kong hinanap ang aking bag at nagmamadaling lumabas.

“Bye, Sir Hendrix hanggang sa muli po maraming salamat po talaga!" Anya dito sa masayang tinig. Saka ako tumalikod kaagad at tinungo ang pintuan pipihitin ko na sana ang doorknob ng pinto ng maramdaman ko ang pagyakap ng dalawang malaking braso sa aking baywang mula sa aking likuran. Natigilan akong bigla at nanlamig ang buong katawan ko na hindi ko mawari.

Tila may kuryenteng kumalat sa loob ng dibdib ko pakiramdam ko’y nagtayuan lahat ng buhok ko sa katawan first time kong mayakap ng ganito at muli ko na namang naramdaman ang bagay na ‘yon sa bandang taas ng aking puwitan.

Hindi ko alam kung magagalit ba ako o matatakot sa mga ginagawa nito sa akin pero iba ang sinasabi ng puso ko maging ng aking katawan.

Gusto ko ang init na nagmumula sa kanyang katawan at masarap sa pakiramdam ng yakap nito at ang lahat ng ito ay bago lang sa akin.

"Sir Hendrix, bakit n’yo po ako niyayakap?" Anya dito bakas ang kainosentihan sa aking tinig.

“Natatakot ka ba sa akin?" Imbes na sagutin ay balik tanong nito sa akin. Umiling ako at saka ngumiti bago humarap sa kanya.

“Hindi po ako natatakot kasi kapag naghihiwalay kami ng mga kaibigan ko niyayakap din nila ako at nakalimutan ko na kaibigan na rin pala kita.”

Kaya sinuklian ko ang yakap niya sa akin at inilagay ko ang dalawang braso ko paikot sa kanyang baywang at naramdaman kong hinawakan niya ang aking mukha bago hinimas ang aking pisngi gamit ang kanyang hinlalaki.

Dinampian ng isang magaan na halik nito ang aking noo na ikinangiti ko naman bago bumitaw mula sa pagkakayakap ko sa kan’ya.

Nagmamadali na akong lumabas ng kanyang opisina at hindi na lumingon pang muli kay Sir Hendrix.”

Tinawag ni Hendrix ang isa sa mga tauhan niya.

“Bantayan mo siyang mabuti at ireport mo sa akin ang lahat kung ano ang mga nangyayari sa kanya araw-araw. Ayoko rin na may mga lalaking lumalapit sa kan’ya kahit isa." Ang mahigpit na bilin ni Hendrix sa tauhan nito habang nakatingin sa dalagang papalayo.

Nakaramdam siya ng lungkot ng magpaalam na ito sa kanya kung pwede lang ayaw niyang mawala sa kan’yag paningin ang dalaga.

Ngunit nagulat siya ng malamang minor pa pala ito kailangan muna niyang magtiis ng ilang taon bago ito mapunta sa kanya.

Hindi nya talaga kayang kontrolin ang sarili kapag kaharap ito. Tulad kanina hindi na siya nakapagpigil at niyakap niya ito ng mahigpit mabuti na lang hindi natakot sa kanya ang dalagita. Nagiging agresibo na ‘ata siya kapag nasa tabi niya ito kaya hahayaan muna niya ang dalaga at dahan-dahan niyang kukunin ang loob nito.

Nakita ni Tana ang mga kaibigan na nakikipag-usap sa isa sa mga security guard ito iyong guard na may hawak sa kanya kanina.

“Hindi magnanakaw ang kaibigan ko! sinungaling ka! nagkamali lang kayo ng hinuli pinagbintangan ninyo ang kaibigan ko!" Naiiyak na sigaw ni Khim habang si Ash naman ay matalim ang binibigay na tingin sa security guard.

"Khim! Ash! ang tawag ko sa dalawa at lumapit sa kanila sinugod ako ng yakap ng dalawa kong bestfriend at naiiyak na niyakap ko rin sila halos nakakaagaw na kami ng atensyon sa mga taong dumadaan.”

Samantala palabas na si Hendrix ng Mall ng makita niya si Tana kasama ang mga kaibigan nito narinig niya ang usapan ng mga ito.

“Ano bang nangyari sayo Tana umalis lang kami saglit nasangkot ka na naman sa gulo?” ang tanong ng isa sa mga kaibigan niyang may pagka chubby,

“Sabi ko naman sayo eh magpalit ka ng damit kung nakinig ka sana hindi ka sana mapagkakamalang shoplifter!” Ang sermon naman nung isa, habang si Tana ay nakahawak sa kanyang batok na nakatungo. Bumaling ang tatlong dalagita sa security guard.

“Hindi ako shoplifter kuya guard sadyang palpak lang kayo sa trabaho n’yo dahil hindi nahuli ang tunay na magnanakaw..!” Ang galit na sabi ni Tana sa guard hindi na maipinta ang mukha nito sa inis at nanghahaba na ang nguso nito.

“Kapag ako yumaman bibilhin ko itong Mall na ito at kapag nangyari yun ikaw! ang una kong tatanggalin!” Ang narinig kong sabi ni Tana sa guard na pinagtatawanan lang sila at tila na aaliw pa sa itsura ng mga kaharap.

Hindi na niya na pigilan ang mapangiti sa nakikitang kainosentihan ng dalaga habang pinapanood ang pakikipagtalo nito sa guard.

Ang secretary naman ni Hendrix ay hindi makapaniwala sa nakita dahil sa tagal na niyang nagtatrabaho dito ay hindi man lang niya nakitang ngumiti ang kanyang boss. Dalawang reaksyon lang kasi ang makikita sa mukha nito kung hindi galit ay seryoso.

Lumipat ang tingin nito sa direction ni Tana at matalim itong tiningnan nagagalit siya sa dalagita dahil sa selos na nararamdaman.

Napakunot ang noo ni Hendrix ng makita ang kapilyahan ng isa sa mga kaibigan ni Tana.

Kinuha kasi nito ang chewing gum mula sa bibig at pasikretong inilagay iyon sa upuan ng guard na walang kamalay malay dahil nalilibang pa itong asarin ang dalaga.

“Bago mangyari ‘yon mag-aral muna kayong mabuti at marami pa kayong kakaining bigas.

Ang babata nyo pa nagiging mga pasaway na kayo at puro kalokohan pa ang ginagawa ninyo pabaya siguro mga magulang nyo kaya malaya kayong nakakagawa ng mga kalokohan.” Anya ng Guard sa tatlo.

“Aba’t! talagang nakakagalit ka na kuya guard sumosobra ka na!” bahagya itong susugurin sana nung isa ngunit inawat naman kaagad ito ng kaibigan. Habang si Tana naman ay biglang nalungkot ang mukha nito saka hinila ang mga kaibigan palayo sa guard may ibinulong ang kaibigan kay Tana bago naghagikhikan ang mga ito saka nagmamadaling tumakbo palayo ang magkaibigan.

Iiling-iling ang guard na umupo sa upuan nito ng bigla itong tumayo at tiningnan ang kanyang inupuan. Nagdilim ang mukha nito ng makita ang chewing gum na dumikit sa pantalon nito galit na sumigaw ang Security guard.

"Hoy! mga bata kayo magsibalik kayo dito....!!" ang sigaw ng guard.

Itinaas ni Hendrix ang kanang kamay niya na waring may tinatawag lumapit kaagad ang isa sa mga tauhan nito.

"Ayoko ng makita ‘yan dito,” “yes sir!” Nagpatuloy siya sa paglalakad papunta sa kanyang sasakyan. Kampante na ang loob niya dahil nahanap na niya ang babaeng gumugulo sa kanyang isipan at wala siyang pakialam kung masbata pa ito sa kanya gagawin niya ang lahat mapasakanya lang ang dalaga.