"Sir Kazimir, saan po ang punta niyo?" tanong ni Hope at hinarangan pa ang dadaanan niya na akala mo maybahay niya ito. "P'wede po ba akong sumama? Wala na rin naman po akong gagawin dito dahil maaga ko na pong tinapos kanina."
"Hindi puwede."
Gusto niyang maglakad-lakad ngayong araw dahil pakiramdam niya ay nag-uumpisa nang rumupok ang mga buto niya dahil sa konsumisyon.
"Bakit po? Sige na, isama niyo na po ako."
"Bakit kaya ang kulit mong babae ka, 'no?"
"Sige na, cute ka naman, eh." Natawa siya ng sarkastiko. "Malapit na nga kitang mahalin dahil ang cute-cute mo, eh."
Napatayo siya ng tuwid dahil sa sinabi nito. "Aalis na ako kaya padaanin mo na ako," wika niya dahil nagsisimula na naman itong mabaliw. "Dito ka lang at bantayan mo 'tong bahay ko, maliwanag ba?"
"Opo," mataban
