"Dude, mabuti naman at gising ka na. Kanina pa sana ako aalis kaya lang baka hanapin mo kami ni Hope," bungad ni Samaniego sa kaniya pagbaba niya sa hagdan.
"Bakit?"
"Uuwi muna ako sa bahay namin dahil miss ko na 'yong chicks ko roon. Si Hope naman ay umuwi muna sa mga kapatid niya. Sa lunes na lang daw siya babalik kung ayos lang sa iyo."
"It's fine." Bigla siyang natuwa sa mga narinig niya.
"Okay lang ba kahit iwanan na kita?"
"Yup! Bakit hindi ka pa sumabay kay Hope kanina? Puwede mo naman akong i-text o 'di kaya'y tawagan, ah. Napakabait mo naman. Hinintay mo pa talaga akong magising. Siguro may kailangan ka, 'no? Uutang ka?"
Sa wakas ay mag-isa na lang siya. Makapagtrabaho siya, makakain siya ng maayos at higit sa lahat ay makakatulog siya ng mahimbing.
"Mahal kasi kita kaya
