BIHAG

DAHAS

Dinala ako ng mga lalaking kumaladkad sa akin papunta sa Isla; mga tauhan sila ng limang lalaking lumapastangan sa akin. At pagdating ng Isla ay isipinasok nila ako sa malawak na basement at ikinulong sa kuwartong naroon.

Ngayon ay nakaupo akong mag-isa sa pinakasulok ng kuwarto na ito na puro mga sapot na yata ng gagamba at medyo maalikabok din. May isang dim light ang nakasabit kaya medyo maliwanag naman sa loob kahit papaano. Wala naman masyadong gamit sa loob maliban sa isang sirang katri at sirang upuan na nasa kabilang sulok.

Suot ko pa rin ang bathrobe na nakuha ko sa yate.

Kahit papaano ay kumalma ang takot ko, dahil kung papipiliin ako ay mas gugustuhin kong makulong na lang dito kaysa ang makaharap pa muli ang limang mga lalaking 'yun. Mabuti na lang ay may nagpakain sa akin kanina; salamat sa kapitan ng yate na 'yun, mukhang napakabuti niya kumpara sa mga amo niyang demonyo. Sana lang matulungan niya akong makatakas, dahil siguradong puro paghihirap ang dadanasin ko sa isla na 'to at baka dito na ako mamatay.

Makalipas ang ilang minutong pagtitig sa kawalan ay naisip kong mahiga na lang para makatulog; kinuha ko na lang ang isang unan na nakalagay sa lumang katri, pero sandali akong napahinto at napatitig sa unan nang mapansin ang pulang mantsa, parang natuyo na dugo, gayunpaman ay binalewala ko na lang at muli akong pumuwesto sa pinakasulok, ginamit ko ang unan.

Sa kakahiga ko ay tuluyan na akong hinila ng antok.

Pero mula sa malalim kong pagkakatulog ay nagising ang diwa ko nang may malamig na boses ang bumulong sa puno ng aking tainga.

“Gising… tumakas ka na…” Napakalamig at lalim ng boses parang nanggaling sa loob ng isang balon.

Kahit inaantok ay pinilit kong imulat ng konti ang mga mata ko, pero wala naman akong nakita, kaya muli akong pumikit para bumalik sa aking pagkakatulog; binalewala ko na lang ang narinig.

“Papatayin ka rin nila tulad namin… Magiging isa ka rin sa amin…” muling bulong ng malamig na boses.

Tuluyan na akong nagising at biglang napabalikwas ng bangon. Pero nang magpalinga-linga ako sa paligid ko ay mag-isa lang ako.

Bigla akong kinilabutan.

Akmang mahihiga na ako muli nang bigla na lang namatay ang dim light, dahilan para biglang dumilim sa buong paligid; wala na akong maaninag pa ni konting liwanag.

Pero kasabay ng pagkamatay ng ilaw ay may narinig akong tunog ng papalapit na yapak at kalasingan ng kadena na para bang nakakadena ang naglalakad papalapit sa akin.

“S-Sino 'yan?” may panginginig kong tanong kasabay ng aking paglunok at atras sa aking likuran, pero wala na akong maatrasan pa dahil tumama na ang likod ko sa pader.

Hanggang sa biglang natigil ang hakbang at tunog ng kadena, bagkus ay napalitan ng umiiyak na boses.

“Tulungan mo 'ko… tulong… maawa ka… tulungan mo na ako…” umiiyak na wika ng boses babae. Nakakapanindig balahibo ang boses.

“S-Sino ka ba?” muli kong tanong na kinain na ng takot.

Nanindig na ang aking mga balahibo. Ano 'to? Hindi naman siguro ako nagguguni-guni lang.

Hanggang sa may narinig akong sumigaw na boses muli ng babae na tila nasasaktan, boses na parang unti-unting tinu-torture, pero may isa ulit ang boses ng umiiyak, nagmamakaawa, hanggang sa may humahalakhak na, at muling tumunog ang kalasingan ng kadena.

“Mamamatay ka rin…”

“Sama-sama tayong mamamatay…”

“Maawa ka sa amin… tulungan mo kaming makalabas dito…”

Iba't-ibang boses na ng babae ang aking narinig na parang bumubulong sa magkabila kong tainga.

Marahas kong pinilig ang ulo ko, hanggang sa hindi ko kinaya at tinakpan ko na ang mga tainga ko para hindi ko na marinig pa ang mga ingay na nakaka-trauma pakinggan.

Tuluyan na akong napaiyak sa takot habang takip ang aking tainga.

Anong meron sa kuwarto na 'to? Bakit ganito? Mga kaluluwa ba sila o ano? Bakit sila umiiyak at humihingi ng tulong?

Pero kahit takip ko na ang aking tainga ay naririnig ko pa rin ang mga boses na tila nasa tabi ko na lahat; binubulungan ako, sinisigawan, tinatawanan, pero may umiiyak habang nagmamakaawa, may nagagalit, at lahat sila ay mga boses babae.

Para akong nahihilo sa kanilang mga boses, parang namimingi ang aking pandinig. Nakakakilabot ang kanilang mga malamig na boses.

“Ahhh! Tumigil kayo! Tigil! Lumayo kayo sa akin! Lumayo kayo! Layuan niyo ako!” pagsisigaw ko na hindi ko na napigilan pa dahil tila namingi na ang aking tainga sa kanilang mga boses.

Hanggang sa isang kalampag ang aking narinig na muli kong kinamulat, pero sa aking muling pagmulat ay maliwanag na sa paligid, at nang alisin ko ang kamay na nakatakip sa aking mga tainga ay wala na akong narinig pa na mga nagmamakaawang boses.

Nang mapatingin ako sa hagdan ay nakita ko ang pagpasok ng dalawang lalaki na siyang nagpasok sa akin kanina rito sa basement.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at patakbo ko na itong sinalubong.

“Tulungan niyo po ako! May mga kaluluwa rito! May mga multo! Parang awa niyo na, palabasin niyo na lang ako rito! Maawa po kayo sa akin, please.”

Sabay namang napaasik ang dalawang lalaki sa akin na tila hindi naman naapektuhan sa pag-iyak ko at pagmamakaawa.

“Tsk. Pasalamat ka at naalala ka pa ni boss, kundi ay siguradong mabubulok ka na rito kasama ang mga kaluluwang sinasabi mo!” pagtawa ng isang lalaki. Hinawakan na nila akong dalawa sa magkabilang braso.

Hindi na ako nagpumiglas pa at nagpakaladkad na lang sa kanilang dalawa paakyat ng hagdan.

“Pang isang daan ka na kapag namatay ka rito sa basement. Pero siguradong dito rin naman ang magiging kamatayan mo oras na ginalit mo si boss, dahil itu-torture ka namin sa basement na ito habang nagmamakaawa; kami na ang makikinabang sa 'yo kapag sawa na si boss sa 'yo,” ngising wika sa akin ng isang lalaki habang kinakaladkad ako.

Mas lalo akong kinilabutan at kinain ng takot. Ibig sabihin, ang mga boses na naririnig ko kanina ay mga kaluluwa ng kanilang mga biktima. At hindi malabo na sasapitin ko rin ang kanilang mga sinapit.

Pero hindi maaari… hindi ako puwedeng mamatay na lang ng basta-basta rito; kung sakaling mamatay man ako, nasisiguro kong hindi rito sa isla na 'to, hindi sa kamay ng mga demonyo na 'to. Tatakas ako ano man ang mangyari, pipilitin kong makatakas. Sa ngayon ay aasa na lang siguro ako sa kapitan ng yate na 'yun, kay Sir Charles. Sana dumating siya para iligtas ako katulad ng pangako niya. Siya lang ang tangi kong pag-asa.

Halos magkandarapa ako sa pagkaladkad sa akin ng dalawang lalaki. Hanggang sa huminto kami sa isang nakasaradong pinto, at agad na kumatok ang isang lalaking may hawak sa akin.

“Boss, narito na ang babae!” wika nito.

“Papasukin niyo,” sagot ng baritonong boses mula sa loob.

Kaya naman binuksan na ng isang lalaki ang pinto, pero pagkabukas ay malakas nila akong itinulak papasok, at dahil nanghihina pa rin ang mga tuhod ko ay bumagsak ako sa loob ng malawak na kuwarto.

“Ah.” Napaigik ako sa sakit dahil sa aking malakas na pagbagsak, hindi ko mapigilan ang mapangiwi.

Rinig ko naman ang pagsatsat ng tila disappointed na boses.

Kahit nanghihina ay pinilit ko na lang tumayo. Pero pag-angat ko ng tingin ay para akong namutla nang magtama ang mga mata namin ng lalaking mag-isang tila isang hari na nakaupo sa couch habang hawak pa nito ang isang glass na naglalaman ng wine, at may nakaipit na stick ng umuusok na sigarilyo sa daliri nito.

Walang iba kundi ang lalaking nagngangalang Tred.

Napaatras ako bigla kasabay ng aking paglunok sa sobrang takot. Kitang-kita ko naman ang na pagngisi nito at sinenyasan na ako gamit ang kamay na may hawak sa kupita.

“Take a shower in the bathroom. I'll give you fifteen minutes; kapag hindi ka pa rin natapos sa oras na binigay ko sa 'yo, asahan mong papatawan na kita ng malupit na parusa,” seryosong wika nito sa akin na puno ng babala bago humithit sa sigarilyong hawak at bumuga ng usok.

Dahil sa aking takot ay wala na akong inaksaya pang oras at nagmamadali nang pumasok sa pinto na itinuro nito sa akin.

Pagpasok ko ay bumungad sa akin ang malawak na bathroom.

Dali-dali na akong pumasok ng shower room at naligo na agad dahil sa takot na maubos ang fifteen minutes na binigay sa akin.

Nang matapos maligo ay hindi ko na sinuot pa ang bathrobe na hinubad ko dahil medyo madumi na gawa ng paghiga ko sa maruming basement na 'yun.

Kinuha ko na lang ang isang puting tuwalya at tinapis sa hubad kong katawan. Kahit tumutulo pa ang hanggang balikat kong buhok ay hindi na ako nag-abala pang punasan at lumabas na ako ng bathroom sa takot na maubusan ng oras.

Sa aking paglabas ay agad na tumingin sa kanyang suot na relo ang lalaking si Tred.

“Very good, you're not late,” pagtango-tango nito nang tingnan ang oras at tumayo na matapos ilapag ang hawak na wine. “Follow me.”

Kahit nanginginig sa takot ay sumunod na lang ako.

Binuksan nito ang isang pinto sa pamamagitan ng pagpindot sa isang maliit na button; bumukas naman ang pinto na parang normal na pader lang kung titingnan pero pinto pala.

Pagkapasok sa loob ng room ay hindi gaano maliwanag pero tamang-tama lang para maaninag ang loob dahil sa dim light na kulay pula na nagsisilbing liwanag sa loob; may isang kama ang naroon at iba't-ibang gamit ang naka-display sa pader na hindi ko alam kung ano dahil ngayon ko lang nakita.

At mas lalo akong kinilabutan at kinain ng takot nang maghubad ang lalaki sa harap ko habang nakatingin sa akin ng seryoso. Binaba ko na lang ang tingin ko para hindi makasalubong ang mabangis nitong tingin.

“You look so f*****g hot in that towel; you make my d**k hard,” wika nito sa akin na parang pinagmamasdan ang katawan ko habang hinuhubad ang kanyang kasuotan.

Tanging paglunok lang ang nagawa ko habang nakayuko at pilit na kinukubli ang panginginig sa takot.

“Massage me first,” wika nito at inihagis sa akin ang isang maliit na bote ng massage oil bago ito sumampa na sa kama.

Kahit nanginginig ang mga kamay ay dinampot ko na lang ang massage oil at mabigat ang mga paa na inihakbang papalapit sa kulay pulang kama.

“Do your best, oras na hindi ko magustuhan ang pagmasahe mo, asahan mong paparusahan kita.”

“G-Gagalingan ko po, s-sir,” nanginginig kong sagot na halos hindi lumabas sa aking bibig dahil sa sobrang hina.

Binuksan ko ang bottle at naglagay ng oil sa kamay ko bago sumakay sa taas ng kama at minasahe na ang kanyang likod. Kahit papaano ay marunong naman ako pagdating sa pagmasahe dahil palagi akong inuutusan ng tiyahin ko araw-araw.

“Hmm…” ungol ni Tred dahil sa pagmasahe ko, tila nagustuhan naman nito.

Medyo nabawasan naman ang kaba ko. Kaya kahit nanginginig ang mga kamay ko sa takot ay mas ginalingan ko pa ang pagmasahe. Pero naramdaman ko na lang ang biglang pagpasok ng kamay sa loob ng nakatapis kong tuwalya at diretso nitong hinaplos ang ibabaw ng p********e ko. Sa gulat ay hindi ko sinasadyang napakamot sa kanyang likod ang matulis kong kuko.

“f**k!” pagmura nito na siyang kinagitla ko.

“N-Naku sorry po, sir, h-hindi ko po— ahh!” Napasigaw ako nang malakas nitong hinablot ang buhok ko.

“You b***h! How dare you scratch my back!” Malakas na ako nitong sinampal ng dalawang beses na siyang kinabagsak ko sa kama.

Halos mahilo ako sa lakas ng sampal kung kaya napaluha agad ang mga mata ko.

“S-So-Sorry po, s-sir, h-hindi ko po talaga— ackk!” Sinakal ako nito gamit ang isang kamay.

Sa lakas ng sakal ay halos hindi na ako makahinga. Pilit kong inaalis ang kamay nito para mas lalo lang diniin sa leeg ko na para bang gusto na akong patayin.

“Kung ayaw mong patayin kita agad, umayos ka sa mga kinikilos mo,” mariin nitong wika sa akin na puno ng pagbabanta bago binitiwan ang leeg ko.

Napaubo na lang ako at hinabol ang aking paghinga; ramdam na ramdam ko ang pagsakit ng leeg ko.

“Get up and massage my foot,” utos sa akin ni Tred matapos magsindi ng sigarilyo at sumandal na ito sa headboard ng kama.

Dali-dali naman akong bumangon. “A-Ano po 'yun, sir? Hindi ko po naintidihan, hindi po kasi marunong mag-english.” Napayuko ako kasabay ng aking panginginig sa takot.

“Ang sabi ko, imasahe mo ang mga paa ko, tanga!” sigaw nitong sagot sa akin.

Kaya naman agad akong kumilos para sana pumuwesto na sa bandang paahan nito, pero hindi pa nakakapuwesto nang malakas na nitong hinaklit ang tuwalya sa katawan ko at hinila na ako sa braso, dahilan para mapasandal ang likod ko sa headboard ng kama; hindi ko mapigilan ang mapangiwi sa sakit.

“S-Sir…” natatakot kong usal.

Tinitigan nito ang dalawa kong malulusog na dibdib, hanggang sa hindi natiis at dinakot na ng isang kamay nito ang kaliwa.

Hindi ko mapigilan ang mapaungol sa sakit nang panggigigilan na nito ang dibdib ko habang may mabangis na ekspresyon ang mukha na tila ba gigil na gigil nga.

Ang tanging nagawa ko na lang ay nanginig habang pinipigilan ang luha ko, pero hindi kinaya ng pagpigil ko at dumaloy ito sa aking pisngi.

Ngumisi si Tred nang makita ang pagluha ko at panginginig, itinigil na nito ang pagpisil sa dibdib ko.

“Spread your legs wider for me, my bitch.”

“Ang sabi ko, buksan mo ang paa mo! Ibukaka mo sa akin!” galit na sigaw nito nang hindi ako sumunod agad dahil hindi ko naintindihan.

“O-Opo, sir, m-masusunod po,” Nanginginig akong sumunod, ibinukaka ko ang mga hita ko sa kanya.

Pero kasabay ng pagbukaka ko ay siyang pagpasok ng gitnang daliri nito sa loob ng p********e ko at bigla na lang inilabas-masok nang mabilis.

“Ano, masarap ba?” ngisi nitong tanong sa akin habang sige ang labas-masok ng daliri na ginawa nang dalawa. “Sumagot ka! Masarap ba, ha?”

“H-Hindi po, sir. M-Masakit po, eh,” naiiyak na sagot ko. Talaga namang masakit, sobrang hapdi.

Napahinto ito bigla na tila hindi makapaniwala, at mas lalong bumangis ang mukha. Hanggang sa muntik na akong mapatili nang malakas nitong hinila ang paa ko, dahilan para mapahiga ako muli sa kama.

“Sige, at dahil sakit lang ang naramdaman mo, pwes mas pasasakitin pa natin 'yan,” wika nito bago humithit ng hawak na sigarilyo at bigla na lang binuga sa mukha ko ang usok.

Napaubo naman ako dahil talagang nalanghap ko.

Pero naramdaman ko na lang ang kanyang bibig na sinakop na ang kaliwang dibdib ko at sinipsip. Matapos sipsipin nang ilang segundo ay bumitaw din agad at agad na nilapit ang umuusok na sigarilyo. Napasigaw na lang ako sa sakit kasabay ng aking pag-iyak nang pasuin nito ang u***g ko ng dulo ng kanyang sigarilyo.

Ang sakit, ramdam ko ang init, siguradong nagkasugat.

“Ano, masarap na ba?” ngisi nitong tanong sa akin at itinapon na ang sigarilyo matapos mamatay ang apoy sa u***g ko.

Naiiyak akong umiling. “T-Tama na po, sir, m-makaawa ka po sa akin kahit konti please.” Humagulgol na ako.

Pero sinampal lang nito ang dibdib ko. “Bend over, bitch.”

Naiiyak akong bumangon, pero hindi alam kung ano ang ibig niyang sabihin.

“Dumapa ka at tumuwad!”

Wala akong nagawa kundi sumunod.

Hanggang sa naramdaman ko na ang pagpasok ng kanyang p*********i sa butas ng aking pang-upo na masakit pa, at mas lalong sumakit sa kanyang pagpasok.

“f**k! Ang sarap mo!” Sinabunutan na nito ang buhok ko at nilakasan ang pag-ulos mula sa likuran ko.

Para akong nahilo sa lakas ng pagyugyog sa katawan ko. Hanggang sa itinulak na lang nito ang likod g ulo ko at isinubsob ang mukha ko sa kama bago malakas na pinalo ng kamay ang pang-upo ko.

“Ano, masarap na ba, ha? Sumagot ka!" Muli nitong sinampal ng malakas ang pisngi ng pang-upo ko.

Pero hindi na ako makasagot gawa ng nakasubsob ang mukha ko, ni hindi na ako makahinga ng maayos.

“Tred, are you there?” May kumatok sa pinto.

“Pumasok ka na lang para makita mo kung narito nga ako, Drew!” inis na sagot ni Tred at pinatihaya na ako ng higa matapos bunutin ang kanyang p*********i sa aking pang-upo.

Pero pagtihaya ko ay agad nitong pinasok ang kanyang p*********i sa mahapdi kong p********e.

Bumukas ang pinto at pumasok ang nagngangalang Drew.

“Oh,” mahinang usal nito na tila hindi inaasahan ang nabungaran.