IT'S SATURDAY MORNING, napapahikab pa ako at napapaunat-unat ng katawan habang naglalakad palabas ng kuwarto ko; dumiretso ako sa balcony at tumambay.
“Ang sarap sa pakiramdam,” usal ko habang nakatayo at nakatanaw sa malayo. Ang sarap ng simoy ng hangin dito sa balcony, medyo malamig-lamig sa balat.
Hindi ko mapigilan ang mapangiti; talagang nare-relax ako tuwing tumatambay ako rito sa balcony, gumaganda ang gising ko lalo. Tanaw na tanaw ko sa baba ang mga security guard ng mansyon na puro mga naka-black suit na kanilang uniform. Talagang napakarami nila, nasa mahigit sampo yata. Masasabi kong napakayaman nga ni Deo dahil napakaraming bantay sa kanyang mansyon, mas malala pa siya sa isang sikat na artista sa dami ng mga security guard.
“Ehmm.”
Napalingon ako nang may tumikhim sa liku
