ดวงใจมาเฟีย

ปวดประสาทกับเพื่อน

เมื่อกินข้าวเสร็จเรียบร้อย ณภัทรอาสาเป็นคนล้างจานเอง ส่วนเธอก็เดินหายเข้าไปในห้องนอนเพื่อคุยกับเพื่อนที่ตอนนี้ส่งไลน์เข้ามาในกลุ่มแชตไม่หยุด จนเธอต้องรีบกินข้าวให้เสร็จ เธอกระโดดขึ้นบนเตียงนอนคว่ำเปิดหน้าจอโทรศัพท์คุยกับเพื่อนทันที

lINE CHAT : สี่สาวสุดแซ่บเด็ดสะท้านในสามโลก

น้ำหนาว:ยัยแก้ว!!!! แกรู้จักคุณณกานต์ คุณณภพ คุณณภัทรด้วยเหรอ

แก้วเกล้า:อือ พี่ชายข้างบ้านน่ะ พวกเราโตมาด้วยกัน เลยสนิทสนมกันเป็นพิเศษ

ลิ้นจี่:กรี๊ดดดด อิจฉาเพื่อนมาก ทำบุญมาด้วยอะไรเนี่ย มาเฟียหนุ่มหล่อเลยนะย่ะ

แมวเหมียว:แนะนำให้รู้จักบ้างสิ หรือว่าชวนมากินข้าวด้วยกันก็ได้ เหมือนในนิยายเลยอะแก

ลิ้นจี่:เอ่อๆ ใช่ๆ พระเอกเป็นมาเฟีย นางเอกเป็นนักศึกษา ผู้โคตรคลั่งรักเลยอ่ะ

แก้วเกล้า:พวกแกมโนกันไปไกลแล้ว พวกพี่เขาสามคนวันๆ ทำแต่งาน จะเอาเวลาที่ไหนมาสนใจผู้หญิง

น้ำหนาว: ตัวติดกัน????

แก้วเกล้า: อือ

แมวเหมียว: หมายความว่ายังไง

แก้วเกล้า: ไม่บอก ความลับ

ลิ้นจี่: ร้ายกาจ หัดมีความลับกับเพื่อน

แก้วเกล้า: นิดหน่อย

น้ำหนาว: เอ่อ ลืมเรื่องนี้ไปเลย แกเป็นแฟนกับผู้ชายที่ชื่อว่าณภัทรเหรอ พี่เขาประกาศต่อหน้าทุกคนเลยนะ

แก้วเกล้า: เอ่อ.....

ลิ้นจี่: ยังไงบอกมา ห้ามปิดบังเด็ดขาด

แก้วเกล้า: อือๆ บอกก็ได้ คือแบบว่า......

น้ำหนาว: โอ๊ยยยยย อ้ำอึ้งอยู่นั่นแหละแก บอกมาเถอะ พวกเราไม่บอกใครหรอก มีแฟนเป็นมาเฟียน่ากลัวจะตาย ขืนทำอะไรไม่ถูกใจ โดนสั่งจับไปฆ่า ไม่เอาหรอกนะ

แก้วเกล้า: จะบ้าบอกยัยหนาว พวกพี่เขาออกจะใจดี

น้ำหนาว: มั่นใจขนาดนั่นเชียว มาเฟียนะแก ไม่ใช่พระ ที่จะไว้ใจได้

แก้วเกล้า: เอ่อน่า เชื่อฉัน

ลิ้นจี้: แกหยุดพูดไปเลยยัยหนาว เดี๋ยวแก้วมันก็ไม่ยอมบอกหรอกว่าเป็นแฟนผู้ชายที่ชื่อว่า ณภัทร จริงๆ หรือเปล่า

แก้วเกล้า: กำลังจะบอกอยู่นี่ไง เรากับพี่ภัทรเป็นพี่น้องกันเท่านั้น

น้ำหนาว: ไม่เชื่อ

ลิ้นจี้: อีกคน

แมวเหมียว: อย่ามาตอแหลกับเพื่อนนะยัยแก้ว เอาความจริงมาพูด

แก้วเกล้า: พี่ภัทรคิดกับเรามากกว่าน้องสาว รู้มานานแล้วด้วย แต่ไม่คิดว่าจะพูดต่อหน้าคนอื่นไง

แมวเหมียว: แล้วแกคิดยังไงกับพี่เขาละ

แก้วเกล้า: อือ.... ก็รู้สึกดีด้วย แต่ยังไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไร แบบว่า.... โตมาด้วยกัน แล้วจู่ๆ จะมาเปลี่ยนสถานะกันก็แปลกๆ

แมวเหมียว: แล้วสรุปตอนนี้คือ

แก้วเกล้า: ก็ประมาณว่า เรียนรู้กันอยู่ แต่ก็ยังอยู่สายตาของผู้ใหญ่ ไม่มีอะไรไปมากกว่านั่น

น้ำหนาว: ขอถามอย่างเดียว ตอนนี้แกยอมรับพี่ภัทรเป็นแฟนปะ

แก้วเกล้า: บอกไม่ถูกว่ะ แต่ไม่ปฏิเสธเวลาใครถามว่าเป็นแฟนกันหรือเปล่าแค่นี้ คงน่าจะพอมั้ง

น้ำหนาว: เล่นตัวมากไประวังหมาจะคาบไปกินนะสาว หล่อๆ ขนาดนั่น ผู้หญิงจ้องตะครุบตลอดเวลา

แก้วเกล้า:ด้วยความสวยและความมั่นใจ เราเชื่อว่าพี่ภัทรไม่มีทางสนใจผู้หญิงคนไหนนอกจากเราแน่นอน ฟันธงร้อยเปอร์เซ็น เอาหัวยัยเหมียวเป็นพยานได้เลย

แมวเหมียว: อ่าวๆ เกี่ยวอะไรด้วย ทะลึ่งแล้วนะยัยแก้ว เดี๋ยวโดนตบหรอก

แก้วเกล้า: ไม่กลัวค่า เชิญมาตบเลย

ลิ้นจี่: พอๆ ทะเลาะกันอีกแล้ว สรุปคือ แกยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับพี่เขาใช่ปะ

แก้วเกล้า: อือ รออีกสักพักให้มั่นใจก่อน

ลิ้นจี่: มั่นใจอะไรอีกแก รู้จักมาตั้งแต่เด็ก ตกลงไปเถอะ ผู้ชายดีๆ หายาก

แก้วเกล้า: แค่ให้เวลาพี่ภัทรรู้ใจตัวเองสักหน่อยว่าจริงจังกับเราจริงๆ หรือเปล่า หรืออาจจะเป็นเพราะความสนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็กเลยทำให้รู้สึกว่ารัก เพราะเราเป็นผู้หญิงคนเดียวไง

ลิ้นจี่: อือ เห็นด้วย เป็นกำลังใจให้แล้วกัน หวังว่าจะได้รับข่าวดีเร็วๆ นี้นะ

น้ำหนาว: จบเรื่องของแกกับพี่ภัทรแล้วนะ ช่วยแนะนำพี่ชายอีกสองคนให้รู้จักได้ป่ะ

แมวเหมียว:จริงด้วย หล่อวัวตายควายล้มมากแม่ หนูอยากได้เขาเป็นผัวขา

แก้วเกล้า:เสียใจด้วยนะ พี่กานต์ พี่ภพ ไม่ชอบแรดค่ะ

น้ำหนาว:แรง!!!

แมวเหมียว: ตบปากร้อยที ปฎิบัติเดี๋ยวนี้!

แก้วเกล้า: ล้อเล่น ไว้พี่เขาว่างเมื่อไรจะลองชวนนะ ไปดูซีรีส์แหละ คุยกับพวกแกมากๆ ปวดประสาท

แมวเหมียว:เอ่อๆ พรุ่งนี้เจอกัน

เธอกดปิดแชตเมื่อคุยกับเพื่อนสาวเสร็จแล้วลุกจากเตียงไปหยิบไอแพดมาเปิดดูซีรีส์จีนเรื่องโปรด พระเอกหล่อ นางเอกสวย โอ๊ยยย ฟินเวอร์ พอดูจบก็ลุกเดินออกจากห้องเพื่อดื่มน้ำ

"หายไปไหนกันหมดหรือว่าเคลียร์งานอยู่" เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องก็ไม่พบใครเลย คงน่าจะยุ่งอยู่มั้ง ปรกติก็ไม่ค่อยจะว่างสักเท่าไร ถ้าหากวันนี้ไม่เกิดเรื่องขึ้น คงไม่กลับคอนโดเร็วหรอก อย่างต่ำก็เที่ยงคืนนู่นแหละ พวกบ้างานก็งี้ ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะมีพี่สะใภ้ให้เธอสักที อยากเลี้ยงหลานตัวน้อยๆ ใจจะขาดแล้ว

หรือว่า เราจะมีเอง

ให้ตายสิยัยแก้ว คิดบ้าอะไรอยู่

"----"

แกยังอายุน้อยอยู่เลยนะ อีกอย่างพี่ภัทรกยังไม่ได้มาขอเป็นแฟนด้วย

ต้องใจเย็นๆ รอผู้ชายเขามาขอก่อน ถึงคราวนั่นค่อยคิดเรื่องสร้างครอบครัว