ออกงานกินข้าว
1397 Words
ติ้ง
เสียงสั่นเตือนจากโทรศัพท์มือถือแก้วเกล้าที่กำลังเรียนอยู่จึงต้องละสายตามาดู
“ช่วงเย็นว่างครับจองร้านได้เลย”
เมื่อได้เห็นข้อความก็ยิ้มออกมาแล้วหันไปสนใจกับการเรียนต่อพอเลิกคลาสเธอไม่ลืมที่จะบอกข่าวดีกับเพื่อนสนิท
“พี่ภัทรไลน์มาบอกว่า ช่วงเย็นว่าง”
สิ้นเสียงสาวสามก็หันมามองแก้วเกล้าเป็นสายตาเดียวกันแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
“ว่างคนเดียวเหรอ” น้ำหนาวถาม เพราะแก้วเกล้าไม่ได้เอ่ยชื่ออีกสองหนุ่ม
“สามคนเลย”
“จริงอะ”
“อือ คิดแล้วยังจะไปร้านไหนดี เอาแบบส่วนตัวหน่อยนะไม่อยากให้ใครเห็น ขอแบบเป็นความลับ”เธอบอก ไม่ใช่เพราะอะไร ไม่อยากให้เพื่อนคนอื่นรู้ก็เท่านั้นกลัวจะกระทบความเป็นส่วนตัวของสามหนุ่มด้วย แฟนคลับคลั่งรักอะนะ คนเราก็แบบมาตามกรี๊ดมาเฟียไม่กลัวว่าจะโดนอุ้มฆ่าบ้างหรือไง
“ร้านประจำของพวกเราแล้วกันเดี๋ยวฉันไลน์ไปบอกให้พี่ปรามจองห้องไว้”ลิ้นจี่เสนอ
“อือ ก็ดีเหมือนกัน ไปเรียนวิชาต่อไปเถอะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะได้เจอสุดหล่อของพวกแกแล้วนะ”เมื่อตกลงกันเรียบร้อยน้ำหนาวก็ชวนเพื่อนไปเรียนคลาสต่อไป เหลือเวลาอีกไม่กี่นาทีกลัวจะเข้าห้องสาย
“ขอบใจมากเลยแก้ว ช่วยสานฝันพวกเราฉันยอมให้แกลอกรายงานตลอดไป โดยไม่บ่น”
“จำคำพูดของตัวเองด้วยนะแมวเหมียวแกจะมาเป็นคำไม่ได้”
“ยะ คนอย่างแมวเหมียว พูดคำไหนคำนั้นไม่ผิดคำพูดอย่างแน่ เชื่อใจได้เลย”เพื่อผู้ชายเธอยอมเทหมดหน้าตักเลยจ้า
“จ้าๆๆ"แก้วเ้กล้ายิ้ม ถึงยังไงยัยแมวเหมียวก็ยอมเพื่อนอยู่ดี ยัยนี้ใจแข็งได้แป๊บเดียวก็ใจอ่อนยอมทุกอย่าง
--------------------------------------
@ช่วงเย็น
เมื่อเรียนเสร็จสี่สาวก็มุ่งหน้าไปยังร้านประจำของกลุ่มพวกเธอทันที โดยแก้วเกล้าได้ส่งโลเคชั่นเข้าไปในไลน์กลุ่มของสามหนุ่มที่มีเธออยู่ด้วยและนัดหมายเวลาไว้
ร้านปิ้งยาง AA
มาถึงยังร้านพนักงานก็พาสี่สาวไปยังห้องส่วนตัวประจำที่ชอบมาใช้บริการและพากันสั่งของมารอสามหนุ่มไว้ก่อน
“ติ้ง”
เสียงไลน์ดังขึ้นแก้วเกล้าเปิดหน้าจอดูแล้วลุกออกจากห้อง
“ไม่คิดจะไปกินร้านอื่นบ้างหรือไง ปิ้งย่างตลอด”
“เป็นร้านประจำของกลุ่มแก้ว พวกเราสายปิ้งย่างชาบูกันค่ะพี่กานต์ เข้าไปข้างในเถอะ”เธอเดินนำหน้าพาสามหนุ่มมายังห้องส่วนตัว
แกรก
มือเรียวบางเปิดประตูห้องชะโงกหน้าเข้ามาถามเพื่อนก่อน ขืนเข้าไปทันที คงได้โดนด่าไปสามวันเจ็ดวันข้อหาไม่ให้เพื่อนเตรียวตัวก่อน
“พี่กานต์ พี่ภพ พี่ภัทรมาแล้วนะ พวกแกเตรียมตัวเตรียมใจแล้วยัง”แก้วเกล้าบอก
“พร้อมแล้ว!!”สามสาวตอบพร้อมกันแล้วนั่งเป็นระเบียบเรียบร้อย
"เข้ามาได้เลยค่ะ"แก้วเกล้าหันไปบอกสามหนุ่ม แล้วเธอก็เดินเข้ามานั่งข้างแมวเหมียวตามด้วย ณกานต์ ณภพ และณภัทรเป็นคนสุดท้าย
สามสาวต่างมองกันตาค้างตะลึงในความหล่อเหลาของสามหนุ่มมาเฟียสุดหล่อ พี่ชายข้างบ้านของเพื่อนสนิทพวกเธอ
"เช็ดน้ำลายหน่อย ไหลยืดยาวแล้วนะ"แก้วเกล้าแซวเพื่อนพลางหัวเราะออกมาเล็กน้อย
สามหนุ่มนั่งลงฝั่งตรงข้ามสาวๆ พลางส่งยิ้มกระชากใจให้
"หล่อมาก"
"หล่อแบบวัวตาย ควายล้ม หล่อสุดๆ ไปเลย"
"เทพบุตรชัดๆ"
เอ่ยชมออกไปตามตรงไม่อ้อมค้อม ไม่สงสารเจ้าตัวเลยว่าจะรู้สึกเขินมากแค่ไหน
"สวัสดีครับน้องน้ำหนาว น้องลิ้นจี่ น้องแมวเหมียว พี่ชื่อ ณกานต์ครับ"
"ส่วนพี่ชื่อ ณภพครับ"
"พี่ชื่อ ณภัทรครับ เรียกตามน้องแก้วได้เลยนะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ทำตัวตามสบายเลย คิดเสียว่าพวกพี่คือพี่ชายของเรา"
สามหนุ่มแนะนำตัวให้หญิงสาวสามคนรู้จัก
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อน้ำหนาว"
"หนูชื่อแมวเหมียว"
"หนูชื่อลิ้นจี่ค่ะ"
ตามด้วยสามสาวแม้ว่าจะรู้สึกประหม่าและตื่นเต้นไม่น้อยเมื่อได้เจอกับหนุ่มหล่อมาเฟียที่พวกเธอตามกรี๊ดกันอยู่
"เป็นไงพวกแก ตะลึงไปเลยสิ"แก้วเกล้าบอกพลางยิ้มเล็กน้อย เธอรู้สึกขำกับท่าทางของเพื่อนสนิทมาก ไม่คาดคิดสินะว่าจะได้เจอตัวเป็นๆ อยู่ตรงหน้า แล้วยังได้คุยอีกด้วย
"งั้นไม่เกรงใจแล้วนะคะ พวกพี่สามคนหล่อมาก หล่อยิ่งกว่าเทพบุตรอีก หล่อเหมือนหลุดออกมาจากในนิยายเลย"แมวเหมียวหลุดจากภวังค์ได้สติกลับมาเอ่ยปากชมต่อ หากไม่ติดว่าอยู่ร้านอาหาร เธอคงแหกปากกรี๊ดออกมาดังๆ เหมือนตอนตามกรี๊ดไอดอล ดารา
"จริงเหรอครับ แล้วในนิยายเขียนถึงมาเฟียว่ายังไงบ้าง พี่ไม่เคยอ่าน อยากจะรู้"ณกานต์ถามด้วยความสนใจกับสิ่งที่หญิงสาวบอก เขาไม่เคยอ่านพวกนิยายเฟ้อฝัน เห็นสาวๆ หลายคนชอบ
"ก็แบบว่า หล่อร้ายตามสไตล์มาเฟียค่ะ ใจร้อน ขี้โวยวาย บางเรื่องก็เย็นชา"แมวเหมียวบอก
"คนเขียนคงติดภาพลักษณ์มาเฟียแบบสมัยก่อนสินะ ยุคสมัยเปลี่ยนไป ก็มีแบบทั้งดีและไม่ดีปะปนกันไป พวกพี่เป็นมาเฟียก็จริง แต่ไม่ถึงขนาดสั่งฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลาหรอก นอกจากใครมาหาเรื่องก่อนก็เท่านั้น เราใช้ชีวิตบนพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ ไอ้พวกใจร้าย ใจดำ คอยทำร้ายคนอื่น ไม่ค่อยจะมีแล้ว สมัยนี้สู้กันเรื่องธุรกิจมากกว่า คู่อริต่อยตีกับฝ่ายตรงข้ามแทบไม่มี"ณกานต์แก้ต่างให้กับมาเฟียหลายคน แต่ก็ไม่อาจห้ามความคิดของใครได้ จินตนาการของแต่ละคน เราควรสนับสนุน
"อ๋อ.... ในนิยายก็มีหลายแบบเหมือนกันค่ะ แต่จะเขียนแนวมาเฟียเยอะ"
"พี่คงต้องหามาอ่านบ้างแล้วสิ คงน่าตื่นเต้นดี กินกันดีกว่ามื้อนี้พี่เลี้ยงเองครับ ไม่อั๋น"ณกานต์บอกอย่างสนใจ กลับไปเขาต้องลองสั่งมาอ่านสักหน่อย
"ขอบคุณค่ะ"
สามสาวยกมือไหว้ขอบคุณชายหนุ่มแล้วลงมือเอาเนื้อวางบนเตาย่าง รับหน้าที่เป็นพนักงานชั่วคราวคอยเสิร์ฟคอยย่างให้กับสามหนุ่มด้วยความอิ่มเอมหัวใจฟู เมื่อความฝันที่คิดไว้ว่าชาตินี้คงไม่ได้สัมผัส ก็ได้เพื่อนสาวคอยช่วยให้สมหวัง
นั่งกินกันอยู่นานสองนานจนเริ่มอิ่มพุงกาง ณกานต์ก็เรียกพนักงานมาเช็คบิลและอาสาไปยังสามสาวยังที่พัก ถือว่าช่วยให้ความฝันสำเร็จแบบลุล่วงตามที่แก้วเกล้าได้ขอไว้ เขาเองก็ไม่ได้ขัดข้องหรือรำคาญใจ ยินดีทำให้ด้วยซ้ำ
ส่วนทางด้านแก้วเกล้า หญิงสาวนั่งรถไปกับณภัทรเพื่อแวะซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า ตอนเลิกเรียนเธอเลื่อนฟีดเจอแบรนด์เสื้อผ้าร้านโปรดออกคอลเลคชั่นตัวใหม่ เลยว่าจะสอยสักสามสี่ตัว โดยหาคนเปย์ให้ ไม่ต้องเสียงเงินเอง
"ขอบคุณนะคะที่มาสนองความต้องการของเพื่อนแก้ว สามคนนั้นคงเก็บไปฝันดีอีกหลายวัน"แก้วเกล้าไม่ลืมเอ่ยขอบคุณชายหนุ่มที่สละเวลาทำงานมากินข้าวกับเพื่อนของเธอ แม้ว่าจะไม่ค่อยว่างก็ตามแล้วยังตามใจเธออีก
"เรื่องแค่นี้เอง พี่ทำให้ได้อยู่แล้ว เพื่อนน้องแก้วน่ารักทุกคนเลยนะ รู้จักกันมานานหรือยัง"ณภัทรหันมายิ้มไม่วายเอ่ยชมเพื่อนของหญิงสาว แต่ละคนหน้าตาน่ารักใช่ได้ ตรงตามสเปคของพี่กานต์ พี่ภพเลยแหละ แต่ไม่รู้ว่าพี่ชายสองคนจะนิยมกินเด็กเหมือนกับเขาหรือเปล่า
"ตั้งแต่ประถมแล้วค่ะ เพียงแค่ไม่ได้พามาแนะนำให้รู้จัก เวลาสามคนนั้นมาที่บ้าน พวกพี่ก็ออกไปทำงาน ไปต่างประเทศบ้าง เลยไม่ได้เจอกัน"แก้วเกล้าบอก
"อ๋อ เพื่อนดีๆ แบบนี้ควรเก็บรักษาไว้ให้ดี"
- Writer
