The Mafia Prince's Slave

CHAPTER 2: His Punishment

Zoe's point of view

Iminulat ko ang mga mata ko na ikinagulat ko dahil pagkagising ko ay nandito na ako sa isang kwarto na hindi ko naman alam kung paano ako nakarating dito. Mabilis akong umupo sa kama na ikinataas ng balahibo ko dahil sa presensya ng lalaking nasa harapan ko.

"Na..Nasaan ako?" Ang tanging lumabas sa bibig ko habang ramdam ko ang kabog ng dibdib ko sa matinding takot sa lalaking nasa harapan ko ngayon.

"Ano ang ka..kailangan mo sa akin at ba..bakit mo ako di..dinala dito?" Tanong ko ulit sa kanya pero hindi nya ako sinagot na mas ikinatakot ko lalo dahil nilapitan niya ako.

Mabilis akong umurong sa gilid ng kama para lumayo sa kanya pero wala ring nangyari dahil patuloy nya akong nilapitan. Mabilis kong iniwas ang tingin ko sa kanya dahil sa mga tingin nya sa akin. Lalong-lalo na dahil kitang-kita ko ang maskulado niyang katawan dahil nakatuwalya lang siya na halatang katatapos lang niyang maligo.

"It's good seeing you already wake up." Isang malademonyong ngisi ang gumuhit sa labi nya habang nakatingin sa akin na sinasabi iyon.

Ito ang dahilan upang tumindig ang balahibo ko sa takot at kung anu-ano pang dapat kong maramdaman. Mahigpit akong napakapit sa suot kong damit, saka ako mabilis na umatras at tumayo sa kama.

"Lumayo ka sa a..akin." Ang tanging lumabas sa bibig ko hanggang sa hindi ko na natago pa ang mga luha na dumaloy sa pisngi ko.

Mabilis akong tumakbo papunta sa pinto ng kwarto upang umalis pero kahit anong pag-ikot ko sa doorknob para buksan ang pinto ay walang nangyayari. I forced to open the door while I'm crying and screaming to get some help outside of this door but it's useless.

"Anyone out there please help me! Buksan nyo ang pinto! Let me get out of here please..."

Ang sabi ko na umaasang mayroong tutulong sa akin na makaalis dito pero bigla akong napatigil sa kinatatayuan ko dahil sa presensya ng lalaking ito. Ang mga mata nya ay nasa akin habang nakangisi ng nakatingin sa akin na para bang sinasabi nyang walang ni-isa ang makakatulong sa akin na makaalis sa kwartong ito.

"Miss stop screaming for help because there's no one is helping you to get out from this room." Ang sabi nya sa akin na ikinasama ng tingin ko sa kanya kahit ramdam ko ang sunod-sunod na kabog ng dibdib ko sa takot.

"Ilabas mo ako sa kwartong ito..." Ang tanging lumabas sa bibig ko habang nakatingin sa kanya pero isang pagak na tawa lang ang sinagot nya sa akin.

"Do you think I'll let you go after what you did to me inside of my bar?" Ang sabi pa nya sa akin na ikinaatras ko dahil mas nilapitan nya ako habang hindi ko maiwasang magulat upang isipin na siya. Ang lalaking ito ang may-ari ng bar na pinagtatrabahuhan ko?

"Ano a..ang kailangan mo sa akin?" Ang tanging nasabi ko sa kanya, ngumisi ito na mas ikinakabog ng dibdib ko sa takot na nararamdaman ko sa kanya.

Noong maramdaman ko ang kamay nya sa bewang ko at ang marahas nyang pagsandal sa akin sa pader na mas ikinatakot ko lalo. Ito ang dahilan upang madama ko ang malamig nyang katawan. Mabilis kong iniwas ang tingin ko sa kanya hanggang sa hindi ko na napigilan pang umiiyak ng tahimik sa harapan ng lalaking ito.

"Miss stop wasting your tears because there's no use after all you have nothing to do." He stated as I feel his thumb wipes my tears away.

I moved away as I tried to stopped him but he just laughed as he immediately grabbed my wrist while still staring at me. It's made me feel more scared, even I want to push him but how could I do it?

"Mabuti pa patayin mo na ako dahil mas gugustuhin ko nalang ang mamatay kaysa ang manatili ako dito at makasama ka." I told him while I'm still crying but it just makes him chuckled demonically.

"If I punish you for what you did to me, you are probably dead now but I think killing a woman like you isn't fun. I want to give you a punishment and it's living with me." Paliwanag nya ulit na mayroong malademonyong ngisi sa mga labi nya.

This man wants me to stay here and live with him. It's his punishment to me?

A tears flows on my cheeks as it's made me feel more scared of him. It's reminds me the feels again when the day seeing my parents mercilessly killed this man. Oo, tama kayo na ang lalaking ito ay ang siyang pumatay sa mga magulang ko. Hindi ko akalain na makikita ko ulit ang demonyong lalaking ito. Hindi ko siya mapapatawad, kinamumuhian ko siya dahil siya ang rason kung bakit hindi ko na kasama ang mga magulang ko ngayon pero wala akong nagawa kundi magkuyom ng kamay at tumahimik sa harapan nya habang ramdam ko ang mahigpit nyang pagkapit sa braso ko.

"I'll do everything to make you stay here and weather you like it or not..." Ang sabi ulit nya sa akin habang nakatitig sa mga mata ko.

"Zoe you are now mine." Ang sabi pa nya sa akin na ikinahinto ko sa kawalan

Until I did not know what happened next, after I felt his lips on mine. I quickly pushed him away from me and with all my strength. Mabuti ay binitawan na niya ang kamay ko dahil upang magkaroon ako ng lakas upang sampalin siya.

"Lumayo ka sa akin..." Umiiyak sa sabi ko pero wala siyang naging sagot kundi ang tumango-tango na parang walang pakialam sa sinabi ko.

Umalis narin sya dito sa kwarto pero ito ako nanatili paring nakatayo habang pinuproseso ko sa isip ko ang mga nangyari ngayon. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang ramdam ko ang sunod-sunod na pag-agos ng mga luha sa pisngi ko. Marahan kong pinunasan ang mga luha ko at sinubukang kumalma pero kahit anong gawin ko ay hindi ko mapigilang umiyak sa matinding takot at galit sa lalaking iyon. Sana isang bangungot lang lahat ng ito. Isang masamang panaginip na ako ay nasa apartment ko lang ngayon at nakatulog lang sa sofa dahil sa panunuod ng telebisyon.

I walked and sit on the bed as I'm crying silently because all of this is really happening to me. I'm inside of this room. I'm with the man, who killed my parents. I wiped my tears until I found myself fall asleep. Hindi ko alam kung anong oras akong nakatulog ulit dahil naramdaman ko na ang gutom. Iminulat ko ang mata ko na mabilis kong ikinaupo sa kama dahil sa presensya ng lalaking ito sa tabi ko.

I tried to stand as I want to stay away from him but he immediately grabbed my arms. The reason why I stopped as he made me sit down next to him.

"Where do you think you're going?"

Seryosong sabi niya sa akin na ikinanginig ng buo kong katawan sa takot, lalong-lalo na kung paano nya ako tignan.

"Zoe answer me!" Hindi ko siya sinagot kundi umiwas ako ng tingin.

I must be brave in this man's front but seeing him, who is reason why I never be with my parents again and I never had a complete family. I really hate him but I can't do anything, I don't have courage to show him.

"Simula ngayon mananatili ka na dito sa bahay ko at hindi ko hahayaang makatakas ka. It's my punishment Zoe, you are not to work here but to follow everything I want." Ang sabi nya pagkatapos hinawakan nya ang pisngi ko ng dalawa nyang kamay. Ipinikit ko ang mga mata ko dahil ayaw ko siyang makita pero bahagya akong napadilat nang halikan nya ako sa labi. Sinubukan ko siyang itulak pero mabilis nyang nahuli ang kamay ko na kaagad nyang mahigpit na hinawakan.

He continued kissing me as the same time my tears were dripping down my cheeks. He stopped kissing me but I was wrong because he comes above me and fastly kissed me again.

"Uhmmm." Ungol ko dahil sa malalim nyang mga halik na iginagawad sa akin hanggang sa dumapo na ang mga halik nya patungo sa leeg ko.

Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at walang nagawa kundi ang hayaang ang lalaking ito sa ginagawa nya sa akin. Noong maramdaman ko nalang na huminto na siya sa ginagawa nya sa akin, dahan-dahan kong iminulat ang mata mo ko na at hindi ko inaasahan na magtatagpo ang mata naming dalawa.

"Zoe aren't you going to kiss me back?" He asked me seriously but I just averred my eyes as I cried silently.

"Hindi ko kayang makasama ang demonyong katulad mo. Mabuti pa patayin mo na ako dahil mas gugustuhin ko pang mawala sa mundo kaysa ang makasama ka." Sagot ko sa kanya pero tumawa lang siya ng bahagya.

"Alam ko namang mas pipiliin mo ang mamatay kaysa ang makasama ako pero hindi mo ba naisip Zoe, you are already with me and there's nothing you can't do but to stay and do everything I wanted." He replied as I see a demonic smile on his face.

"Ano ang i..ibig mong sabihin?" Tanong ko sa kanya.

"I'll give you everything but from now on you have to stay with me because you are now mine, Zoe." Mariin na paliwanag nya sa akin na ikinangiti ko ng mapait habang ramdam ko ang matinding emosyon sa dibdib ko.

Umalis na siya sa ibabaw ko at tumayo sa kama. Ang akala ko ay aalis na siya dito sa kwarto pero umupo muna ito sa kama pagkatapos ay hinawi ang buhok ko na nakaharang sa mukha ko. I wiped my tears as I sit on the bed when I heard him smirked looking at me.

"Come out in this room after fixing yourself." Huli nyang sinabi sa akin pagkatapos ay tumayo na ito at iniwan na akong mag-isa dito sa loob ng kwarto.

He came out of this room and my tears flowed spontaneously. Hindi ko alam kung bakit ba ako nandito at kung ano ba ang kailangan sa akin ng lalaking iyon, o kung bakit nya ako dinala dito at angkinin na parang isang bagay. Isang malungkot na ngiti ang gumuhit sa labi ko pagkatapos kong humarap sa salamin na nandito sa loob ng bathroom. Alam kong dapat hindi ko siya sundin pero sa ngayon kailangan kong sumunod sa gusto niya.

Labing-limang minuto akong nasa bathroom hanggang sa matapos narin ako. Madali akong pumasok sa dressing room upang maghanap ng susuotin pero puro mga dress lang ang nakikita ko, bukod doon ay lahat ng mga sapatos dito ay with heels at sa tingin mga bago ang mga ito. I suddenly made a sigh thinking about what should I do and what will happen to me here with that demon who killed my parents. I feel another tears flows on my cheeks but I fastly wipes it away as I sighed heavily.

Lumabas na nga ako sa kwarto kung nasaan ako at mabuti nalang hindi ito naka-lock. Samantala, pagkalabas ko nakita ay hindi ko inaasahan kung gaano kalaki ang buong bahay na ito. Marami akong mga maids na nakita na nagkalat dito sa buong bahay ganun din sa mga lalaking naka-uniform ng item na mukhang ang security ng buong sulok ng bahay na ito. May mga baril silang hawak habang ang iba ay isang samurai ang mga hawak. Lahat sila ay nakatingin sa akin na ikinatigil ko sa kinatatayuan ko habang hindi ko mapigilang matakot. I was about to be approached by one of these armed men who were here but I stopped and covered my mouth in feared after this man. I was shocked to see this man fall in the ground lifeless.

I stepped back as I can see this man has a gunshot wound to his head. I want to runaway because of what I witnessed right now but between my tears I that man who killed this man. Hindi ko kayang isipin na kaya niyang patayin ng ganun-ganon lang ang tauhan nya na parang natural lang ito sa kanya. Isa syang masamang tao, wala syang puso at mas masahol pa siya sa demonyo!

"It's a warning to all of you here that no one else has can touch that woman, even talk or look on her. I surely not think twice to kill and punish who's trying not to follow it!" Seryoso nyang sabi na ikinayuko ng mga maids lalong-lalo na ng mga lalaking naka-itim na suit.

"Opo Young Master." Ang sabi nila na kahit na ang ilan sa kanila ay nagtataka at hindi makapaniwala sa narinig nila.

"Clean that Mess!" Utos niya sa mga tauhan nya na tinutukoy ang walang buhay na lalaking ito na nakahilata sa semento.

Samantala mayroong dalawa ang pinagtulungan na alisin iyon. Inalis ng dalawa nyang tauhan ang lalaking nakahandusay at ang iba ay tinuloy na ang ginagawa nila.

Samantala, hindi ko mapigilang tumingin sa demonyong lalaking ito habang hindi ko mapigilang makaramdam ng takot sa kanya. Lalo na ang isipin ko kung gaano kalupit at kademonyo ang lalaking ito. Mahigpit akong napakapit sa laylayan ng dress na suot ko habang tahimik akong baba sa mahabang hagdan. Madali akong nakarating sa dining table kung nasaan ang demonyong ito nakaupo pero nang maalala ko ang ngisi nito at kung paano nya pinatay ang magulang ko.

Lalo na ang nasaksihan ko kung paano nya bawian ng buhay ang tauhan nya ng ganun-ganun lang. Hindi ko maiwasang kumimkim ng galit at mas kamuhian pa ang lalaking ito. Mabilis akong umiwas ng tingin at tumalikod para umalis.

"Stay here." I heard him which made me stopped after one of his servants blocked my way.

I can't do nothing but to stay, even I want to runaway from here and stay away from him but seeing these men in black, who are here around us. How can I get out from here. I hold on my dress as I turned my back to face him again.

"It's already dinner, serve yourself." I swallowed hard when I feel my stomach really hurts.

It's maybe because of hunger, especially seeing these food in the dining table. I want to answer him that I'm not hungry but I didn't know what my reaction would be, instead I just stay standing in front of this demon while I felt the pounding in my chest.

"Do you want to eat or not?" Mabilis akong nabalik sa huwisyo ko dahil sa seryoso niyang boses, lalo na sa walang emosyon niyang mga mata na nakatitig sa akin.

Iniwas ko ang tingin ko sa kanya pagkatapos ay tahimik akong umupo sa upuan dito sa dinning table na nasa harap nya. Samantala hindi ko napigilang maglunok ng laway dahil sa pagkain na nakikita ko dito sa dining table. Sa huli wala akong nagawa kundi ang nagdesisyon na kumain dahil gutom narin talaga ako eh, bahala na pero gutom na gutom na talaga ako. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko habang ramdam ko ang titig sa akin ng lalaking ito.