The Mafia Prince's Slave

CHAPTER 3: My Slave

Mia's point of view

Isang linggo na ang nakalipas at wala paring nagbabago dito sa bar pero hindi ko maiwasang kumunot ng noo upang isipin ko si Zoe. Lalo na sa tuwing tumitingin ako sa liquor counter kung saan siya nakapwesto para magtrabaho dito sa bar. It's been days past that she has not been here to work for awhile now. It's started when she met our boss, who is the owner of this bar. I don't know what really happened that day but I can see how she feels feared running away.

Ang narinig ko na sabi ng mga nakakita ay hinalikan daw ng boss namin si Zoe pagkatapos ay sinundan nya si Zoe sa labas ng bar.

I'm Mia Montreal, 20 years old and Zoe's one and only beautiful bestfriend that's why I'm concerned about her. Isang ngiti ang gumuhit sa labi ko dahil hindi ko itatanggi na maganda talaga si Zoe na kahit pa simple lang siyang babae pero agad din itong naglaho dahil bakit hanggang ngayon ay hindi siya pumapasok para magtrabaho.

"Hay!" Isang buntong-hininga ang pinakawalan ko habang lumilipad ang isip ko na iniisip si Zoe.

"Miss if you are bored sitting with me just say it, okay?" Noong mabalik ako sa huwisyo ko dahil sa nagsalitang lalaki na nasa tabi ko.

I smiled as I look at him, this man looks at me confusedly but I just stand and quickly give him a kiss on his lips.

"Sir I'm not bored sitting with you but I really have to go, bye!" Ang tanging nasabi ko sa lalaking ito bago ako umalis at tuluyan siyang iwanan dito sa table namin.

Mabilis akong pumasok sa office ni Miss Anne dahil mayroon akong pagkatsismosa at nag-aalala narin ako kay Zoe. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay absent siya sa trabaho pero baka naman mayroong alam si Miss Anne kung bakit, di ba?

I knocked on the door and I heard Miss Anne's voice, she told me to come in.

"Mia what are you doing here?" She asked me when she saw me walked towards on her office table.

"Miss Anne gusto ko sanang tanungin kung mayroon bang sinabi sa inyo si Zoe o mayroon kayong alam, bakit isang linggo na siyang hindi pumapasok sa trabaho nya?" Tanong ko kay Miss Anne pero sa nakikita ko ay mukhang wala rin siyang ideya kung ano ang nangyari kay Zoe.

"Mia I also don't know what happened on Zoe but she already given me a resignation letter at sa tingin ko ay hindi na siya ulit magtatrabaho dito sa bar." Sagot ni Miss Anne sa akin na kinunot lalo ng noo ko.

"Nag-resign na si Zoe?" I said as I can't believe it.

Alam kong mahal ni Zoe ang trabaho nya kaya imposibleng basta nalang siyang magre-resign.

"Mia kahit ako ay wala ring alam sa nangyari pero wala tayong magagawa sa gusto ni Zoe, mabuti na bumalik ka nalang sa trabaho mo." Paliwanag ulit sa akin ni Miss Anne pagkatapos ay binalik na ang atensyon nya sa ginagawa nya.

Lumabas na nga ako sa opisina ni Miss Anne nang hindi parin nawawala ang pag-aalala ko kay Zoe pero ngayon nagtatampo narin ako sa kanya. Hindi nya manlang ako sinabihan pagkatapos ay basta-basta nalang siyang nag-resign ng hindi man lang nagpapakita dito sa bar. It's made me feel confused because I'm Zoe's only friend. How could she resigned without any words huh?

Zoe's point of view

Iminulat ko ang mga mata ko nang maramdaman ko ang p*******t ng paa ko dahil sa mga sugat na natamo ko sa pagtakbo ko kanina para tumakas. I gently wiped away my tears when I felt them dripping down my cheek. Umiiyak ako hindi dahil sa nararamdaman kong sugat sa paa ko pero dahil kahit anong gawin ko ay hindi ko magawang makatakas sa bahay na ito.

It's been one week passed now and those days passed I tried everything to run away and leave this house but no matter what I did in the end. It's useless dahil pagmamay-ari ng masamang lalaking iyon ang village na ito. Hindi ko magawang makatakas na kahit man magawa kong makaalis sa loob ng bahay na ito. Lagi akong nahuhuli ng mga tauhan nya at kapag nahuhuli nila ako. They forced me to take back, I'm always get unconscious and when I woke up. I always found myself again lying on the bed inside of this room.

Umalis ako sa kama pagkatapos ay tumingin sa malaking bintana na ikinabuntong-hininga ko dahil hindi ko alam na gabi na pala ito. Noong marinig ko ang pagkatok sa pinto ng kwarto at nakita kong pumasok ang dalawang katulong dito sa kwarto.

"Young Miss nakahanda na po ang dinner ninyo, alam po naming ayaw nyong tumira sa bahay na ito pero kailangan nyo paring kumain." Mahinahon na paliwanag sa akin ng isa sa kanila.

"Young Miss huwag na po sana kayong tumakas ulit dahil nag-aalala kami sa inyo." Ang sabi ulit ng katulong sa akin.

"Nasasaktan nyo lang po ang sarili nyo sa ginagawa nyong pagtakas eh." Ang sabi pa nila pero tanging mapait na ngiti lang ang tinugon ko sa kanila.

"Sabihin nyo sa akin kung ilang babae na ba ang dinala at kinulong ng amo nyo sa bahay na ito, siguro sanay na kayo dahil sa dami naming mga babae ang nararanasan ito sa kamay ng walang puso nyo amo." Ang sabi ko sa kanila hanggang sa hindi ko na naitago pa ang pagtulo ng mga luha ko.

"Naku, young Miss tumahan na po kayo sa pag-iyak." Ang sabi nila pagkatapos ay mabilis nila akong pinaupo sa kama.

"I do..don't want to stay here please nakikiusap ako sa in..inyo, help me get out from here, huhu!" Ang sabi ko kanilang dalawa pero nanatili lang silang tahimik sa tabi ko.

"Ayaw kong tumira at manatili pa sa bahay na ito." Ang sabi ko ulit sa kanila pero sa pagkakataong ito ay nagsalita na ang isa sa kanila.

"Young Miss patawarin nyo po kami pero hindi namin kayo kayang tulungan. Hindi rin po namin alam kung bakit kayo dinala dito ni Young Master, lalo na ikaw lang ang babaeng dinala niya sa bahay na ito." Paliwanag nila sa akin na ikinatigil ko habang naguguluhan sa mga sinabi nila.

Magtatanong ulit sana ko sa kanilang dalawa pero mabilis na silang umalis. I tried to stopped those maid as I followed them but it's made me stopped, when one of the servant in this house block my the door.

"Ang utos ni Young Master ang mga katulong nalang po ang magdadala ng inyong pagkain." Ang sabi nito nang hindi man lang ako binigyan ng sulyap.

Samantala wala akong nagawa kundi isara ang pinto at bumalik nalang sa kama habang tahimik na umiiyak. Yeah, it's been weeks have passed that I'm here in this house but after the day that's the last time I saw that man who brought me here. Alam kong maganda narin iyon dahil kapag nakikita ko sya nasasaktan ako dahil parang umulit muli ang mga nangyari na makita ko kung paano bawian ng buhay ng demonyong iyon ang mga magulang ko.

"Young Miss magpahinga na po kayo." Ang sabi ng isang katulong sa akin pagkatapos niyang kunin ang pinagkainan ko.

Inilagay nya iyon sa foodcart at umalis narin agad dito sa kwarto. Samantala ilang minuto akong nakatayo sa bintana habang tumitingin sa labas hanggang sa nagdesisyon narin akong humiga sa kama dahil sa gabi narin ito. Ginamit ko at kumot pagkatapos ay tumagilid sa paghiga pero kahit anong pikit ang gawin ko ay hindi man lang ako dinadalaw ng antok. Siguro dahil iniisip ko na paano nga kaya kung hindi na ako makakaalis pa sa bahay na ito? Ano ang mangyayari sa akin?

Ang isipin na tumira ako sa bahay ng lalaking iyon. Ang demonyong iyon na siyang dahilan kaya wala na ang mga magulang ko ngayon. I closed my eyes as I feel my tears dripping down to my cheeks. I hope all of this is just a nightmare, everything is just my imagination and I wake up tomorrow like nothing is happened.

Marahan kong pinunasan ang mga luha ko noong magulat ako dahil may bigla nalang tumabi sa akin na mas ikinagulat ko lalo dahil mahigpit nya akong niyakap sa likod.

"I miss you my slave." My heart beats fast when I heard his voice on my ears.

It's made me feel scared as I want to push him away but I can't move my body. I'm just stunned out of feared from him while I can feel my tears.

"Ano ba ang gu..gusto mong gawin sa akin, nakikiusap ako sayo please le..let me go, huhuhu!"

Mariin nasabi ko kahit na ramdam ko ang luha sa pisngi ko, noong maramdaman ko na niluwagan nya narin ang pagkakayakap sa akin.

"I'll do everything for you Zoe but letting you go is never gonna happen." Narinig kong sagot niya sa akin.

"Ito ba an..ang parusa ko sa sampal na ginawa ko sayo?" Ang tanging lumabas sa bibig ko kasabay rin ang pagtulo ng luha ko.

Noong maramdaman ko na tinanggal nya ang mga kamay nya sa katawan ko saka nya ako pinaharap sa kanya. Ito ang dahilan upang makita ko ang nakakakilabot nyang titig sa akin.

"Living with me is a punishment?" Ang sabi nya na agad kong ikina-iwas ng tingin.

"It's not just the punishment that's why you are here... I never get interested in any woman but you're the only one that gets my attention Zoe." Ang sabi nya ulit sa akin na ikinatigil ko at umiiyak na ibinalik ko sa kanya ang tingin ko.

"I'm be..begging you to just let me go, please..." I begged he just smiled demonically at me.

I tried to begged on him between my tears but he didn't listen to me. I felt him come even closer to me as he wipes my tears away.

"Stop wasting your tears my slave because I'm not letting you go." Ang tanging nasagot nya sa akin habang nakangisi na nakatingin sa mga mata ko.

"Akin ka lang Zoe." Ang sabi ulit nya sa akin na ikinasama ko ng tingin sa kanya kahit na ramdam ko ang takot sa dibdib ko.

"Hindi ako isang bagay na basta mo nalang pwedeng angkinin." Tugon ko sa sinabi nya pero hindi ko inaasahan ang sumunod na nangyari.

Noong maramdaman ko ang pagdikit ng labi naming dalawa habang nakahiga parin kami sa kama. Hindi ko alam ang gagawin ko sinubukan ko syang itulak pero agad nyang nahuli ang dalawang kamay mo gamit ang isa nyang kamay. Ang akala ko hahalikan nya ulit ako pero hindi na iyon nangyari. Nang binitawan nya ang kamay ko na dahilan upang makalayo ako sa kanya at makaalis sa kama kung saan kaming dalawa.

"Isa kang de..demonyo!" Ang sabi ko sa kanya habang umaatras ako pero isang ngisi lang ang sinagot nya sa akin pagkatapos nyang umupo sa kama at pagmasdan ako.

I quickly ran to the door but when I turned the doorknob to get out. I felt his presence behind me who immediately blocked his hand on the door as he violently leaned me behind the wall. Mabilis na tumaas ang balahibo ko sa gulat pero nanatili akong tahimik kahit sobra na ang nararamdaman kong takot sa presensya ng lalaking ito.

"Do you really think that you would scape from me huh?" I heard him said seriously and it's made me frightened the way he stared at me. I averred my gaze as I felt more scared on him.

"Yeah, I'm a demon that can do everything just to make you stay with me, even if to threaten you. I think that killing your friend would make it easier!" Mabilis kong ibinalik ang tingin ko sa lalaking ito dahil sa mga sinabi nya sunod-sunod na tumulo ang mga luha sa mata ko.

"Hi..Hindi, pakiusap huwag mong idamay si Mia dahil wala siyang ki..kinalaman dito." Ang sabi ko sa kanya pero ngumisi lang siya sa harapan ko habang ramdam ko parin ang mga braso nya sa pagitan ko.

"Zoe do what I want, stay and be mine." Seryosong sabi nya habang nakatitig sa mga mata ko.

Mahigpit akong napakapit sa laylayan ng dress na suot ko habang nag-aalala sa mga taong mahahalaga sa akin na baka saktan ng lalaking nasa harapan ko nang dahil sa akin.

"I want you to kiss me!" I heard him say it without any emotion.

It's made me stopped out of feared and it's made me feel more scared because of the heavy stared he gives me. Alam kong mali ang gagawin ko pero ayaw ko na mayroong madamay o mamatay nang dahil sa akin na kahit labag man sa akin ang gagawin ko ngayon.

Mariin akong lumunok ng laway pagkatapos ay tinignan siya sa mga mata. Iwinaksi ko ang nararamdaman kong kaba sa dibdib ko kahit na ramdam ko ang sunod-sunod na kabog ng dibdib ko. Marahan kong pinikit ang mga mata ko pagkatapos ay tumiid para maabot ko siya.

I kissed him as I felt his lips on mine but at the same time my tears flowing on my cheeks. I want to cut the kiss but he don't let me after he holds my hands. He kisses me more aggressive as he started moving his lips on mine. It's made me feel more shocked out of feared after he twisted his hand around on my waist and pulled me closer to him. I want to push him away but he is too strong and I can't do anything but crying while he still kissing me. I'm silently crying while continued exploring my mouth using his heavy kisses until I found myself carrying him to the bed. Inihiga nya ako sa kama nang hindi niya pinaghihiwalay ang labi naming dalawa. I want to say and do something just to make him stopped but I'm too scared of him. I can't find a way and just keeps being silent.

Ang sakit isipin na makita ulit ang lalaking dahilan kaya wala na ang mga magulang ko pero wala na sigurong mas ikakasakit na angkinin nya ako na parang isang bagay at halikan na parang isang laruan. Noong maramdaman ko na unti-unti naring bumabagal ang halik nya hanggang sa tuluyan na nyang pakawalan ang mga labi ko.

"Ma..Masaya ka na ba dahil nakuha mo na ang gusto mo sa a..akin ha?" Umiiyak na sabi ko habang nakaiwas ng tingin sa kanya habang nasa ibabaw ko parin siya.

Isang bahagyang tawa ang tanging narinig ko mula sa kanya pagkatapos ay pinunasan nya ang mga luha sa pisngi ko at tumayo na sa kama. Mabilis akong tumagilid sa kama dahil ayaw kong makita ang demonyong lalaking ito. Mariin akong pumikit habang tahimik na umiiyak.

"Don't even thinking of running away again because I don't hesitate to kill just to get what I want and... it's only you, Zoe." He stated seriously na dahilan upang sunod-sunod na mas tumulo ang mga luha ko.

"My slave." He said but after I heard that from him, the door closed which means he already left me here inside the room.

Ito ako naiiwang mag-isa sa loob ng kwarto habang hindi makapaniwala sa mga nangyari. Hindi ko alam kong maawa, maiinis o magagalit ako sa sarili ko dahil sinunod ko ang gusto ng lalaking iyon.

I kissed him and I can't believe, I let that demon kissing me. Noong maramdaman ko na naman ulit ang mga luha sa pisngi ko na walang tigil sa pagtulo. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko at ipinikit ko na lamang ang mga mata ko habang umiiyak na iniisip ko ang buhay ko sa piling ng lalaking iyon. Hindi ko alam kung ilang oras akong umiiyak hanggang sa lamunin narin ako ng antok at tuluyan nang makatulog.