Sold To The Billionaire

Chapter 16

“R-ridge, baka may pumasok dito,” saad ko kay Ridge ngunit pinatalikod niya ako kaagad at idinapa sa mesa. Inangat niya ang aking skirt at hinawi ang aking underwear.

Narinig ko na lamang ang pagbukas ng zipper ng kanyang pants at saka naramdaman ang tip ng kanyang matigas na armas sa aking bulaklak.

Dinuraan ni Ridge ang aking bulaklak at saka niya ipinasok ang kanya. Napahiyaw ako dahil biglaan niyang ipinasok iyon. Tinakpan niya ang bibig ko nang magsimula siyang bumayo. Tinatanggap ng kanyang kamay na nakatakip sa bibig ko ang bawat ung*l na lumabas.

Dinig sa buong room ang pagbayo ni Ridge sa akin.

“Fvck, I’m c*****g,” daing ni Ridge. Hinugot niya ang kanyang armas. Naramdaman ko ang kanyang mainit na katas sa aking pwetan.

“T-teka, wala akong dalang tissue o wipes,” wika ko. Hindi pa rin ako umaalis sa aking posisyon. Nag-aalala kasi ako na baka tumulo ang katas ni Ridge sa sahig.

Pagkatingin ko ay kinuha ni Ridge ang panyo sa kanyang bulsa. Pinunasan niya ang pwetan ko saka niya inayos ang aking underwear at skirt.

“Hugasan ko sa restroom ang panyo mo. Ibabalik ko na lang mamaya kauwi,” wika ko.

“Don’t bother. Itatapon ko na lang. Marami pa naman akong panyo,” ani Ridge. Itatapon niya sana sa maliit na trash bin iyong panyong may tam*d ngunit pinigilan ko siya.

“Teka! Baka makita ng tagalinis yan. Mahirap na,” saad ko. “Ako na ang magtatapon.” Kinuha ko sa kanyang kamay iyon panyo at binalot iyong ng papel. “Mauna ka nang lumabas. Susunod ako.”

“I’m gonna have a brief meeting here in about ten minutes. You go,” ani Ridge.

“Okay. See you later sa bahay mo,” saad ko.

“Our home, Ena. See you at home,” he pointed out. Hindi ko naiwasang mapangiti sa kanyang sinabi. Delulu na ba ako?

“Okay, see you.” Tumalikod ako at humakbang ng isa nang magsalita si Ridge.

“You forgot something,” aniya. Napangiti akong muli at saka humarap sa kanya. Lumapit ako at hinalikan siya sa labi. Nang gawin ko iyon ay ngumiti siya ng bahagya.

“Bye,” wika ko. At saka na ako tuluyang lumabas ng room.

Pagkapasok ko sa classroom ay napansin kong naka-poker face si Lauren habang nakahalukipkip ang mga kamay. Tumabi ako sa kanya at saka siya nagsalita.

“Is he really your boyfriend?” tanong ni Lauren sa akin.

“A-ano…kasi…”

“Your reaction says it,” aniya. “It doesn’t matter. Hindi mo pa naman siya asawa.”

“Anong ibig mong sabihin?” kunot-noong tanong ko kay Lauren.

“Wala.”

“You’re acting weird,” wika ko.

“Hindi lang kasi ako makapaniwala. Pero okay na. Anyway, pahiram ng notes mo,” pag-iiba ni Lauren. Hinayaan ko na lamang siya at pinahiram ng notes ko.

Lumipas ang buong araw hanggang sa matapos ang klase ko. As usual, sinundo ako ni Mateo. Pagkauwi ay nadatnan ko si Ridge na naglalarong muli ng playstation sa living room.

Tinabihan ko siya at hinalikan sa pisngi. Tapos ay pinanood ko ang paglalaro niya.

“Mahilig ka talaga sa games, ‘no?” panimula ko.

“Stress reliever,” sagot ni Ridge habang nakapokus pa rin sa kanyang nilalaro. “Being an heir is daunting and scary. But I have to face my fate. I was born to inherit the responsibility.”

“Kaya ba sinusulit mo na habang wala pa?”

“I won’t have time playing when I succeeded. I choose to have no time with this when that happens. I will be alone.”

“Alone? Nandito naman ako. I mean, for the mean time.”

Tumigil si Ridge sa pagpindot at sa controller ng playstation at tila tulala.

“Let’s go somewhere,” aniya. Tumayo siya at saka niya hinila ang kamay ko.

Dinala niya ako sa isang kainan. Kumain muna kami hanggang sa lumipas ang oras. Nagpunta kami sa isang park habang kumakain ng ice cream. Nakaupo lamang kami sa bench habang pinapanood ang kaunting tao na nakaupo sa damuhan habang pinapanood iyong makulay na fountain.

“Ganoon ba kahirap ang maging isang Vallejo?” panimula ko sabay subo sa chocolate ice cream na hawak ko.

“You don’t have any idea. It’s a lot of work. But I know I can manage,” sagot ni Ridge habang parehas kaming nakatingin sa malayo. “It’s just that…it’s a lonely journey. I accepted my fate.”

“Wala ka bang balak magka-girlfriend? Katuwang sa buhay, gano’n.”

Tumingin si Ridge sa akin habang sumusubo akong muli ng ice cream.

“How about you? What would you do after you got your degree?” aniya.

“Hmm.” Nag-isip muna ako bago sumagot. “Balak kong magtrabaho muna para makaipon. Gusto kong magtayo ng sarili kong business habang mayroon akong trabaho. Gusto ko lang munang makaahon bago ko isipin iyong mga bagay na makakapagpasaya sa akin.”

“That’s better than going back to the streets,” ani Ridge.

“Ridge, bakit ako?”

“What do you mean?” aniya.

“Bakit ako ang pinili mong gawin itong role ko bilang fake girlfriend mo? Hanggang ngayon nagtataka pa din ako.”

“I noticed you even before Meteo gave you my business card,” sagot ni Ridge. “I was just walking around the area when I saw you. Nakita kitang pinapakain mo iyong mga aso sa lansangan kahit iyon sana ang kakainin mo. Nakita kong binigyan ka ng pagkain nung mag-asawang matanda.”

Hinayaan kong magkwento si Ridge. “I just felt your sincerity. I could tell you’re a real person with a big heart. That’s what I yearn. That’s what I need. So, I commanded Mateo to give you my business card.”

“Hindi mo ba iyon nakita sa iba? Ridge, gwapo ka. Matipuno. Nasa iyo na ang lahat. Siguradong maraming nagkakagusto sayo.”

“I don’t give a sh*t with people who only wants what I have.”

“Sabagay. At least sa akin nakatulong pa. I mean, binenta ko ang sarili ko sayo in exchange for a good life. Sana makahanap ka ng babaeng mamahalin ka ng totoo.”

Ayoko mang aminin pero nasaktan ako doon. Hindi naman kasi ako pwedeng mag-assume, ‘di ba? Kung sakali mang tuluyang mahulog ang loob ko kay Ridge, titiisin ko na lang. Alam ko rin naman kasing may hangganan itong lahat.