Chapter 20
2179 Words
DUSTIN
THE SMELL of mixed fragrance envelopes my nose as soon as I enter the mausoleum where my grandparents are.
Dala ang paboritong bulaklak nilang dalawa ay lumakad na ako papasok at isa-isang inilapag ang mga ito sa puntod nilang dalawa.
"Hi, 'ma." I greet her while looking at her photo.
Nakalagay iyon sa unahan ng puntod niya.
Masaya soyang nakangiti at ganon din si lolo sa kabilang parte.
Naupo ako sa gitna ng puntod nila at tahimik na yumuko.
Ilang minuto lang naramdaman ko na ang luha sa mukha ko.
Mabilis ko iyong pinahid at huminga ng malalim sabay tingin sa taas.
"Bakit kasi kailangan kayo pa ung mauna?" tanong ko na may halong pagtatampo. "Sabi ko sa inyo dapat ako ang mauuna para hindi ako naiiwan e,"
My voice started cracking because of crying…
Hindi ko lang mapigilang umiyak lalo na at nandito ako sa puntod nila.
Matapos ko kasing pumunta doon sa bahay nila Trev ay nagdesisyon akong pumunta dito.
I don't have a choice, ayoko man umiyak sa harap ng lola at lolo ko, wala naman akong ibang pupuntahan kung hindi sila.
Sila lang naman ang tumuring sa akin bilang pamilya.
Sila na ang nag-alaga sa akin baby pa lang ako. Ang kwento ng iilan ay isang buwan pa lang ako ng iwan ako ng mama ko kila lola. Umalis ito para sundan ang lalaking mahal niya which is Trev's father. At ang tatay ko naman ay umalis din para mag-aral sa US at doon nakilala ang asawa na niya ngayon.
Both of my parents didn't want me to be on their custody kaya naman ang lola ko ang nakasulat bilang nanay ko dahil miski iyon ay sila ang umasikaso kaya kung susumahin, parang kapatid ko ang tatay ko.
Sabi pa ng iilan ay nagtangka ang mama ko noon na alisin ako sa tiyan niya pero nakita iyon nila lola kaya napigilan.
Naki-usap sila lola na ituloy na lang ang pagbubuntis nito at kung hindi talaga ako magugustuhan ay sila ang mag-aalaga basta wag lang ako patayin.
And the answer is right in my face! My mom didn't like me so she threw and left me.
Niminsan ay hindi ako nagreklamo sa pagmamahal na ibinigay nila lola sa akin dahil hindi sila nagkulang kahit pa alam kong may mali kahit pa alam kong hindi sila ang totoo kong magulang.
Hindi kalaunan ay inamin din naman nila sa akin.
Kahit nga sobrang gulo ko at naging basag ulo ako kasama sila Justin ay hindi ako sinaktan nila lola.
Napunta lang ako sa tatay ko nang mamatay sila ng sabay dahil sa aksidenteng hindi ko inaasahan.
Dapat kasama ako no'n pero nagpaiwan ako dahil ayokong makita ang totoo kong tatay.
"I should come with you. Sana sinama n'yo na lang din ako… I miss both of you," usal ko at muling umiyak.
Sila ang magturo sa akin na maging totoo sa sarili at laging sabihin kung ano ang nasa isip at puso ko.
Pero nang mawala sila, that's also the day I hide my emotions. I become so quiet that even my friend doesn't know what I'm thinking or what my emotions are.
Nawalan lang ako ng gana, dahil pakiramdam ko wala ng may gustong makita pa ang emosyon ko.
But… Caith Fayra delos Santos triggered too many of my emotions!
Iba talaga ang impact ni Cai sa akin. And I don't want to stop it.
I stayed at my grandparents tomb at nagsabi ng mga kung anu-anong kwento sa kanila.
"La! Binata na ako, may nagugustuhan na ako," saad ko habang nakaupo sa lapag at pinaglalaruan ang mga bulaklak na duyo. "Hindi ka naman po sigyro magagalit kung ang magugustuhan ko ay may anak na 'di ba?" tanong ko sabay tawa.
"But don't worry once she falls for me too, I won't leave her. At'ska! Siya lang ang mamamhalin ko," usal ko sabay hagis ng bato palayo.
Sila din ang nagturo sa akin na wag gagalaw ng babae kung hindi namam asawa.
Tarantado ako pero kaya kong ipagmalaki na virgin pa ako. Wala pa akong natuturukan at napagbibigyan ng gamot na malapot!
"ALI!"
Agad akong lumabas ng kitchen nang marinig ko ang boses ni Justin.
"Ano problema mo?" tanong ko dito habang naglalakad papunta sala bitbit ang juice ko.
Agad naman din kasi akong umuwi matapos kong pumunta ng sementeryo.
"Kumusta?" tanong nito sa akin matapos umupo sa tabi ko matapos ilapag ang donut na dala niya.
"Eto buhay pa naman," tamad kong tugo sabay kuha ng pizza na nasa center table.
"Eto lang pagkain mo?" tanong nito sabay turo sa pizza.
Tumango naman ako dito habang nasa bibig ko ang pagkain ko.
"Tsk! Napaka healthy ng pagkain mo ha!" palatak nito
Nginuya ko muna ang pagkain ko bago ko siya nilingon.
"Why are you even here?" I asked while raising my eyebrows. "And you're questioning my pizza while you brought me a f*cking donut,"
He just rolled his eyes to me! So f*cking girly!
"I didn't bring that! Cai brought it," saad niya.
The moment I heard her name and the fact that they are together. Having a good time with each other, I feel a dagger straight to my chest that causes me so much pain.
"You shouldn't bought it here, it's for you!" usal ko sabay inisang lagok ang alak na hawak ko.
Hindi naman na ito nagsalita at kumuha na lang din ng pagkaing nasa harapan namin.
"May nangyari ba?" tanong nito bigla matapos ang sobrang habang katahimikan.
"Wala naman. Same old. Sinubukan, pumunta, nagbigay, pinamukhang walang lugar, at itinapon," normal na tugon ko. "Ah! May bago pala! Ako ang umalis at hindi ako pinaalis," habol ko at pilit pinatunog na proud ako sa nangyari.
Kahit sa loob-loob ko ay hinihimay-himay na sa sakit ang mga laman ko.
Pero hindi na ako iiyak, I've already done that to my grandparents' grave kaya tapos na iyon.
Nakita ko lang ito na tumango sabay kagat ulit sa donut na hawak niya.
Wala sa loob kong kumuha doon at kinain iyon.
Galing sa kan'ya itong donut kaya kahit normal lang iyon bagkit parang ang sarap?
Sh*t! I'm falling and I think I didn't have the intention to stop!
"Do you seriously like Cai?" wala sa sarili kong tanong kay Justin.
Gusto ko sanang bawin kaso nasabi ko na kaya hindi ko na gagawin.
"Ha? Si Cai?" tanong nito na ikinatango. "Why? You like her?" tanong niya sa akin.
"Yes," walang pag-aalinlangan kong sagot.
Natawa ito at tumahimik saglit bago ngumisi sa akin.
Alam naman ni Justin ang ugali ko. I don't like filters. Sasabihin ko kung anong gusto ko at kung anong nasa isip at puso ko kaya alam niyang totoo ang sinasabi ko.
"Then court her,"
Napataas ang kilay ko dahil sa sinabi nito. Does it mean?
LUMIPAS ang araw at para akong buang na naglalakad papasok ng building.
My head still hurt kakaisip sa napag-usapan namin ni Justin noong nakaraang sabado.
Ang g*go kasi! Hindi ko alam kung anong ibig sabihin niya doon! I tried to ask him but he just laughed! And didn't bother to answer para tuloy akong buang!
"Good morning, Sir Ali!"
I just nodded at Chav when she greeted me. That's always in the morning.
Sumakay na din ako ng elevator at pinindot ang floor ng opisina ko.
I tried to close my eyes while waiting on our floor.
Hindi lang naman ako nag-iisa sa loob. May mga kasabay ako na naririnig ko ang bulungan at mga usapan hanggang may isang nagsalita na nagpadilat sa akin.
"Good morning, Sir Ali!"
Si Jem ang secretary ni Justin, may kasama siyang isang babae na hindi ko naman kilala.
"Good morning," tugon ko pero hindi ngumiti o kahit ano pa.
Hindi naman na ito sumagot pero ramdam ko ang tingin nilang dalawa sa akin kaya pumikit na lang ako.
Mabilis na akong naglakad nang makarating kami ng floor at bahagya pa akong natigila nang makita ko si Cai na nandoon na at may kausap na agad sa phone niya.
Hindi talaga nawawala yung ngiti niya kahit hindi naman nakikita ng kausap niya sa telepono ung ngiti niya na iyon.
Napaiwas naman ako at muling naglakad nang lumingon ito sa gawi ko dahil sa paglapit sa kan'ya ni Jem.
Too close! Nakakinis!
"Good morning, Sir Dustin!"
Pinilit kkng hindi huminto sa paglalakad kahit pa narinig kong binati ako nito.
'Wag lang lilingon, p*ta ka, Dustin!' kastigo ko sa sarili ko nang maramdaman kong gusto ko siyang lingunin.
Ano bang drama ko?! Bakit ba?! Nagtatampo lang naman ako dahil parang hindi niya ako naalala kahit pa anong effort ko?!
Isang malalim na buntong hininga ang napakawalan ko nang makapasok ako sa opisina ko.
Mabuti na lang talaga may safe place ako dito! Dati itong office ni lolo noong soya pa ang may hawak ng finance dito tapos nalipat sa iba tapos nang si Miggy na ang magmanage ng company nila ay nag-apply ako kay Tito Miguel na agad naman niyang pinaburan at agad akong inilagay dito.
Ako ang pumalit sa ama ng nakas*x ni Sofia. I'm not smart! Paborito ko lang ang math.
Inilagay ko na ang bag ko sa lamesa ko tapos pumunta ng dispenser ng tubig at uminom para kasing may bumara sa lalamunan ko at nanuyo.
Pagbalik ko sa lamesa ko ay bahagya akong nagulat dahil may isang box doon na parang DIY dahil sa colored paper nito, sa ilalim nito may isang parang stationery envelope.
Napataas lang ang kilay ko at balak ko na sanang maglakad palabas para tanuningin kung sinong nagbigay no'n nang mahagip ko ang pangalan kong nakasulat sa envelope. Maganda ang pagkakasulat at parang pinaghandaan ang pagkakasulat na iyon kaya naman huminto na lang ako at kinuha ang box.
Marahan ko iyong tinignan bago binuksan.
My melody…
Ayan ang bumungad sa akin na pangalan ng character na nandoon sa loob ng box.
Isa siyang cartoon character na kasama ng famous na pusa na walang iba kung hindi si hello kitty. Pwede siyang isabit sa car keys or bag.
Okay! Pero sino ang nagbibigay sa akin ng keychain na my melody! It's so gay!
Biglang umakyat ang inis ko sa ulo ko kaya itatapon ko sana pero nakita ko ulut ung sulat kaya naman pabagsak ko itong ibinaba.
Naupo muna ako sa upuan ko sabay kuha ng sulat na nandoon.
Walang pag-iingat ko itong binuksan at binuklat. Mabango ang papel… at pamilyar ang amoy.
Tumambad sa akin ang napakagandang sulat pati na ang hindi ganon kahabaan pero may laman na sulat.
Hi, Sir Tin! It's been days since I ask your time because of something, but I guess you're really a busy person so I decided to wrote a letter.
First of all, I want to apologize on what happened last saturday, I admit I was wrong because I really forgot about you. I'm sorry… I was supposed to message you sunday morning but Cami called me and I forgot again.
So the thing is, I already told my family about my condition and like what you said, they immediately help me about that matter. Yesterday we went to hospital and I found a doctor that will help me to get rid on that nightmares I have. And that's all thanks to you.
Your sermons help me to realized that I'm not alone in my battle, though you look so mad at me that time but I know you also care for me. And thank you for that! You are the first person who talks to me straight forward about that matter.
All of them told me that 'it's okay' 'everything will be alright' 'it's not my fault' but you? You told me very different! You make me realize that it's actually my fault and my choice! And I should forgive myself for letting me experience that. Again thank you, Sir Tin!
I hope you are okay and having a good time while you are busy… because of you I'm getting better so I want you to be better too.
And oh! I forgot, the cartoon character inside the box is my favorite character in hello kitty, it's my peace offering. She is My Melody and that character suits you! She is a very honest and good-natured character! (That's actually why I love her!) You are also a very honest person! And I hope you can also be honest to your emotions.
I said alot and I hope you read it all! But it's okay if not! But I hope after you read this you will talk to me and lecture me again! It's kinda comforting me!
So that's all! Again, I'm really sorry and most of all! Thank you so much!
Regards,
Fayra
Ps. Lunch? Sabay? My treat! Message me!
A small yet satisfying smile flashed on my lips after I read the letter.
I looked at the keychain 'my melody' and grabbed it. I put it with my car keys where I can see it but I can hide it also.
"Thank you, my melody," wala sa sarili kong usal habang may ngiti sa labi.
----------------
- Writer
