ตอนที่9 พี่สะใภ้ที่น่ารัก
“ใส่ชุดนี้แล้วพี่มินนี่ไม่ดูอ้วนไปใช่ไหมคะ”
“ไม่หรอกค่า พี่สะใภ้ดูไม่เหมือนคนท้องเลยสักนิดเดียว ตอนญ่าหลินกินอิ่มใหม่ๆ ยังดูอ้วนกว่าพี่สะใภ้ซะอีก”
“ญ่าหลินก็พูดไป ฮา ฮา”
พี่มินนี่หัวเราะชอบใจยกใหญ่ ทำให้ฉันหัวเราะตามเธอไปด้วย ทั้งที่ตอนนี้ในใจมีเรื่องกังวลมากมาย คืนก่อนหัวหน้าพ่อครัวของภัตตาคารคิงดอมถูกลอบทำร้ายระหว่างเดินทางกลับบ้านจนอาการสาหัส ผู้ช่วยพ่อครัวคนอื่นรวมไปถึงพนักงานต่างก็ถูกขู่ฆ่าโดยคนที่อยู่ในเงามืด ซึ่งฉันรู้ดีว่าเป็นใคร
อาเฉิง จื้อเหว่ย์ คือผู้ต้องสงสัยหมายเลขหนึ่งของเรื่องนี้ อาเฉิงเป็นหุ้นส่วนของกิจการกาสิโนบนเรือสำราญแห่งนี้มาตั้งแต่สมัยรุ่นคุณพ่อ ยกเว้นส่วนที่เป็นภัตตาคารเนื่องจากตระกูลจ่งซิ่นเป็นผู้ก่อตั้งเป็นอันดับแรกก่อนจะขยายกิจการจนมีกาสิโนขึ้นมาภายหลัง ใครๆ ที่อ่านเกมออกต่างก็รู้ดีว่าหากอาเฉิงได้ภัตตาคารคิงดอมไปอยู่ในการดูแล นั่นเท่ากับประกาศให้แก๊งทุกแก๊งบนเกาะฮ่องกงได้ทราบว่า ตระกูลจ่งซิ่นกลายเป็นเบี้ยล่างของเขาไปโดยปริยาย
“จริงสิ! แล้วญ่าหลินจะมางานแต่งงานของพี่มินนี่กับพี่แจสเปอร์ไหมคะ”
ฉันเห็นพี่สะใภ้ยืนหมุนตัวอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องลองชุดแต่งงาน ในระหว่างที่วิดีโอคอลกับฉันไปด้วย ใบหน้าของเธออิ่มเอิบมีความสุข ฉันบอกเหตุผลที่จากพวกเขามาอย่างรีบด่วนว่ามีงานสำคัญมากๆ ต้องสะสางและมันต้องใช้เวลาสักพักใหญ่ๆ
“ต้องไปสิคะพี่สะใภ้ งานแต่งงานของพี่ชายญ่าหลินกับพี่สะใภ้ทั้งคนไม่ไปร่วมงานได้ไงล่ะคะ ตอนนี้ญ่าหลินก็รีบเคลียร์งานจนหัวปั่นอยู่นะคะ ดูสิผมฟูเลย”
ฉันใช้มือสางผมที่ยุ่งเหยิงบนหัวไปด้วย ระหว่างนั่งคุยกับพี่มินนี่อยู่ที่โต๊ะทำงาน แต่งตัวด้วยชุดนอนลายการ์ตูนตัวโปรด ชุดที่ฉันใส่แล้วเผลอหลับไปทั้งที่น้ำยังไม่ได้อาบตั้งแต่เมื่อวาน นอนไปได้เพียงสามชั่วโมงก็ต้องตื่นขึ้นมาด้วยกำหนดการยาวเป็นหางว่าวที่เหยา จื่อหลิงโทร.มาบอก เหยาเป็นทั้งคนขับรถ เลขาและบอดี้การ์ด เขาทำงานได้ดีในทุกตำแหน่งจนบางทีฉันคิดว่าเงินค่าเหนื่อยที่ฉันมอบให้เขาในแต่ละเดือนมันดูน้อยนิดเกินไปด้วยซ้ำ
“หัวฟูก็ยังน่ารักอยู่ดีแหละ”
พี่มินนี่ชมฉันกลับมา ฉันคิดว่าพี่มินนี่คงแกล้งชมเพื่อไม่ให้ทำร้ายน้ำใจฉันเท่านั้น เพราะระยะหลังมาฉันดูโทรมจะตาย
“พี่สะใภ้ก็น่ารักมากค่ะ”
“ชุดนี้เป็นไงบ้างน้องญ่าหลิน ช่วยพี่เลือกหน่อยสิ”
พี่มินนี่หยิบชุดมาทาบกับตัว
“สวยมากค่ะ พี่มินนี่ใส่ชุดไหนก็สวยน่ารักไปหมด พี่ชายของญ่าหลินโชคดีมากที่ได้พบกับพี่สะใภ้”
“น้องญ่าหลินก็ยอซะพี่เขินไปหมดแล้ว”
“น้องสาวคุณพูดถูกแล้วค่ะ คุณใส่ชุดไหนก็สวยน่ารักจริงๆ”
พนักงานของร้านพูดเสริมขึ้นมาอีกคน
“ขอบคุณค่ะ ตกลงพี่ใส่ชุดนี้โอเคไหมน้องญ่าหลิน”
ฉันยกนิ้วโป้งให้พี่มินนี่ เป็นจังหวะเดียวกับที่เหยาเปิดประตูห้องเข้ามาพอดี ฉันโบกมือพร้อมกับทำปากขมุบขมิบให้เขาออกไปรอด้านนอกก่อน
“เดี๋ยวญ่าหลินต้องขอตัวทำงานก่อนนะคะ ฝากความคิดถึงถึงพี่แจสเปอร์ด้วยนะคะ ไว้เจอกันงานแต่งนะคะพี่สะใภ้ บายคะ”
พูดจบฉันก็ปิดหน้าจอลง พ่นลมหายใจออกจากปาก
“สู้ๆ นะญ่าหลิน”