ตอนที่6 เด็กเสิร์ฟโนตม
โรงแรม…
ผมมีอาชีพเป็นหัวหน้าพ่อครัวอยู่ในโรงแรมระดับสี่ดาวแห่งหนึ่ง ภายในห้องทำอาหารก็เป็นที่รู้ๆ กันว่าคละคุ้งไปด้วยกลิ่นควันไฟและกลิ่นอาหารอบอวลไปหมด บรรยากาศไม่ได้น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่ งานในครัวค่อนข้างเป็นงานที่หนักเอาการ ต้องเป็นคนที่ใจรักในการทำอาหารจริงๆ ถึงจะอยู่ได้ทน อาหารแต่เมนูกว่าจะรังสรรค์ออกมาให้หน้าตาและรสชาติเป็นที่ติดอกติดใจก็ใช่เรื่องง่าย แต่พวกเราทุกคนที่เป็นพนักงานในครัวล้วนภาคภูมิใจและดีใจเมื่อได้ยินคำชมฝากเข้ามาถึงพวกเรา
“เชฟเกรียนครับ ออกไปพักหน่อยไหมครับตั้งแต่เข้าครัวมายังไม่ได้หยุดเลย เดี๋ยวพวกเราที่เหลือทำต่อเองครับ”
ผู้ช่วยเชฟของผมคนหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเป็นห่วง ถึงบุคลิกภายนอกบางครั้งผมจะบ้าๆ บวมๆ แต่เวลางานผมเต็มร้อยเสมอ
วันนี้แขกค่อนข้างเยอะเป็นพิเศษกว่าปรกติ ผมได้ยินแว่วๆ มาว่ามีพวกมาเฟียต่างประเทศเข้ามาพักกันเป็นกลุ่มใหญ่ พวกนี้มีอิทธิพล เงินหนา และเอาแต่ใจอยากกินอะไรต้องได้กิน ผู้จัดการโรงแรมจึงเน้นมายังห้องครัวว่าให้ทำอาหารที่พวกเขาต้องการเป็นกรณีพิเศษ
“ออกไปยืดเส้นยืดสายหน่อยก็ดีเหมือนกัน ฝากด้วยนะ”
ผมหันไปตบไหล่ผู้ช่วยแล้วเดินออกจากห้องครัว ตรงไปเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว เสร็จแล้วคิดว่าจะออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ทางด้านหลังของโรงแรมสักหน่อย
“หยุด! นั่นจะออกไปไหน”
พอออกจากห้องน้ำผมก็พบผู้หญิงสองคนท่าทางลับๆ ล่อๆ เหมือนมีพิรุธ หนึ่งในนั้นแต่งกายด้วยชุดพนักงานเสิร์ฟ ผู้หญิงท่าท่าแปลกๆ สองคนหันมองหน้ากันพร้อมกับทำปากขมุบขมิบ
“เราจะออกไปสูดอากาศหน่อยค่ะ… เชฟ”
ผู้หญิงในชุดพนักงานเสิร์ฟหันมาบอกผม รอยยิ้มของเธอน่ารักเป็นบ้า
เฮ้ย! ในโรงแรมนี้มีเด็กเสิร์ฟหน้าตาน่ารักขนาดนี้ด้วยเหรอวะ ขาวๆ หมวยๆ หน้าตาน่ารักฝุดๆ ผมกระแอมวางมาดเข้มแล้วกวักมือเรียกเธอเข้ามาหา
“เธอน่ะ มานี่สิ”
“คะ”
“เด็กใหม่เหรอ ฉันไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน”
“ใช่ค่ะเชฟ ฉันเพิ่งเข้ามาทำงานวันแรก”
“อ้อ! หน้าตาดีนี่ ไหนเธอลองหมุนตัวซิ”
ผมชูนิ้วมือขึ้นหมุนเป็นวง ใสๆ น่ารักแบบนี้สเปคป๋าเลย
“หมุนตัว”
เธอถามผมกลับสีหน้างุนงง แต่ก็ยอมทำตามที่ผมสั่ง แม่เจ้าโว้ยหุ่นดีเป็นบ้า หน้าอกโต สะโพกใหญ่ หน้าผากยังกับลานบิน
“ว้าว หน้าสวย หุ่นดี หน้าอกก็ตูม ผู้จัดการฝ่ายบุคคลที่โรงแรมนี่ตาถึงชะมัด”
ผมพึมพำออกมาเบาๆ พนักงานในโรงแรมนี้ต่างรู้ดีว่าผู้จัดการที่นี่มันหน้าม่อขนาดไหน พนักงานหญิงหน้าตาสวยๆ ถูกมันกินแทบเรียบ เด็กคนนี้ท่าทางอายุยังไม่เท่าไหร่ซะด้วยสิ ผมมองไปที่สะโพกงอนของเธอแล้วอดใจเอาไว้ไม่อยู่เลยเงื้อมือฟาดไปที่ก้นเบาๆ เสียงดัง
เพี๊ยะ!
“นี่ถือเป็นการทำโทษที่เธออู้งาน”
ยัยเด็กเสิร์ฟทำตาโตเหมือนตกใจ แล้วหันมาหาผมพร้อมกับกระทุ้งเข่าเข้าที่กลางเป้าของผมอย่างจัง
“อุ๊” ความเจ็บจุกที่โดนทำร้ายกล่องดวงใจทำให้ผมตัวงอเป็นกุ้ง
“ไอ้ลามก”
ด่าเสร็จแถมด้วยตบเข้าอีกฉาด เล่นเอาผมหน้าชาไปแถบหนึ่ง
“อ่ะ โอ้ย มือโคตรหนัก อูยย์”
“รีบไปกันเถอะค่ะพี่มินนี่”
ยัยเด็กเสิร์ฟจอมแสบคว้ามือเพื่อนสาวของเธอแล้ววิ่งออกจากประตูไปทันที ปล่อยให้ผมนอนคุดคู้อยู่กับพื้น
“ฝาก… ไว้ก่อนเหอะ…อูยย์”