Hindi mapakaling nakaupo sa kotse si Lucian habang nilakbay nila ang daan papunta sa lungsod Tala kung saan nanirahan si Kallisa. Gusto niyang pagalitan ito kapag makarating ngunit takot siyang baka hindi ito sumama pauwi.
Ilang oras ang ginugol nila papunta doon at sa wakas ay huminto rin sila, pagkababa ng binata ay agad niyang nasilayan ang dalaga na nakatalikod at busy sa pag entertain sa mga trabahador. Habang nagkikipag-usap ang dalaga ay siya naman nakatingin rito. Ang sekretarya ay panay ngisi dahil ramdam niyang matatapos na ang kanilang paghihirap. “Kalli! Kalli!” sigaw ng isang batang banatilyo, habang nagtatakbo papunta sa puwesto ng dalaga at agad itong yumakap.
Lucian jaw dropped when he saw the boy hugged Kallisa from the back, he clenched his fists, when he step forward
