เมื่อรักครั้งแรด

แล้วไง

เปรี้ยวหมุนตัวพี่ดอยให้หันหน้าไปทางพี่ชายและปภัสสรที่กำลังเดินมา หญิงสาวสอดแขนโน้มคอของเขาลงมาชิดใบหน้า และแตะริมฝีปากนุ่มนิ่มของเธอกับริมฝีปากสีเข้มของเขา

“อื้อ...” เขาครางออกมา ตอนที่เธอดูดริมฝีปากของเขา ภูผาหลับตาลงทันที ก่อนจะกระชับอ้อมแขน และบีบสะโพกของสาวน้อยเคล้นคลึง

“อะแฮ่ม...” เสียงกระแอมของพี่ชายทำให้สองคนรีบผละตัวออกจากกัน แต่มือของเปรี้ยวยังจับมือของดอยเอาไว้แน่น

ภูผารับรู้ได้ถึงความสั่นเทา และฝ่ามือที่เย็นเฉียบของเปรี้ยว

‘ทำเก่งนะ’ เขาหัวเราะเยาะเธอเบา ๆ ก้มลงไปมองใบหน้าของเปรี้ยวที่เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ

ภูผายกมือไหว้พี่ชายคนเดียวของเขา ก่อนจะวางฝ่ามือลงบนไหล่ของเปรี้ยว

“เปรี้ยว นี่... พี่ดินพี่ชายของพี่ ที่เขารักพี่มาก ๆ” ดอยพูดย้ำมองใบหน้าดาราสาวสวยที่ทำหน้าบึ้งตึงยืนเคียงข้างปฐพี

เปรี้ยวยกมือไหว้ปฐพีและปภัสสรด้วย สองคนรับไหว้ แต่ปภัสสรดูไม่ค่อยเต็มใจมากนัก

“แฟนผมครับชื่อ... เปรี้ยว” เขาเอ่ยแนะนำน้ำเสียงชัดถ้อยชัดคำ

“วันนี้อาจจะโนเนม แต่อีกไม่กี่เดือนคนคงรู้จักเปรี้ยวกันทั้งประเทศ นางเอกเรื่องรักอลเวงนะครับ” ดอยเอ่ยแนะนำสาวน้อยเสียยืดยาว เหมือนอยากประกาศให้โลกรู้อย่างไรอย่างนั้น

“มากอดที” เสียงพี่ชายบอกก่อนจะอ้าแขนกว้าง ดอยเดินเข้าหาเขา ทั้งสองพี่น้องสวมกอดกันแน่น

“มาเหนื่อย ๆ ไปพักไป แล้วน้องนางเอกคนสวยให้พักที่ไหนดี” พี่ชายถามทีเล่นทีจริง สายตามองใบหน้าของลุลิตาที่ยิ้มจนเห็นฟันเรียงสวย

“พี่ดอยนอนห้องไหน เปรี้ยวก็นอนห้องนั้นแหละค่ะ” เธอกลับเป็นฝ่ายตอบเสียเอง ปรายตามองนางเอกรุ่นพี่ที่ยืนหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ข้าง ๆ พี่ชายของดอย สองหนุ่มหัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน

“ช่างหาแฟนนะ น่ารักก๋ากั่นดี” ไม่รู้พี่ดินจะชมหรือต่อว่า แต่เขาก็หันหน้ามายิ้มให้สาวน้อยแบบเป็นมิตร เธอยิ้มตอบในแบบฉบับกวน ๆ ของเธอ แต่ยังดูน่ารักอยู่ดี

ปฐพีโอบไหล่ภูผาเดินเข้าบ้าน

“ยกไปไว้ที่ห้องของผมนะครับ” ดอยหันมาสั่งลุงอุ่นกับน้าสน

 ----------------

“อ๋อเด็กใหม่ในสังกัดของเจ๊ฉิ่งหรือ” ปภัสสรถามออกมาตอนที่เปรี้ยวเดินเข้าไปใกล้ ๆ

“เปล่าค่ะ เปรี้ยวไม่ใช่เด็กใหม่ของเจ๊ฉิ่ง แต่เป็นเด็กในคอนโทรลของพี่ดอยค่ะ” คำตอบที่เธอตอกกลับปภัสสร ทำให้หญิงสาวแทบไม่เชื่อหูตัวเอง

“ตาย เด็กสมัยนี้ คงเป็นนางเอกได้เรื่องสองเรื่องนะแหละ ยังไม่ทันดัง ใช้เต้าไต่ขึ้นไปแบบนี้ เรื่องฉาว ๆ คงถึงหูนักข่าวได้ไม่ยาก คงเร็ว ๆ นี้แหละ” ปภัสสรว่ากระทบ จีบปากจีบคอพูดเพื่อความสะใจของตนเอง

“แต่เปรี้ยวว่าก็ไม่แน่นะคะ นางเอกแถวหน้าบางคน ยังเละเสียยิ่งกว่า... แก้วมังกรที่หล่นจากรถบรรทุกแล้วรถคันหลังตามมาเหยียบ เอ่อ... ตอนนี้ก็ยังยืนสง่าเด่นอยู่หน้าจอ ทั้ง ๆ ที่ก็ร่านพอ ๆ กับ... โสเภณีช็อกกาหรี่ข้างถนน เอ๊ะ... หรือจะเรียกตัวเองว่าโสเภณีชั้นสูงดีคะ” เธอเว้นระยะการพูด มองหน้าปภัสสรตรง ๆ อย่างไม่ยอมอ่อนข้อ

หญิงสาวที่แก่กว่าถึงกลับหน้าเปลี่ยนสี รู้สึกโกรธออกมาจนแทบกรี๊ด

“ไม่อายก็กรี๊ดได้นะคะ” เปรี้ยวว่าให้ ก่อนจะเดินตามหลังพี่ดอย และนายดินเข้าบ้านไปด้วยความสะใจ

ปภัสสรกำมือแน่น ทุบเข้าที่หน้าขาของตนเอง มองตามเด็กสาวด้วยความไม่พอใจมากมาย

‘อีเด็กเปรต... ฝากไว้ก่อนเถอะ ไม่รู้จักฉันเสียแล้ว ปภัสสรไม่ยอมให้เธอมาเด่นกว่าอยู่แล้ว รู้จักฉันน้อยไป ฮึ...’ เธอแสดงสีหน้าและแววตาเคียดแค้นออกมา

“เปรี้ยว รู้ไหมเมื่อกี้ทำอะไร” ภูผาต่อว่าเธอทันที ที่เขาปิดประตูห้องลง

“รู้สิคะ” เธอยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ๆ ก่อนจะพูดออกมา

“แม่นางเอกของพี่หน้าจ๋อยไปเลยค่ะ” เธอเล่าให้เขาฟัง

“เปล่า... พี่ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น พี่หมายถึงเรื่องนี้ต่างหาก” เขาใช้แขนตวัดร่างเธอเข้าประชิดตัว ก่อนจะดันหลังเปรี้ยวจนติดบานประตู

“พี่ดอย...” เธอเรียกเขาเสียงหลง ทำหน้าเสีย ก่อนจะหลับตาปี๋

“เมื่อกี้ทำเก่ง” เขาว่าให้ ชิดใบหน้าลงมาแนบสนิทสูดลมหายใจเข้าปอดแรง ๆ ตรงข้างแก้มใสของเปรี้ยว เบียดตัวเองเข้าหาสาวน้อย

“ก็พี่ดอยบอก แสดงดีจะให้ไปขี่ม้าไงคะ” เธอเถียงเขาแทบทันที แต่เสียงก็แทบอู้อี้ เพราะเขาชิดริมฝีปากลงมาใกล้ริมฝีปากนวลที่กำลังขยับเถียง

“จูบจริง ๆ เขาต้องทำแบบนี้” ดอยพูดจบ ฉกริมฝีปากของเขาลงมาทันที เธอเผยอปากจะเถียง แต่ถูกริมฝีปากของเขาทาบทับลงมาเสียสนิท

ชายหนุ่มส่งปลายลิ้นเข้าทักทาย เกี่ยวตวัดปลายลิ้นสาวน้อยแบบเชิญชวน ก่อนจะดูดดึงลิ้นเรียวนุ่มของเธอ

“อือ...” สาวน้อยครางขึ้นมาเหมือนจะประท้วง สองมือที่ทิ้งอยู่ข้างลำตัว ยันหน้าอกเขาให้ออกห่าง แต่ภูผากับกอดรัด และบีบคลึงสะโพกมนไปมา

ความหวานละมุนอบอวลไปทั้งในปาก เธอถึงกับเคลิ้ม ปล่อยให้เขาจุมพิตดูดดื่มเนิ่นนาน พอเขาผละริมฝีปากออก ภูผาก็พูดออกมา

“ห้ามไปจูบกับใครเขานะ จูบได้กับพี่คนเดียว” เขาแสดงความหวงออกมานอกหน้า เธอได้แต่หายใจแรง หน้าแดงก่ำ ใจเต้นตึก ๆ ก้มหน้างุด ๆ ในแผงอกของเขา สองมือที่วางไว้ที่หน้าอกกำเสื้อของพี่ดอยเอาไว้แน่น

“ใครอนุญาตให้พี่จูบเปรี้ยว” เธอต่อว่าต่อขานเขา ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นสบตาของภูผา ที่ส่งสายตามาล้อเลียน

“ใครเชิญชวนก่อนที่ข้างโรงรถเมื่อกี้ พี่ก็มาต่อให้จบ” เขาพูดบ้างและส่งยิ้มกวน ๆ ให้

“นั่นมันเป็นการแสดง” เธอต่อว่า

“นี่ก็เป็นการแสดงเหมือนกัน พี่ดอยสอนเปรี้ยวนะเนี่ย ต้องขอบคุณพี่ด้วยซ้ำ หากว่าครั้งต่อไปเปรี้ยวจะไม่ทำให้พี่หน้าแตกไง” เขาพูดเข้าข้างตัวเองสุด ๆ

สาวน้อยทุบหน้าอกเขาอย่างแรง

“พี่ดอย... ทุเรศ คนฉวยโอกาส” เธอว่าเขาอีก ใบหน้ายิ่งแดง ยิ่งเขาพูดออกมาแบบนี้

“ชอบไหม” เขาถามขึ้นมาดื้อ ๆ

“บ้า... ใครจะชอบเรื่องจูบนี่นะ” เธอผลักหน้าอกเขาอย่างแรง แต่ตัวที่ใหญ่กว่าของดอยแทบไม่เขยื้อน

“งั้นมาพิสูจน์อีกทีว่า เรานะชอบจูบของพี่” เขาพูดจบฉกริมฝีปากลงมาอีกครั้ง เปรี้ยวทำหน้าเหวอ ไม่คิดว่าพี่ดอยจะจูบเธอซ้ำอีกไม่ให้เธอตั้งตัว

“อื้อ...” เธอครางประท้วงยกใหญ่ ยกมือขึ้นยันหน้าอกกว้าง ภูผาจับข้อมือน้อย ๆ นั้นออกมา แล้วประสานฝ่ามือทั้งสองข้างเอาไว้