เมื่อรักครั้งแรด

จูบแรก

ริมฝีปากทั้งสองสัมผัสกัน สัมผัสได้ถึงความอ่อนนุ่มละมุนอบอุ่นไปทั้งหัวใจ เธอสั่นไหวในความรู้สึกอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้เลิกคราง ปล่อยให้ดอยจูบเธอได้ตามอำเภอใจ

เปรี้ยวหลงเคลิบเคลิ้มไปกับจุมพิตที่ละมุนอ่อนหวานของเขา เธอหลงใหลในรสหวานซาบซ่านอย่างไม่รู้ตัว เผลอตวัดรัดปลายลิ้นเกี่ยวปลายลิ้นเรียวนุ่มของเขาทั้งสองจูบกันแบบดูดดึงซาบซึ้งจนใจสาวน้อยหวิว ๆ เต้นไม่เป็นจังหวะ เธอแทบลืมหายใจ หน้าร้อนแดงออกไปจนถึงใบหู

“ชอบจูบของพี่ใช่ไหม” คำถามของเขาเล่นเอาเธอออกอาการเขินสะเทิ้นอาย แทบม้วนไปตรงนั้น

“ไม่เอาแล้ว ถ้าพี่ดอยจูบอีก เปรี้ยวจะไม่พูดด้วยจริง ๆ นะ” เธอทำงอน

เขายังกุมมือเธอไว้อีกข้าง ส่วนอีกข้างเชยปลายคางหน้ามนขึ้นให้จ้องสบตา

“ขอบใจนะ” เขาเอ่ยถึงความมีน้ำใจของเธอ ก่อนจะกระชับอ้อมกอดกอดร่างเปรี้ยวเข้าแนบกายเหมือนต้องการกำลังใจ เธอได้แต่ลูบหลังเขาแบบงง ๆ

“นี่เป็นอาการหนึ่งของคนอกหักใช่ไหมคะ” เธอถามเขาออกมา

“อือ...” เขาวางคางลงบนไหล่ของเธอ

“เปรี้ยวชักกลัวแล้วนะ ไม่เข้าใจพี่ดอยเลย การแสดงใช่ไหมคะ” เธอดันตัวเขาออกอย่างแรง ครั้งนี้ ดอยแกล้งทำตัวอ่อนยอมถอยออกจากร่างบาง

“ของจริงสิเปรี้ยว” เขาทำเสียงออดอ้อน

“ไม่เอาแล้ว เปรี้ยวไม่เล่นเป็นแฟนพี่แล้ว ขาดทุนยังไงไม่รู้” เปรี้ยวเดินตรงไปที่เตียงนอน ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่ง มองหน้าดอยใจยังเต้นคร่อมจังหวะอยู่เลย

ภูผาเดินมาแบบเข่าอ่อน ก่อนจะทิ้งหลังลงนอนใกล้ ๆ

“ได้ไง” เขาดึงเธอให้นอนลงข้าง ๆ ก่อนจะทาบทับร่างเกยร่างสาวน้อยทำสายตาหื่น ดอยสนุกที่ได้แกล้งเธอ

“ไอ้พี่ดอย...” เขาแกล้งชิดใบหน้าหล่อ ๆ ลงมาใกล้ หัวเราะคิกคัก

ผลัวะ... เสียงเปิดประตูผลัวะเข้ามาโดยไม่ได้เคาะ พร้อมกับเสียงพูด

“จะเข้าไปในไร่กับพี่ไหม” ดินถาม ตกตะลึงนิดหนึ่งกับภาพโรมรันพันตูของน้องชายกับแฟนสาวคนใหม่

“ไปครับ” เขาหันหน้ามาตอบพี่ชาย ยิ้มกว้างให้กับเขา สาวน้อยใต้ร่างออกอาการเขินหนัก หยิกไปที่เนื้อแขนของเขาทันที

“โอ๊ย...” เขาอุทานด้วยความเจ็บ

“เดี๋ยวผมตามไปครับ จัดการแม่สาวน้อยคนนี้ก่อน” เขาแกล้งพูดให้พี่ชายเข้าใจผิด

“พี่ดอย...” เธอตะโกนใส่หน้าเขา

ปฐพีรีบปิดประตูลงทันที ยิ้มยินดีไปกับน้องชายด้วย เขายังเป็นกังวลกลัวว่าภูผายังมีใจกับปภัสสรอยู่ เห็นดอยมีแฟนใหม่แล้วปฐพีค่อยโล่งใจ

“อะไรจ๊ะ” ภูผาทำเสียงล้อเลียน

“ได้เลย จะเอาแบบนี้ใช่ไหม” เธอหยิกแขนของเขาแรงเข้าไปอีก ดอยรีบกระเด้งตัวลงมาจากที่นอน ตามด้วยร่างของเปรี้ยวที่ตามมาติด ๆ จะสั่งสอนพี่ชายตัวดีนักฉวยโอกาสคนนี้สักหน่อย

สองคนวิ่งไล่กวดกันอยู่ในห้อง แต่ดูเหมือนเปรี้ยวจะเสียเปรียบพี่ดอยอยู่ไม่น้อย

ภาพของปภัสสรและปฐพีที่กำลังเกี่ยวก้อยคล้องแขนทำให้หัวใจของภูผาแทบกระอักเลือด ปภัสสรสวมกอดปฐพีและหอมที่แก้มสาก ๆ ของเขา

“อะอืม...” ภูผาส่งเสียงกระแอมดังขึ้นมาจากด้านหลังของสองหนุ่มสาวที่ยืนแนบชิดกัน จนต้องผละตัวออกจากกัน ทั้งคู่หันไปมองตามเสียง

“ไม่รอให้พ้นคืนนี้ไปก่อนไม่ดีหรือครับ” น้องชายเอ่ยแซวก็จริง แต่สีหน้าและแววตาไม่ได้ยินดีไปเหมือนที่เขากำลังพูดออกมา

เปรี้ยวสังเกตเห็นใบหน้าและแววตาคู่สวยของนางเอกแถวหน้าที่ดูจะเจื่อนลงไปนิดหนึ่ง เมื่อเห็นสายตาตำหนิและตัดพ้อของภูผาที่ส่งตรงไปยังเธอ ก่อนที่แม่ดาราสาวเจ้าบทบาทจะปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วยิ้มส่งมาให้ทั้งสองคนแบบจงใจแสดงออกมาว่าตัวเองมีความสุขเหลือเกิน

“คนเรามีสิทธิ์ที่จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดใช่ไหมคะพี่ดิน” ปภัสสรพูดขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้กระทบใจของใครบางคน ภูผาเจ็บหนึบที่กลางใจ สีหน้าแววตามีแววเจ็บช้ำออกมาอย่างชัดเจน

ปฏิกิริยาของทั้งสองคนไม่พ้นอยู่ในสายตาของเปรี้ยวและปฐพีที่เป็นคนช่างสังเกตทั้งคู่

“พี่ดอยคะ ไหนว่าจะสอนให้เปรี้ยวขี่ม้า” สาวน้อยรีบหมุนตัวเองเข้าหาพี่ชายและแฟนหนุ่มกำมะลอ ส่งสายตาหวานซึ้งให้ ภูผาแอบถอนหายใจ ก่อนจะส่งยิ้มตอบกลับให้กับเปรี้ยว

“ไปสิ” เขาบอกกับน้องสาวแสนสวยที่ทำหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

“พี่ดินครับ ผมเอาเจ้าสีชาไปเที่ยวกับเปรี้ยวให้ทั่วไร่ของเราเลยนะครับ” เขาหันไปบอกพี่ชาย ก่อนจะกระชับและกุมมือสาวน้อยให้เดินตาม

“ป้าไปก่อนนะคะ” เปรี้ยวหันไปบอกปภัสสรยกไม้ยกมือโบกมือลา แกล้งเรียกปภัสสรว่าป้าอีกด้วย

ลุลิตาซบหน้าลงกับไหล่กว้างของภูผา เปรี้ยวทำดี๊ด๊าว่าทั้งสองคนทำตัวสวีตหวานเหมือนคู่รักที่มาฮันนีมูนอย่างไรอย่างนั้น และยังไม่วายหันหน้ากลับมาส่งยิ้มหยัน ๆ ให้กับแม่ดาราสาวอย่างจงใจ

“อึ๋ย...ดูมันสิคะ” เธอเผลอตัวชี้นิ้วตามหลังแม่สาวเปรี้ยวไป

ปฐพีหัวเราะออกมาเบา ๆ ขำกิริยาท่าทางของเปรี้ยวนัก ที่ช่างรู้ใจเขาเสียจริง ๆ

“จะไปถือเด็กมันทำไมครับปลา ปล่อยไปเถอะ” เขาหันไปยิ้มให้เธอ ก่อนจะเอ่ยปลอบใจและก้มลงหอมแก้มของปภัสสร ใจบอกกับตัวเองว่า

‘ต้องดูละครเรื่องนี้ให้จบ รับรองสนุกแน่ ๆ ปภัสสร’ เขากระหยิ่มอยู่ในใจ

“รีบกลับมานะคะ” เธอบอกเขาทำเสียงออดอ้อน

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในบ้านหลังนี้ ไม่พ้นสายตาของม่อนเมียบ่าวนางบำเรอที่นายดินซื้อตัวเธอด้วยเงิน เพื่อให้เธอเอาไปรักษาพ่อของเธอที่ป่วย และเธอต้องแลกกับการนอนกับนายปฐพีเป็นเวลาสองปี ม่อนน้ำตาคลอ รู้สึกปวดร้าวไปทั้งหัวใจ

‘นายจ๋า ม่อนต้องตายก่อนครบสองปีแน่ ๆ ’ เธอพ้อเขาอยู่ในใจ

“ตัวมันใหญ่มากนะคะพี่ดอย พอมายืนใกล้ ๆ แบบนี้แล้ว” เปรี้ยวหันหน้าไปคุยกับภูผา และใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปบนเนื้อตัวของม้าสีชาด้วยแววตาที่ตื่นเต้นดีใจออกนอกหน้า นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ใกล้ชิดกับสัตว์เลี้ยงที่งามสง่าแบบนี้ ขนของมันสีออกเทา ๆ ผิวสาก ๆ แต่ก็น่าสัมผัส

“เดี๋ยวพี่อุ้มเราขึ้นนะ” ภูผาบอกก่อนจะจัดท่าทางให้สาวน้อยขึ้นไปขี่บนหลังม้า

“เปรี้ยวตื่นเต้นจัง เป็นครั้งแรกของเปรี้ยวเลยนะคะพี่ดอย” เธอหันมาทำสีหน้าดีใจกับเขา ภูผายิ้มให้อย่างเอ็นดู