แสงไฟที่ส่องลงมาตรงหน้าเยลล์พอดิบพอดีสะท้อนให้เห็นแก้มสองข้างของเขาที่แดงระเรื่อเพราะความอบอ้าวของอากาศในห้อง คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก่อนที่ริมฝีปากสีแดงบางเฉียบจะค่อยๆ เผยอขึ้น ปล่อยเสียงแหบห้าวแต่ทุ้มนุ่มเล็ดลอดออกมา
“ยี่สิบสอง... เธอ...”
ฉันที่กำลังมองหน้าเขาเพลินๆ ถึงกับสะดุ้งไปเล็กน้อย ส่วนหมอนี่ก็บ้าจี้สะดุ้งตามฉัน ระแวงเหลือเกินนะ -_-; แต่ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์ที่จะมาเล่นอะไรแผลงๆ หรอก
เขาค่อยๆ คลายมือทั้งสองข้างออกจากแก้มแล้วเปลี่ยนมาชูสองนิ้วเป็นสัญลักษณ์วิคตอรี่มาที่หน้าฉันแทน
“...หน้าเธอมีสิวตั้งยี่สิบสองเม็ดแน่ะ =_=v”
หน็อย! ไอ้ที่ปรี่เข้ามาล็อกหน้าฉันเนี่ยคือต้องการจะนับสิวใช่มั้ยยะ! กร๊าซซซ มันน่าฆ่านัก!
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยเล่า!”
“ก็เธอบอกให้ฉันช่วยเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ให้ไม่ใช่หรือไง เป็นผู้หญิงแท้ๆ ทำไมไม่ดูแลความสะอาดบ้างเลย หน้าต
