Tatlong araw pa bago ako bumalik sa aking trabaho pero ang aking paa gusto akong papuntahin sa ospital. Last night was damn draining all my energy, pero nakauwi pa rin naman ako ng maayos at heto nakapagpahinga pero gusto ng utak at paa ko pumunta sa ospital.. Haaaay!
I picked a rugged pair of jeans with a semi - fit white t - shirt matching with my brown top sider. I just wear my silver Rolex watch and grab my car keys to leave. Hindi ako magarbo magdamit pero ang aking relo ang isa sa mga kahinaan ko. Para sa akin mahalaga ang bawat oras kaya importane ang relo, katulad sa isang operasyon bawat segundo ay mahalaga.
I grab a cup of coffee muna sa canteen bago naglibot sa ospital. Wala akong kaalam - alam dinadala na pala ako ng aking paa sa opisina ni Dra. Kelly Saavedra. I stop by her office disappointed dahil wala siya sa loob at mukhang hindi siya pumasok dahil nakasarado ang kanyang desktop. Wait? Why am I disappointed at not seeing her? I shook my head when leaving her office when I overheard one of the doctors talking on her phone.
"Babe, napapaano ka! Bakit ka naman nilalagnat, eh napakalakas mo pa kagabi?" Tanong niya pero hindi kona marinig ang sagot ng nasa kabilang linya.
"Sige, sabihin ko kay chief na may sakit ka. Magpagaling ka at dadalawin kita mamaya pagkalabas ko." Muli niyang sagot.
"Teka may gusto ka bang ipabili katulad ng gamot o pagkain?"
"See you later babe." Putol niya sakanilang usapan. Alam kong masama makinig sa usapan ng iba kaya nagtago ako sa gilid ng poste.
This is crazy. Dapat nasa bahay ako nagpapahinga o nanonood ng paborito kong palabas pero heto ako gumala sa ospital at ang masaklap sinundan ang isang doktora na dadalaw kay Kelly. What the f**k is wrong with me! Since when have I become a stalker? F**k! Mura ko sa aking sarili habang inaantay ang paglabas ng doktora na dumalaw sakanya dahil sigurado akong lalabas din siya.
I waited for two hours in front of her house na akala mo isang imbestigador lang. Sh*t! What are you doing to me Kelly. Nakalimutan na kita pero heto ka kinakatok nanaman ang aking tahimik na mundo. Akala ko sapat na ang dalawang taon simula nasilayan ko ang iyong ganda para makalimutan kita pero heto gusto kong ungkatin ang lahat ng tungkol sa'yo. This is damn ridiculous. Paalis na ako nung makita ko silang palabas ng bahay niya. She's damn f*****g beautiful with only those pajamas she's wearing. I just wish she was the woman I was with last night. What the hell Liam! Mura ko sa aking sarili. I need to leave or else I will run to her like a crazy idiot. There's something in her that stirs my inner self, buried a long time ago. I watch them interact with each other. I find her laugh too sexy and charming kahit ang simpleng pagkampay ng kanyang kamay. Liam, that's enough for the day. I rant to myself.
Nakauwi na ako pero siya ang laman ng utak ko at ang babaeng nakaulayaw ko sa bar. Hindi ko siya makalimutan siguro dahil ako ang nakauna sakanya at higit sa lahat how I insanely devirginized her na hindi man lang siya nagprotesta. I want to know who she is and why this feeling is linking me to Dra. Saavedra?
Three days off is over, balik trabaho nanaman ako. I'm busy mumbling something to myself that I accidentally bump into someone. Sh*t! "I'm sor-" I stared at her unable to speak. Masamang tingin ang ipinukol niya sa akin bago nagmamadaling umalis. What the heck! I didn't hit her on purpose pero galit na siya. Siya hindi lang ako inabala, nabuhusan pa ako ng mainit na kape.
I walked past their quarter when I heard them chatting about something bad experience at the bar. Ididikit ko pa sana ang tainga ko nung bumukas ang pintuan at lumabas ang kaibigan niyang doktor.
"Mamang butiki ka!" Gulat niyang sigaw. Napaawang ang bibig kong napatingin sakanya.
"Seriously, do I look like that?" Tanong ko sakanya, siya namang paglabas ni Kelly.
"Naku po, Sir Liam sorry po. Ganyan po talaga ako kapag nagugulat. Anu pong ginagawa niyo dito?" Mahaba niyang sagot.
"I'm just passing by!" Simple kong sagot sabay sipsip sa aking kape at naglakad palayo sakanila.
"....." Kanyang reaction. I smiled before leaving them.
I saw her clamp her mouth at hinila si Kelly palapit sa kanya. May ibinulong siya pero hindi ko marinig dahil medyo maingay ang paligid.
Olivia Pov
"Kelly, tama ba ang narinig ko?" Untag ko kay Kelly na natahimik lang sa tabi.
"Uhmn, dumaan lang daw siya."
"At naniwala ka naman gaga! Alam ko hindi mo type ang katulad niyang hunk pero jan po sa gitna ang daanan hindi dito sa tabi ng ating pintuan." Nakanguso kong sagot.
"A-ah!'
"Tara na nga nagugutom na ako dumagdag pang may dumaan na dyosa!"
I'm speechless to see him not wearing his lab gown. Nakakatuyo ng lalamunan at nakakaduling ang taglay niyang kakisigan. Madaya ang Diyos sa paghagis ng kaguwapuhan at katalinuhan dahil siya lang ang gising at nasalo lahat. Malinis at mas gwapo siyang tignan kapag nakasuot ng casual. Ang kanyang dibdib bakat na bakat sakanyang puting t - shirt habang kumikindat sa laki ang kanyang braso tuwing gumagalaw na ang sarap pisilin. Halatang alaga sa gym ang kanyang katawan, his rimless light specs add to his good - looking posture, making him look dangerously intelligent. I shook my head thinking about him, it's not right. Hindi ko siya dapat pinagtutuunan ng pansin, nakakatakot. Ang langit at lupa ay kailanman hindi pwedeng magsama kundi katapusan na ng mundo.
"Penny for your thoughts Dra. Saavedra!" Pang - aagaw ni Olivia sa aking atensiyon.
"Oh! Sh*t!" Biglang labas sa aking bibig pagkakita sa grupo ng mga yummy hunks na papasok dito sa restaurant kung saan kami kakain.
"Anung sey ni Dra. Kelly ngayon sakanila?" Taas - kilay niyang tanong habang sinisipsip ang kanyang milkshake drink.
"Should I say something, mukhang hindi na kailangan ang opinyon ko at lahat naman kayo tinitingala sila." Mariin kong sagot na akala mo hindi ako affected sakanilang kagwapuhan at kaseksihan na pumapalahaw sa loob ng restaurant base sa mga tingin sakanila.
"Uhuh! Sige pupusta akong ililibre ko ang tatlong buwang house rent mo kapag mapatunayang hindi ka maiinlove sa isa sakanila dahil sa pagkakaalam ko they are all bachelor. Pero kapag nainlove ka, tatlong buwan mong babayaran ang Lexus ko!" What the hell! Lumuwa ang mata ko sakanyang kondisyon. The f**k! Nanganganib na nga ang puso ko kay Liam.
"Are you serious?"
"Mukha ba akong hindi seryoso! Patunayan mo sa akin na hindi ka magkakagusto sa kanila!" Seryoso niyang sagot sabay ngising tagumpay.
My breathe hitched when they choose to sit beside our table. Mahirap tuloy lunukin ang mga pagkain sa aming harapan.