ทิพย์วารีเลือกใส่เดรสยาวสีชมพูอ่อน แต่งหน้านิดๆ รวบผมขึ้นสูงเป็นหางม้า เสร็จแล้วก็เดินไปหยิบกระเป๋าชาแนลที่ได้มาจากคุณนิรา ก้าวขาออกจากห้องพร้อมกับรอยยิ้ม ก่อนจะหน้าตึง เมื่อเห็นคนที่ยืนพิงสะโพกคุยโทรศัพท์อยู่หน้าประตู
“ขอทางหน่อย”
ทิพย์วารีเบาเสียง บอกคนที่ขวางทางเข้าออกให้ถอยห่างจากประตู ดวงตาคู่คมมองสำรวจคนตรงหน้านิดๆ แต่งหน้าแต่งตัวแบบนี้ จะออกไปเที่ยวไหนกับใคร?
“แค่นี้ก่อนนะครับ พาเมียไปหาอะไรกินก่อน”
“ฉันไปเป็นเมียคุณตอนไหน!”
ทิพย์วารีแย้งอย่างรวดเร็ว แต่งก็ยังไม่ได้แต่ง ได้กันหรือก็ยัง เรียกแบบนั้นน่าเกียจที่สุด
“ตอนนี้แหละ ไปเถอะ หิวจนไส้จะขาดแล้ว”
ข้อมือเล็กถูกคว้าไปจับ ออกแรงลากคนตัวเล็กกว่าไม่มากออกไปจากห้อง ทิพย์วารีกรอกตาขึ้นลงอย่างเบื่อหน่าย วันหยุดก็ไม่เว้นให้เธอเลยงั้นเหรอ โคตรเซงอะ!
“ฉันไม่ไปกับคุณนะ ฉันมีนัด”
โกหกแหละ เธอยังไม่ได้นัดใคร แต่ไม่อยากไปกับเขา เจอหน
