“เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร? คิดว่าพี่คินจะฟังเธอขนาดนั้นเหรอ?” เห็นใบหน้าไม่มั่นใจ ริมฝีปากก็เหยียดยิ้มมากขึ้น ก็แค่มีครอบครัวเขาถือหางนิดเดียว แต่คนอย่างพี่อคินเหรอจะฟังคนอื่น ถ้าเขาบอกว่าไม่ก็คือไม่ และเธอจะทำให้เขาไม่กล้าไล่เธอไปไหน “ฉันกับเธอมันต่างกัน เขาแค่จำเป็นต้องแต่งงานกับเธอ เธอก็แค่ภรรยาที่พ่อแม่เขาหามาให้ สักวันเขาต้องเจอคนที่เขารัก ซึ่งนั่นอาจจะไม่ใช่เธอที่เป็นภรรยาก็ได้ ตอนนี้ก็รีบตักตวงให้ได้เยอะๆล่ะ ยัยหนูตกถังข้าวสาร” พูดพร้อมรอยยิ้มเยาะเย้ยถากถาง ข้อมูลที่ได้ยินมาจากวงสนธนาของคนในบริษัท ทำให้มีความหวังมากขึ้น พี่อคินกับยัยนี่ไม่ได้แต่งงานเพราะรักใคร่ชอบพอกัน แต่แต่งงานเพราะผู้ใหญ่เห็นสมควร ความสัมพันธ์แบบนี้มันพังลงง่ายจะตาย และเธอจะทำให้มันพังลงเอง เธอรักเขามานาน เฝ้ารอมาตลอดเพื่อให้หลุดพ้นจากเงาของพี่สาว ช่วงที่เขาหายไป เธอก็พยายามทำตัวเองให้สวยพอที่จะยืนข้างๆเขาได้