25
ไม่ได้จีบ (2)
“คนอะไรบูลลี่แมวก็ได้” หญิงสาวหัวเราะเบา ๆ พลางส่ายหน้า แต่ในใจก็กลับเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาบอกนั่นแหละ
พี่วัวตัวนี้ทั้งตะกละทั้งอ้วน ไม่รู้ว่ามีแรงเดินไปไหนต่อไหนได้ยังไง
“ก็มันอ้วนจริง ๆ แต่ดีหน่อยที่เรียกแล้วก็มา ไม่หยิ่ง สงสัยคิดว่าฉันมีขนมมั้ง” เขามองเห็นข้อดีของมันก็คือเรื่องนี้นี่แหละ
ตั้งใจจะมารอรับเธอไปเรียน แต่พอเห็นแมวอ้วนเดินต้วมเตี้ยมผ่านหน้ารถก็ลองเรียกดู แล้วปรากฏว่ามันเดินเข้ามาหาเขาจริง ๆ แถมยังออดอ้อนถูไถกับกางเกง จนเขาอดที่จะก้มตัวไปจกพุงก้อนใหญ่ของมันไม่ได้
“แล้วสรุปคุณมาทำไม เราไม่ได้นัดกันนี่”
“ก็บอกแล้วไงว่ามารับ เธอมีเรียนไม่ใช่เหรอ”
“มารับทำไม” เธอยังคงแปลกใจ แต่คำถามที่เอ่ยออกไปนั้นทำเอาตนุธิปถึงกับชะงักไปทันที
นั่นสิ...เขาจะมารับเธอทำไม
“ก็...เอ่อ...ก็อยากมาเฉย ๆ” เสียงทุ้มตอบเบา ๆ พลางยกมือขึ้นเกาท้ายทอยตัวเอง
“อย่าทำแบบนี้เลยคุณ”
ทว่า
