กอบโกยความสุขซ่านเหมือนว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต “คุณเตนท์แน่ใจนะว่าเรามาเที่ยวกันจริงๆ อ๊ะ อา อืม” ฉันบ่นยังไม่ทันจบประโยคด้วยซ้ำ ก่อนครางออกมาอย่างซ่านเสียว เพราะริมฝีปากนั้นกำลังครอบครองทรวงอิ่มที่ตอนนี้มีรอยจ้ำแดงไปทั่ว เพราะตั้งแต่เดินทางมาถึงภูเก็ต ฉันกับคุณเตนท์ก็แทบไม่ได้ออกจากห้อง ใช้เวลาอยู่ด้วยกันไม่ห่าง แน่นอนคุยกันบ้าง แต่ส่วนใหญ่นอนคุยและครางมากกว่าอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ “ผมจะบ้าตาย อยู่ใกล้ตาลแล้วทำอย่างอื่นไม่ได้เลย” เขาผละจากทรวงอกฉัน เพื่อกระซิบคำที่ยิ่งทำให้ฉันซ่านสยิว แถมมือเขายังลูบไล้กึ่งกลางลำตัวฉันอย่างยั่วยวน “ตาลก็เหมือนกันค่ะ อืม อ๊ะ” เสียงครางรัวๆ เพราะตอนนี้คุณเตนท์ก้มลงชิมของหวานที่แสนโปรดปรานของฉันแล้ว ทุกอย่างทำเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมคือเนิ่นนานมากขึ้น และทำให้ฉันกรีดร้องและดิ้นเร่าแทบจะหมดแรง แต่ก็ยังมีแรงรับร่างที่กระแทกกระทั้นตามคำเรียกร้องข