ตอนที่13
“แต่คุณหญิงย่าครับ…”
เขมินท์ดูจะเป็นห่วงหญิงชราจึงคิดจะรออยู่อีกหน่อย ซึ่งความจริงเป็นเช่นไรมีแต่เขาเท่านั้นที่รู้ ส่วนคนแบบอัครภพที่นับตั้งแต่วันแรกที่พบหน้าไอ้ลูกเขยคนนี้ เขาก็คิดว่าภายใต้ท่าทีสุภาพ ภายใต้หน้ากากแห่งความมากมีน้ำใจ ไอ้คนแบบนี้มันซับซ้อนน่ากลัวมากเสียยิ่งกว่าเขา แต่เมื่อแม่กับลูกสาวไม่ฟังคนไร้แก่นสารแบบเขาจะไปพูดมากได้หรือไร
“อย่ามาแสดงเยอะไอ้ลูกเขย นี่แม่ฉันไม่ต้องลำบากให้แกต้องมาเป็นห่วง โน่น...เป็นห่วงยายเนยเมียแกไปเถอะมันจะเป็นลมอยู่แล้ว สนใจกันหน่อยที่อยู่ในท้องก็ลูกแก อย่าให้ฉันพบแกอยู่นอกบ้านทั้งที่ลูกสาวของฉันมันงก ๆ ทำงานจะเป็นจะตายทั้งที่แพ้ท้องจนจะสลบอีก"
คนประเภทเดียวกันก็เหมือนไก่เห็นตีนงู ส่วนไอ้งูมันก็มองเห็นนมของไอ้ไก่โต้งชัดเจนอย่างไรอย่างนั้น เขมินท์ตวัดสายตามองพ่อตาแล้วไม่พูดอะไรอีก ประคองกายที่เริ่มจะอวบท้วมเพราะการตั้งครรภ์ออกไปอย่างสงบ
"
