ตอนที่4

1026 Words

ธาดาหันกลับมาจ้องหน้าเด็กสาวอย่างจริงจังทันที เพราะไม่คิดว่าเขายังไม่ทันพูดอะไรมากเด็กมุ้ยก็ถามออกมาไม่อ้อมค้อมแบบนี้ แต่ก็อย่างว่านั่นแหละเด็กสมัยนี้ไม่ใช่เด็กสาวสมัยเมื่อหลายสิบปีก่อนเมื่อไหร่กัน "ก็ถ้าหากคุณจะต้องยอมจ่ายค่าเทอมยอมส่งเสียมุ้ยขนาดนั้น เงินไม่น้อยนี่คะ ใครจะยอมจ่ายโดยไม่ได้อะไรเลย จริงไหมคะ โลกนี้มันไม่มีจริงหรอกค่ะของที่จะได้มาฟรี" คนตัวโตกว่าสะอึกไปหลายนาที ภายใต้รอยยิ้มแต้เหมือนจะเป็นเด็กโลกสีชมพูตลอดเวลา ตกลงเขามองผิดไปหรือ "พอดีมุ้ยสนใจด้านจิตวิทยาค่ะ อ่านมาตั้งแต่อยู่ ม.ต้น สลับกับแอบศึกษาปฏิกิริยาจากคนรอบข้างด้วย มุ้ยเลยพอจะมองออกว่าตอนนี้คุณธามกำลังมีแผนอะไรอยู่ในหัวบ้าง...แค่บางส่วนเท่านั้นนะคะไม่ใช่ทุกอย่าง” เธอเสริมตอนท้ายอย่างระมัดระวัง "ใช่ เฮียอยากให้อีกหนึ่งอาทิตย์ที่จะถึง หนูมุ้ยช่วยลงไปเป็นเจ้าสาวให้เฮียจริง ๆ แล้วก็คิดจะส่งเสียหนูมุ้ยจริงอีกเช่นกัน แ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD