The Darkest Obsession

KABANATA 5

MY heart is racing. Hindi ko inaasahan na makikita ko si Mattheus makalipas lamang ang isang linggo. Akala ko may natitira pa akong ilang araw para mapaghandaan ang muli naming paghaharap.

Ang kaba ay mabilis kong itinago. Itinapal ko sa aking mukha ang tapang nang sa ganoon ay makita niya na wala siyang epekto sa akin. In the first place, hindi naman dapat ako naaapektuhan ng isang kagaya niya.

“What the heck are you doing here? Aren’t you supposed to be traveling alone?” I emphasized the last word. Alam ko na hindi niya ikinatuwa ang pag-iwan ko sa kanya. Maybe it’s his pride that I wounded, but I wasn’t expecting to see him now.

Nanatili siyang nakatitig sa akin. Despite the darkness surrounding us, Mattheus's presence is more…sinister.

Napansin ko na may tinititigan siya. Hindi siya sa mukha ko nakatingin kaya sinundan ko kung saan ito nakatingin. He’s looking at my breast. Naka-lingerie lang ako ngayon kaya makikita mo ang ilang bahagi ng katawan ko. This f*****g pervert is unashamedly staring at my cleavage.

Imbis na takpan ko iyon, I shift in my position so he can have a better view. You can look but you can never touch me, Mattheus. Mananatiling sa panaginip lamang lahat ng pinapangarap mong gawin sa akin.

His eyes darkened with lust. Napangisi ako.

“I am asking you a question, Mattheus. What are you doing here?”

This time, nakuha ko na ang atensyon niya. He lifts his gaze to meet mine. Tinaasan ko siya nang kilay.

“What? Aren’t you happy I came to see you after you ditch me on our honeymoon?” Hindi pa rin nawawala ang pagiging sarkastiko ng tono niya pero hindi rin maipagkakaila na mararamdaman mong may kung anong galit sa boses niya.

Mattheus is somehow an enigma to me. Matagal ko na siyang kilala pero sa pangalan at mukha lang. I don’t know anything about him. Hindi ko alam kung gaano siya nakakatakot, basta ang alam ko ay takot ang mga tao sa kanya. I don’t see how he handles his dirty works, pero ang alam ko ay ayoko sa kanya.

We’re walking the same world, yet I feel like he’s a different entity. Hindi mo malaman sa kanya kung ano ang totoo. He’s hiding something beneath his sarcasm.

Dahil lumilipad ang aking isipan, hindi ko man lang napansin na ang lapit na pala ng mukha ni Mattheus sa akin. Nakatuon ang magkabilang kamay niya sa gilid ko. Para akong nalagutan ng hininga nang mapansin ko ang lapit niya.

His eyes are staring directly at me, like he’s seeing deep inside my soul. Ngunit kung inaakala niya na magpapatalo ako at itutulak ko siya, diyan siya nagkakamali. Never in my life I back down. Hindi ako nagpapatalo kahit kanino, even if it means having him in this proximity.

“I think I am spoiling you too much, Maxine.” Nakaramdam ako nang kilabot nang tawagin niya ang pangalan ko. He didn’t call me by my nickname, instead, he called my name with a cold edge. “Let me remind you, I am now your husband. You don’t get to leave my side unless I tell you to stay the f**k away. You sold your freedom to me when you accepted this marriage. This will be the last time you will get under my skin. Because the second you try this stunt again, you wouldn’t like it. Let me remind you, people are afraid of me. You know why?”

Nagtiim-bagang ako. Nilabanan ko ang sarili na huwag magpakita ng kahit anong reaksyon pero sa huli ay umiling ako. I am curious, because even my brothers are warning me about him.

“Because they should be, Maxine, and you should, too.”

Hindi ko alam kung maiinis ba ako sa sinabi niya. Hindi niya kasi sinagot nang maayos! Now, I’m curious!

He tugs my hair…hard and forces me to face him. Tinangka kong kumawala pero this time, Mattheus is actually using strength.

“I don’t care what you’re up to, Maxine. I don’t give a f**k about your obstinacy. But let me remind you that you’re my wife. At alam mo kung saan ka dapat lumugar?” Mas hinigpitan niya ang paghawak sa buhok ko. “Besides me…with me.”

Tinulak ko si Mattheus pero hindi man lang siya gumalaw sa kinaroroonan niya.

“Let me go—Mattheus!” Inihiga niya ako sa kama at pumaibabaw siya sa akin. I tried to escape his clutch but he’s pressing his body on mine.

Ibinaba niya ang mukha niya sa may leeg ko at lumapit siya sa tainga ko. Ramdam na ramdam ko ang init ng paghinga ni Mattheus.

“Akala ko ba hindi mo ako pupwersahin kung hindi ko gusto?” tanong ko sa kanya, tinatangka pa ring umalis sa ilalim niya. I hate it when I lose control.

“Yes, I did say that. But you keep testing my limited patience, bella. How about punishing you, hmm? So you will know not to f*****g incense me.”

Hindi ako nakagalaw. Imbis na itulak ko si Mattheus, I clenched my thigh due to the foreign sensation that hit my core.

What the f**k?!

He sniffed me and it sends a shiver throughout my body.

“f**k…” I don’t want to admit it, but that’s the most sensual word I heard from him. His voice was husky and was enough to heat my body.

“You smell like a flower. Sweet, dangerously sweet.”

“Umalis ka sa ibabaw ko—”

Mattheus bit the sensitive part of my throat. It caught me off guard kaya napatigil ako. I was trying so hard to bite my bottom lip; suppressing any sound that might come from it. But when Mattheus caressed the side of my body and put his fingers around my throat like he was about to choke me, I moaned.

“Remember this, Maxine, I may be tolerating your stubbornness right now, but I am no patient man. Kapag naubos ang pasensya ko sa ‘yo, as much as you hate it, I will let you taste the punishment wich I made just for you.”

Inangat niya ang katawan niya pero nanatili sa ibabaw ko. Hinawakan niya ang dulo ng buhok ko. Parang tumigil ang pagtakbo nang oras nang ginawa niya iyon. In our previous meetings, I don’t give a f**k if I pissed him off, because Mattheus seemed harmless. But right now, why do I feel like he’s going to kill me in my sleep?

He twirls the strands of my hair in his fingers, and a sardonic smile appears on his lips. Tumayo siya nang maayos and he put his hands in his pockets.

“I love to see my marks on you, Maxine. You may act tough now, but your body is responding to my every touch. Your skin is so sensitive that the slightest touch leaves a mark. You’re acting indestructible, but you’re so breakable, bella. I will break you.”

Umigting ang panga ko. Kumakalat ang galit sa aking katawan. Not technically for Mattheus but also for myself. Why did I let him do that to me?

“I will let you sleep here tonight. Tomorrow, my men will pick you up. Your things are in my place, and my wife should be in my house, too, right?” Tinalikuran niya na ako at naglakad papunta sa pinto ng kuwarto ko.

Remind me again, paano nga ba nakapasok si Mattheus sa condo ko? Bago ko hayaan ang isipan ko na isipin iyon, Mattheus look at me over his shoulder.

“By the way,” he paused and narrowed his eyes on me. “You set your rules in this marriage, it’s only fair if I am going to set my rule, too.”

Hinarap akong muli ni Mattheus. Awtomatikong kumunot ang noo ko.

“Once you stepped your foot on my ground, you’re going to obey me and stop trying to vex me. We haven’t finalized our marriage since you’re refusing to have s*x with me. But let me tell you this, Maxine. Now that we’re married, I own everything about you: your body, soul, and heart. Deal with it and start fulfilling your obligation as my wife.”

Nag-init ang tainga ko sa sinabi niya. Lahat ng ayokong marinig, iyon ang sinabi niya ngayon.

“You’re insane if you think I will let you—a man—control my life. Nagpakasal ako sa ‘yo because it will benefit our families…” and me. “Hindi ako nagpakasal sa ‘yo dahil sa kung anong dahilang iniisip mo. You will never take over my life and tell me what to do with it.”

Tumayo ako, and although Mattheus is taller than me, I will not let him look down on me. My pride is taller than anything, and I won’t let him dictate what I should do with my life—ano mang katayuan niya sa buhay ko.

“Let see about that.” Lumapit siya sa akin at hinawakan niya ang baba ko. Tinangka kong tampalin ang kamay niya pero hinawakan niya ang puslo ko gamit ang isa pa niyang kamay.

Tinitigan niya ang aking mga mata bago bumaba sa aking labi. Isang ngisi ulit ang pumorma sa kanyang labi.

“I would love to tame you and see you crawl to me, my dear wife.” He threads my hair softly before stepping back.

Pakiramdam ko ay hindi na ako makakabalik sa pagtulog ko dahil sa galit na nararamdaman ko para sa lalaking ito.

“Aalis na muna ako. See you tomorrow. Buona notte, bella.”

Maaga akong bumangon sa aking kama kinaumagahan. Kung akala ni Mattheus na makakaya niya akong makontrol, ipapamukha ko sa kanya na hindi niya iyon magagawa.

Pagkabihis ko ay mabilis akong pumunta sa basement parking. Pagbukas pa lamang ng lift, sinalubong na ako ng mga tauhan ni Mattheus. Hindi ko sila pinansin at dumiretso ako sa kung nasaan naka-park ang aking sasakyan.

“Signora,” pagtawag sa akin ng isa, subalit hindi ko pinansin. “Ang sabi po ni boss ay sa amin kayo sasabay. Kailangan ninyo na raw pong umuwi sa bahay—”

“Late na ako sa opisina. I have an important meeting today. Kaya kong magmaneho. Mamaya na ako uuwi sa bahay ng boss ninyo. Send my message to him.”

Wala na silang nasabi nang pumasok na ako sa loob ng kotse ko at mabilis na nagmaneho.

They are tailing me, though. Nakasunod sa akin ang mga tauhan ni Mattheus. Persistent assholes.

Wala pang masyadong sasakyan sa daan kaya mabilis nila akong mabuntutan. Iniliko ko sa ibang way ang aking kotse, tinatangkang maiwala sila kahit alam kong maaari pa rin nila akong puntahan sa opisina.

Mas binilisan ko ang pagmamaneho ko. Akala mo nasa racing ako dahil sa ginagawa ko, ngunit dahil wala nga ako sa main road, hindi ako natatakot.

Nang muli kong iliko ang sasakyan, nanlaki ang aking mga mata nang may isang kotse ang bumangga sa akin. Hindi naman ganoon kalakas ang impact at hindi rin ako nasaktan. It was only enough to make my car stop.

Gulat na gulat ako sa nangyari. Nag-alala ako sa nasa kabilang sasakyan dahil baka hindi nga ako nasaktan pero sila naman ang may injuries.

Lumabas ako ng kotse ko at pinuntahan ang kotse. Kumatok ako sa bintana.

“Are you okay—”

Naiwan sa ere ang aking salita nang makita ko kung sinong sakay ng driver’s seat.

What the actual f**k?!

Sinipa ko ang kotse sa sobrang inis ko. “Papatayin mo ba ako?”

He looked at me and took off his sunglasses. “You’re overreacting, bella. Hindi ka mamamatay sa ginawa ko. If I want to kill you, I wouldn't plan a mere car crash. I will kill you in a different and unique way where I can actually hear you scream.” The asshole had the audacity to wink at me after his morbid remark.

Umatras ako nang buksan niya ang pinto ngunit hindi nabawasan ang init ng ulo ko sa kanya.

“What the hell is your problem? Why would you do that?!” Bukod sa ginawa niyang pagsira sa kotse ko, may pakiramdam talaga ako na gusto niya akong maaksidente.

“Do you remember what I told you last night, bella?” Mattheus brushes my hair away from my face pero tinabig ko ang kamay niya. “I remember it correctly, sinabi ko na uuwi ka sa bahay natin. But you and your bullheadedness chose to defy me. I warned you to obey me because you’re not going to like it when I bite you back.”

For once, I am at a loss for words. So, this is the game he wanted to play, huh?

Nakita ko na nakipagpalit siya ng susi sa isang tauhan niya. Lumapit siya sa akin. He glanced at me and I glared at him. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako papalapit sa isang sports car na hindi ko napansin na naririto.

Bago niya buksan ang pinto ng shotgun seat, tumigil siya at itinaas ang kamay ko. Hinaplos niya ang ring finger ko at napagtanto ko ang isang bagay.

“Where’s your wedding ring?” tanong ni Mattheus sa akin.

“I forgot to wear it.”

May kung anong dumaan sa mga mata ni Mattheus. What is it? Anger? Maybe.

Hindi na siya nagsalita pero hindi nakawala sa akin ang pag-igting ng panga niya.

Binuksan niya ang pinto ng Ferrari niya at pinapasok ako sa loob. Hindi na ako nanlaban. I was still in shocked that this motherfucker collided his other car with mine just to prove a f*****g point. How insane was that?

Isang matayog na gate ang bumukas at pumasok doon ang sasakyan ni Mattheus. Buong byahe namin pauwi rito ay tahimik lang kaming dalawa—oh, wait! He actually asked me if I injured myself during the collision earlier. Iyon lang ang napag-usapan namin at nilamon na kaming dalawa ng katahimikan.

“I have work, you know.” Iritado pa rin ako na imbis na sa opisina ako naroroon ngayon ay naandito ako sa bahay niya—kung saan ako titira hangga’t mag-asawa kaming dalawa.

“You’re supposed to be on leave for a month.”

Mataman kong nilingon ang direksyon niya. “And what am I going to do here for a month?” Kulang na lamang ay sabihin ko sa kanya na hindi ko matagalan ang presensya niya.

“Not my problem anymore.” Lumabas siya ng kotse niya. Binuksan ko rin ang pinto bago niya pa magawa para sa akin. I am an independent woman, and I don’t need no man in my life.

Napatigil siya nang mapagtanto na nakalabas na ako ng sasakyan. Muli siyang tumingin sa ring finger ko.

“Wear your wedding ring all the time. The next time I see you not wearing it, I will cut your ring finger. Don’t test me.”

Gusto ko pa sana siyang barahin sa sinabi niya pero pagod na ako. Nakaka-drain makipag-usap kay Mattheus.

May kung ano sa mood ni Mattheus ang tila nag-iba simula nang makita niya na hindi ko suot ang wedding ring ko. Maybe I hit him in his ego, huh? Good for him.

Sumunod ako sa loob ng bahay. I don't have the time to appreciate the house, especially if I am going to live here with someone who has sociopathic tendencies.

The house feels so empty. Wala kang makikitang tao at ang mga tauhan ni Mattheus ay nakakalat sa buong lugar kung saan hindi mo sila makikita. Unlike in our house, kung saan maging mga tauhan namin ay tinuturing naming pamilya, rito ay ramdam mo ang kaibahan nila.

“You don’t have maids?” tanong ko, wala akong makita ni isang kasambahay.

“I have. But privacy is important to me kaya nagtatrabaho sila rito tuwing umaga hanggang hapon at kapag umuuwi ako sa gabi, wala na sila. If you have something against that, let me know.” Humarap siya sa akin. “If you want someone to aid you all the time, princess,just tell me.”

Umigting ang panga ko. Iniisip niya ba na parati akong umaasa sa kasambahay namin? Na hindi ko kayang mag-function na ako lang mag-isa?

“Sorry, but I can do household chores just fine. I am not some spoiled brat.” Inirapan ko siya at may kung ano sa ngiti niya na hindi ko maintindihan kung anong ibig sabihin.

May isang lalaki na lumapit sa amin. Binati niya kaming dalawa bago ipakita ang telepono.

“Signore, Miss Elena is on the line.”

Napataas ang aking kilay nang marinig ko ang pangalan ng ex ni Mattheus. Tiningnan niya ako sandali habang ako ay nakahalukipkip na nakatingin din sa kanya.

“Giuseppe will show you your room, Maxine.” Kinuha niya ang telepono sa kamay ng lalaki bago maglakad papalayo.

Before I can even hear anything, Mattheus disappears into a room. Ano naman kayang kailangan ni Elena? Don’t tell me, they are still in a relationship.

Tila umusok ang tainga ko sa naisip. May kung anong galit akong naramdaman sa ideyang iyon.