IMBIS na pumunta sa kuwarto, sinabihan ko si Giuseppe na i-tour ako sa buong mansyon.
Pinag-aralan ko ang bawat sulok ng bahay nina Mattheus. Inalam ko kung saan niya maaaring itago ang mga records ng mga operasyon nila, nagbabaka sakali ako na may makita ako roon na makakasagot sa mga katanungan ko at impormasyon laban kina Mattheus.
Ang pinasukan ngang silid ni Mattheus kanina ay ang kanyang home office. Sabi ni Giuseppe, hindi raw maaaring pumasok doon ang kahit sinong walang pahintulot ni Mattheus. I’ll deal with that. After all, I am the matriarch of this house. Gagawa ako ng paraan para magkaroon ako ng access sa lahat ng silid at dokumento na mayroon ang De Crescenzo family.
Nagpahinga ako matapos kong mag-tour sa mansyon. Si Mattheus ay hindi pa rin lumalabas ng home office niya. Wala akong pakealam kung anong pinag-uusapan nila ni Elena. But they should have known I won’t tolerate any disrespect towards me. Malaman ko lang that Mattheus is cheating on me, paglalamayan silang dalawa ng babae niya.
“Magandang umaga po,” bati ko sa cook na naabutan ko sa kusina. Limitado lang talaga ang mga kasambahay ni Mattheus. Halatang ayaw makisalamuha sa tao.
“Good morning, signora.” Magalang niya akong binati. Mukhang naghahanda na siya para sa tanghalian.
“Ano pong ihahanda ninyo for lunch?”
Sa bahay nina Mattheus sa Italy, may chef sila roon. Dito ay mukhang ayaw ni Mattheus ng masyadong extravagant na buhay.
Sinabi niya sa akin ang mga binabalak niyang lutuin. Sounds great for me.
“No seafood?”
Isa iyon sa napansin ko. Kahit noong nanatili ako sa bahay nila sa Italy ay para bang ayaw na ayaw nila sa seafoods.
“Bihira po kaming maghanda ng pagkain na may seafoods, signora. Mahigpit din pong ipinagbabawal ang crustacean shellfish sa bahay ng mga De Crescenzo.”
Nilaro ko iyong mansanas na nakuha ko sa fruit bowl.
“Why is that?” I am genuinely curious.
“Allergic po si Sir Mattheus sa mga shellfish.”
Mabilis niyang nakuha ang atensyon ko kaya napatingin ako sa direksyon niya. Hindi napansin ng cook ang naging reaksyon ko dahil abala na siya sa ginagawa niya.
An evil smile crept on my lips. Aww, my poor husband is allergic to some foods, huh? May kung anong ideya ang nabuo sa aking isipan.
Sinabi ko kay Maria, iyong cook ni Mattheus, na huwag na siyang magluto sa dinner at ako ang bahala sa kakainin naming dalawa ng asawa ko.
I put my heart while cooking our dinner. Malaki ang ngiti ko habang nagluluto ako na iisipin mong punung-puno ng pagmamahal ang bawat pagkain na ginagawa ko. Unlike common belief sa akin, I am not some sheltered princess that doesn’t know how to cook or do any household chores. Marami akong alam na gawaing bahay.
Inihanda ko ang lahat. Hindi ko rin pinabayaan ang presentation ng pagkain na niluto ko. Hanggang mag-dinner, nakangiti pa rin ako.
“You cooked everything?” There’s a glint of amusement in his eyes. Lalong lumawak ang ngiti ko.
“Of course!” I said, enthusiastic. “You told me to fulfill my obligation as your wife. So, here it is…I cook for you, husband.”
Halos masuka ako sa huling salitang sinabi ko.
Pinaglagay ko pa siya sa kanyang plato ng mga pagkain. Pinagsilbihan ko si Mattheus at pinanood kumain.
Nang makasubo siya nang isang kutsara, lalong lumawak ang aking ngiti. I wonder if I will see him with puffy face tonight.
Magsisimula na rin sana akong kumain nang makarinig ako nang pagkahulog ng kubyertos sa sahig. Napatingin ako sa direksyon ni Mattheus.
“What the hell did you put in my food?” tanong niya, his breathing hitching.
“Hmm, let’s see. Crab, lobster, at marami pang iba.” Nagkibit-balikat ako na para bang inosente ako sa ginawa ko. “It’s actually amazing na hindi mo mahahalatang meat sila ng shellfish—”
Naglaho ang ngiti ko nang mapansin ko na bumagsak na si Mattheus mula sa kinauupuan niya.
Napatayo ako at nilapitan siya pero sobrang bilis ng pangyayari. Mukha siyang nahihirapang makahinga. Ang mukha niya ay namumula.
Mabilis na dumating ang senior guard ni Mattheus. May itinurok ito rito bago mag-utos na tawagin ang family doctor ng De Crescenzo.
“What—”
Naputol ang sinasabi ko nang mapagtanto ko that I f****d up. Hindi lang basta pamamaga ng mukha o mild reaction ang nangyari kay Mattheus. It’s anaphylactic shock, which is life-threatening.
Shit!
Mabilis akong sumunod kung saan dinala si Mattheus. Dumating din naman agad ang doktor nila at tiningnan siya. Nanunuod lamang ako. Gulat pa rin ako sa nangyari.
Narinig ko na sinabi ng doktor na okay na si Mattheus at mabuti na lang naagapan. Mattheus’s senior guard looked at me suspiciously. Mukhang alam niyang may kinalaman ako bakit nagkaganito ang boss niya.
Binantayan ko naman si Mattheus while he’s unconscious. First of all, I wasn’t planning this. I thought he would only have some mild reaction. Second, well…maybe I don’t really care if he dies now.
What? He killed Dylan, who was an innocent man and my friend. Bakit ako maaawa ngayon kay Mattheus kung kay Dylan nga ay hindi siya naawa at pinatay sa mismong kasal namin?! Tapos kanina…binunggo niya ang kotse ko para lamang tumigil ako sa pagmamaneho. Kahit hindi ako nasaktan, sinong matinong tao ang gagawa no’n?
Sa huli, ang konsensya ko ay naglaho at tumayo ako sa kinauupuan ko. Tiningnan ko pa si Mattheus bago ako magdesisyon na umalis sa kuwarto niya.
“R.I.P.” I don’t care about that man.
Hindi na ako kumain at dumiretso na sa loob ng kuwarto ko. This day is a tiring one. Kailangan kong magpahinga.
Naglinis ako ng katawan ko at sinuot ang isa sa nightgowns ko bago isalpak ang sarili sa kama. Mabilis din naman akong hinila ng antok.
May naramdaman akong humaplos sa aking pisngi. Mabilis kong tinabig ang kamay at kahit na nagising dahil doon, hindi ko iminulat ang aking mga mata, iniisip na isa lamang iyong panaginip.
Ngunit nang maramdaman ko ulit ang kamay niya sa leeg ko and it choke me, roon na ako tuluyang nagising. Mabilis kong kinuha sa knife holster ko ang kutsilyong parati kong dala bago ko sugatan ang braso niya. Lumuwag ang pagkakahawaak niya sa leeg ko na naging dahilan para makakilos ako at masipa siya.
Habol hininga ako dahil sa ginawa niyang pagsakal sa akin pero mabilis din akong kumilos.
I keep sparring with the man who thought sneaking inside my room at the middle of the night was a great idea. Itinutok ko sa kanya ang patalim ko subalit nahawakan niya ang aking pulso. Nang tangkain kong gamitin ang isang kamay ko to jab him on the face, hinawakan niya rin ito.
He pushed me on the nearest wall and slammed my back. I gasped nang maramdaman ko ang sakit ng pagtama ng likod ko sa pader.
Mabilis siyang gumalaw at ang sarili kong kamay na may hawak na kutsilyo ay itinutok niya sa leeg ko. Napasinghap ako.
Nagkatitigan kami at kita ko ang madilim niyang mga matang nakatitig sa akin nang diretso.
“Were you trying to kill me, wife?”
Hindi ko gusto ang tono ng pananalita niya. It’s dripping with venom at parang simula nang madalas na kaming mag-usap, ito ang unang pagkakataon na ganito niya ako kausapin.
“Weren’t you the one who almost killed me just now by choking me?!” sigaw ko sa kanya.
Tiningnan niya ang kutsilyong hawak ko na pilit niyang itinututok sa leeg ko. Kaunting maling galaw ko, the edge of the knife will graze my skin.
“Why are you here, asshole? I have my rule! We have separate bedrooms! Anong ginagawa mo sa kuwarto ko nang ganitong oras?!” giit ko. “You’re breaching our agreement!”
Ngumiti si Mattheus, but his smile end up in a menacing one because there’s no humor in it.
“Was it me who first breached it, though? The moment you made me eat the poisonous food you cooked, you f*****g breached our agreement, Maxine.”
Kumunot ang noo ko. Wala naman kaming pinag-usapan na bawal naming patayin ang isa’t isa, ah?
“So, why would I respect your rules if you f****d mine?”
“Hindi ko alam na allergic ka,” pagkukunwari ka. “My intention was pure. Now, if you can’t appreciate my effort, then don’t! But don’t accuse me of wanting to kill you.” Even though I would love to freaking end your life now.
He scoffed, not buying my excuses. “I bet you knew. You know well I am allergic to shellfish, kaya iyon mismo ang niluto mo. You think I will believe your bullshit, Maxine?”
Akala ko noon, maiinis ako sa kanya kapag tinawag niya ako sa mga nicknames ko, pero mas naiinis pala ako kapag ganito niya banggitin ang pangalan ko, like it was the last thing he wanted to say.
Hindi ako nakapagsalita. Pinigilan ko ang sarili ko. Malakas ang pakiramdam ko na masasabi ko nga sa kanya kung gaano ko kagustong mawala siya kapag nagsalita ako.
Bumalik aang atensyon ni Mattheus sa hawak kong kutsilyo. I almost forgot about the knife.
“Do you always carry this knife in your sleep?”
Ngumisi ako kahit wala namang nakakatuwa sa sitwasyong mayroon kami.
“Yes, for people like you who loves to sneak in the dark.” Tinangka kong kumawala sa kanya pero hindi ako nagwagi. Naramdaman ko ang talim sa leeg ko pero mabuti na lamang at hindi pa ito bumaon sa balat ko.
“Don’t move,” he said in a voice that would make you stop moving.
Nagsalubong ang kilay ko. I hate it when someone tried to order me around, kaya bakit ako magpapaapekto sa sinabi niya? Kailangan kong makawala sa kanya at ang kutsilyo ay sa kanya dapat nakatutok at hindi sa akin.
Muli akong gumalaw and this time, naramdaman ko na ang hapdi sa aking leeg dahil lumapat ang talim ng kutsilyo sa balat ko.
Napatitig si Mattheus doon. Nararamdaman ko na may tumutulong dugo mula sa sugat na nakuha ko mula sa talim ng kutsilyo.
“Look what you’ve done.”
Akala ko ay pakakawalan na ako ni Mattheus nang maramdaman ko ang pagluwag ng hawak niya sa akin, but I should have known better. Instead of freeing my hands, Mattheus pinned them on the wall…over my head.
Nanlaki ang aking mga mata nang mapansin ko na inilalapit niya ang mukha niya sa may leeg ko.
“What are you doing—”
“Shh, for once, keep your f*****g smart mouth shut.”
Magpoprotesta pa lamang sana ako nang ilapit niya lalo ang kanyang mukha sa aking leeg. Naramdaman ko ang init ng kanyang hininga.
I shiver when I felt something on my neck.
“f**k, Mattheus! Get away from me!” Sinubukan ko siyang sipain but my movements were limited.
Hindi ko napigilang mapamura because Mattheus just f*****g licked the blood on my neck using his tongue! The motherfucker has the boldness to touch me like that!
Nang mag-angat siya ng ulo, ngumiti muli siya sa akin, this time a sincere smile.
“Sweet,” sabi niya, and he licked his bottom lip.
Napalagok ako and there’s a sudden bolt at the center of my thigh. I tried to clench it pero naisip ko na baka mapansin ni Mattheus ang binabalak kong gawin.
“Let me f*****g go—”
“If you have a sweet blood, maybe you have a sweeter nectar down there, bella.” At hinagod niya ng tingin ang katawan ko.
Nag-init ang pisngi ko sa sinabi niya, alam kaagad kung anong tinutukoy niya.
“Pervert!”
Sa inis ko, nagawa ko siyang sipain sa pagkakataong ito. Humalakhak si Mattheus nang makalayo sa akin. Nabitawan ko ang kutsilyo and even though I want to pick it up and throw it at him, hindi ko ginawa.
I am trembling…in anger.
“I love to see you tremble, bella, but underneath me, while I f**k you and you beg me to make you c*m. You’re dominant now, but I will make you submit to me in bed.”
“Hah!” I scoffed. “You can never make me wet, Mattheus. You’re not someone who can make me turned on.” I tried to defend myself, even though it was weak.
“Oh?” Lalong naging madilim ang pagngiti niya. “If I put my fingers in your panty and find your pretty cunt soaking wet for me, that makes you a liar, Maxine.”
Lumapit ulit siya sa akin pero hindi ko siya hinayaan. Mabilis kong kinuha ang kutsilyo at itinutok sa kanya.
“Try to approach me again, I am going to cut your neck.” Mas solido na ang depensa ko ngayon kumpara kanina at alam ko nakarating kay Mattheus ang mensahe ko na hindi ako nagbibiro. Ngunit imbis na matakot, ngumisi lang siya.
“I told you, I won’t force you to have s*x with me if you ‘don’t’ want to, yet.” He strides towards me, fast, that I was unable to register what happened. The next thing I know, nasa gilid ko na si Mattheus at nakadikit na ang mukha niya sa may tainga ko. “But I will enjoy every single time, peeling that dominant façade of yours, and see what’s beneath it. Maybe I’ll find a submissive wife who loves to be f****d while being praised. Is that what you are, Maxine? Are you my little good girl?”
Tinulak ko siya nang malakas at tumama ang talim ng kutsilyong hawak ko sa may braso niya. Nagulat ako pero hindi ko pinagsisihan na nasugatan ko siya ulit. Now, f****d off.
Hindi ininda ni Mattheus ang natamong sugat. Hindi rin nagbago ang ekspresyon ng mukha niya.
“Get the f**k out!”
Hindi ko gusto ang mga sinasabi niya at mas lalong hindi ko gusto ang mga imaheng ipinipinta niya sa isipan ko dahil sa mga sinasabi niya. Well, s**t! My body is responding to it, too.
Nagkibit-balikat na lamang si Mattheus. Naglakad na siya, sa wakas, papunta sa may pinto ng kuwarto ko. Pero bago siya tuluyang umalis, nilingon niya akong muli.
“Don’t you dare try that stunt again. The next time you push me to hell, I will drag you with me, Maxine. After all, ‘till death, we don’t part.” He winked at me and finally left me alone.
Napaupo ako sa kama ko at hindi maalis sa isip ko ang mga bagay na sinabi niya. I cupped my panty and yes, I am wet…dripping wet.
It’s not going to kill me to do it by myself, but I am not going to seek help from Mattheus just to satisfy my s****l cravings. f**k him!