บทที่ 1

1769 Words

เอี๊ยด! เสียงเหยียบเบรกดังขึ้นพร้อมกับรถจอดนิ่งสนิทและเครื่องยนต์ นายจับศึก สุขเกษม วัย 39 ปี นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ทายาทคนเดียวของโรงแรมสุขเกษมที่มีสาขาในประเทศไทยทั้งหมด 30 สาขา และแน่นอนว่าทั้ง 30 สาขานี้มีเขาเป็นผู้บริหารงานทั้งหมด เมื่อดับเครื่องยนต์ก็รีบเปิดประตูพร้อมกับรีบสาวเท้าเดินเข้าไปในบ้านด้วยความปวดร้าวท่อนเนื้อกลางหว่างขา ตอนนี้เขารู้ตัวดีว่าตัวเองถูกวางยา และจะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงในผับที่คิดหวังจะจับเขา และทางเดียวที่จะดับความร้อนรุ่มนี้ได้คือเซ็กซ์ แต่ให้ตายเถอะ เขาไม่ต้องการมีเซ็กซ์กับพวกผู้หญิงชั้นต่ำที่ใช้วิธีสกปรกพวกนั้น เขาจึงฝืนฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ขับรถมาถึงบ้านตัวเองเพื่อหวังจะขึ้นไปใช้น้ำในห้องน้ำดับความร้อนรุ่มที่เกิดขึ้นเพราะฤทธิ์ยา “ให้ตายสิวะ ไม่น่าพลาดเสียท่าให้พวกหล่อนเลย” เขาบ่นพึมพำขณะเดินขึ้นบันไดบ้านไป “อ่า! ให้ตายสิวะ” เขาหยุดเดินเมื่อเดินขึ้นมาถึงกลางของบันไดบ้านแล้วก้มมองเป้ากางเกงที่ตุงโตของตัวเองแล้วใช้มือกุมเป้าบีบนวดให้มันผ่อนคลาย “อ่า...ให้ตายสิวะไอ้ศึก!” เขาสบถออกมาด้วยความหัวเสียแล้วสะบัดมือตัวเองออกจากเป้ากางเกงแล้วเดินขึ้นบันไดไปต่อ ตอนนี้เขาต้องการไปถึงห้องน้ำแล้วใช้น้ำเย็นอาบราดรดตัวเองเพื่อดับเพลิงร้อนกามที่กำลังลุกโชนท่วมตัวเองในตอนนี้ให้มอดดับ อ่า! มือเล็กยกมือปิดปากหาวพร้อมกับเปิดประตูห้องตัวเองออกมาเมื่อรู้สึกกระหายน้ำในยามดึก และก็เป็นเช่นนี้ทุกคืน เธอชินเสียแล้วที่ต้องตื่นมาดื่มน้ำตอนเที่ยงคืน ปกติตอนเย็นจะเตรียมน้ำขึ้นมาไว้ดื่ม แต่ตอนหัวค่ำวันนี้เธอกลับลืมจึงต้องลุกจากเตียงมาตอนดึก “คุณศึกเป็นอะไรคะ” แม้จะมืดสลัว แต่เอมมิการ์ ปองรัก หรือเอม วัย 19 ปี เด็กสาวที่คุณนายจันทร์หอมเอ็นดูจึงรับเธอมาเลี้ยงดู หญิงสาวเป็นเด็กกำพร้าที่มูลนิธิที่คุณนายจันทร์หอมมักไปทำบุญในทุกๆ ปีจนถูกชะตาจึงได้ขอเอมมิการ์มาเลี้ยงดูดุจดั่งลูกสาว เพราะท่านไม่มีลูกสาว ท่านมีลูกชายคนเดียวคือจับศึก อือ! มีเพียงเสียงครางห้วนไม่มีเสียงตอบกลับ เธอจึงร้องถามชายหนุ่มอีกครั้ง “คุณศึกเป็นอะไรคะ” เสียงเล็กหวานดังขึ้นอีกครั้งและนั่นทำให้จับศึกที่พยายามต่อสู้กับฤทธิ์ยาโถมตัวเข้าหาเธอ ว้าย! “คุณศึกเป็นอะไรคะ ปล่อยเอมนะคะ” เธอดิ้นขัดขืนเมื่อถูกจับศึกจู่โจมในความมืด และเขาก็กำลังบังคับดึงลากเธอไปยังห้องนอนของเขา “ปล่อยเอมนะคะคุณศึก ปล่อย...ปล่อย ว้าย!” แล้วสาวน้อยก็ร้องตกใจเมื่อถูกเหวี่ยงให้ล้มไปกับพื้นห้องและเขาก็ปิดล็อกประตูห้องนอนของเขาทันที แก๊ก! ในความมืดสลัว เธอมองเห็นเงาดำทะมึนของชายหนุ่มและเสียงหอบหายใจของจับศึกช่างน่ากลัวนัก เธอถีบเท้าดันตัวเองถอยหนีเงาทะมึนในความมืดด้วยความหวาดกลัว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับจับศึก ทั้งๆ ที่ปกติแล้วเขาแทบไม่มีทางจะเฉียดใกล้เธอและยิ่งแตะต้องด้วยแล้วยิ่งไม่มีทาง “ไม่ไหวแล้วเว้ย! กูไม่ไหวแล้ว” เสียงเข้มเหี้ยมดังขึ้นในความมืดสลัวแล้วย่อตัวลงคร่อมทับคนที่กำลังดิ้นถอยหนีอยู่ในความมืด ตอนนี้จับศึกไม่อาจทนต่อต้านฤทธิ์ยาที่กำลังปะทุรุนแรงไหลเวียนในเลือดร้อนตัวเองได้ ท่อนเนื้อแข็งแรงได้ตื่นตัวพร้อมจะกระแทกกระทั้นเข้าหาความฉ่ำแฉะของผู้หญิงคนไหนก็ได้ในตอนนี้ โดยไม่สนใจว่าผู้หยิงคนนั้นจะเป็นใคร กรี๊ด! แควก! เอมมิการ์กรีดร้องตกใจสุดเสียงเมื่อร่างใหญ่กดคร่อมทับตัวเองพร้อมกับฉีกกระชากทึ้งชุดนอนตัวยาวของตัวเองจนขาดรุ่ยไม่เหลือชิ้นดี และร่างเล็กก็เปลือยเปล่าทันทีเมื่อถูกกระชากชุดนอนขาดรุ่ยไปแบบไม่ทันได้ตั้งตัว และด้วยความเคยชินเวลานอนไม่ใส่ชุดชั้นในเลยทำให้นอนดิ้นเปลือยใต้ร่างใหญ่แบบตอนนี้ “อ่า...หอมเหลือเกิน” ปลายจมูกโด่งซุกไซ้ลงไปถูไถขูดไถเคราสากไปกับลำคอระหงของคนที่ดีดดิ้นหนีจากใต้ร่าง สองมือใหญ่รวบมือเล็กที่ทุบตีไหล่ตัวเองไว้เหนือหัว ไม่สนใจว่าสาวเจ้าจะพรั่งพร้อมไปกับตัวเอง สิ่งเดียวที่เขาสนใจคือความสุขของตัวเองเท่านั้น ต้องการแค่ปลดปล่อยความทรมานให้ตัวเองเท่านั้นในตอนนี้ “อ่ะ...อื้อ ยะ...หยุดนะคะคุณศึก อ่ะ...เอมเจ็บค่ะ” เธอรู้สึกเจ็บกับแรงเสียดสีของเคราสากที่เคลื่อนขูดไถลำคอของตัวเอง ความหยาบโลนกระด้างของเขาทำให้เธอเจ็บระคายลำคอนวลเนียน “อื้ม...อ่า หอมเหลือเกิน” ความหอมกรุ่นของสาวแรกแย้มของเอมมิการ์ทำให้สติของจับศึกได้หลุดลอยเตลิดออกไปไกลจนกู่ไม่กลับ ในตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือความคับแน่นของหล่อน เขาอยากกระแทกตัวให้สาวเจ้าใต้ร่างตอดรัดคลึงแน่นจนเขาปริแตกแล้วปริแตกอีกในตัวหล่อน “อ่ะ...อื้อ ปะ...ปล่อยเอม คุณศึกได้โปรดเถอะค่ะ อ่า...ฮือๆๆ” น้ำเสียงเล็กสั่นเครือปนเสียงสะอื้นพยายามเบี่ยงหน้าหลบหนีปลายจมูกโด่งที่กำลังเคลื่อนถูไถกับแก้มนวลเนียนตัวเอง แล้วปากหนาของเขาก็บดขยี้กระแทกปิดปากเธอที่ร้องค้านทันที “อ่า...หวานเหลือเกิน อ่า...ไม่ไหวแล้ว ฉันต้องการเธอเอม อ่า...” เขารู้ดีว่าผู้หญิงที่กำลังรองรับอารมณ์ตัวเองตอนนี้คือผู้หญิงต้องห้ามที่บอกตัวเองมาตลอดว่าเธอเป็นใคร ไม่ควรแตะต้อง แต่ในวันนี้เขาไม่สนใจแล้ว เพราะมีเพียงเอมมิการ์เท่านั้นที่จะรองรับความต้องการของเขาได้ “อ่า...อื้ม” ปากหนาดูดเร่าเรียวลิ้นเล็กที่ตวัดดูดเร่ารัดคลึงไล่ต้อนจนจนมุมของเอมมิการ์ไว้กับลิ้นสากตัวเอง สองมือใหญ่จับรวบข้อมือเล็กไว้แน่น ยิ่งหญิงสาวพยายามดิ้นหนีก็ยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาโหมกระพือหนักหน่วง มือใหญ่ที่จับข้อมือเล็กทั้งสองรั้งไว้เหนือหัวก็ผละปล่อยมากอบกุมสองเต้าอวบอิ่มที่เห็นเงาตูมโตในความมืดสลัว “อ่ะ...อื้อ ยะ...อย่านะคุณศึก หยุดเดี๋ยวนี้นะ เอม...อ่า...อื้อ” สองมือเล็กที่ได้รับอิสระรีบมาดันมือและปัดมือเขาออกห่างจากเต้าตัวเองแต่ไม่เป็นผล เมื่อมือของเขานั้นเคล้นคลึงสองเต้าเธอหนักหน่วง พร้อมกันนั้นเองปากหนาของเขาก็ผละเคลื่อนมาดูดเร่าตวัดเรียวลิ้นลากถูไถไปมากับร่องอกอวบอูมของเธอด้วย ตอนนี้ไร้แรงต่อต้านคนตัวโต ร่างเล็กสั่นไหวระทวยอยู่ใต้ร่างใหญ่ที่จู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว ทุกอย่างมันรวดเร็วจนเธอคาดไม่ถึงว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้กับตัวเอง เอมมิการ์ได้แต่ดิ้นเร่าส่ายหนีจากใต้ร่างใหญ่ แต่ยิ่งพยายามก็ยิ่งถูกกัก ตรึงไว้ใต้ร่างหนาของบุรุษ “อ่า...ไม่ไหวแล้ว ให้ตายสิวะ!” จับศึกทนความหอมของร่างสาวแรกแย้มไม่ไหวเสียแล้ว เขามันคนความอดทนต่ำ ยิ่งกินยาปลุกเซ็กซ์เข้าไป เขาก็ยิ่งเกิดความปรารถนารุนแรงจนห้ามตัวเองไม่ได้ ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ถูไถตามเนินอกอวบพร้อมสองมือบีบเร่าคลึงขยุ้มขยำเอาแต่ใจ ไม่สนใจเสียงร้องเจ็บทรมานไม่คุ้นชินของเอมมิการ์ “อ่า...เจ็บ! เอมเจ็บคุณศึกอ่ะ ปล่อยเอมเถอะนะคะ อึก! ฮือๆๆ” เธอร้องขอคนเหนือร่างที่กำลังขยำหน้าอกเธออย่างป่าเถื่อนจนเจ็บ “อือ...ให้ตายเถอะ ทำไมเธอน่าฟัดแบบนี้” ทั้งๆ ที่อยู่ในความมืด แต่เขาก็รู้ว่าร่างน้อยใต้ร่างนั้นน่าปรารถนามากแค่ไหน กลิ่นหอมยั่วยวนรัญจวนใจจนทำให้จับศึกต้องรีบถอดกางเกงของตัวเองออกด้วยความร้อนรนเพื่อจะสอดแทรกกระแทกตัวหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับหญิงสาว “อือ...อย่าทำอะไรเอมเลยนะคะ ขอร้องล่ะ อ่ะ...อื้อ” น้ำเสียงเล็กสะอื้นไห้พร้อมดิ้นถอยหนีจากร่างใหญ่ แต่ก็เหมือนดิ้นอยู่กับที่ เมื่อเขากดคร่อมทับร่างเธอจนแทบขยับเขยื้อนหนีไม่ได้ “อื้อ...เสียใจด้วย ฉันปล่อยเธอไม่ได้จริงๆ ตอนนี้ ถ้าปล่อยเธอไป ฉันก็ตายสิ อ่า...ไม่ไหวแล้ว ขอนะเอม...อ่ะ” กรี๊ด! “เจ็บ! อ่ะ...อื้อ” แล้วเสียงร้องเจ็บปวดก็ถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อปากหนาทาบทับบดจูบปิดกลืนเสียงร้องของสาวน้อย จับศึกไม่อาจหยุดนิ่งได้เมื่อสอดแทรกฝากตัวเข้าลึกมาในร่างคับแน่นจนสุดโคนเนื้อก็เริ่มเร่งเร้ากระแทกกายเคลื่อนไหวเป็นจังหวะหนักหน่วงเอาแต่ใจทันที “อ่ะ...อื้อ” เสียงครางอู้อี้ปนเสียงสะอื้นดังลอดออกมาจากริมฝีปากบางของเอมมิการ์ สองมือเล็กถูกกดตรึงไว้ข้างหัว ไม่สามารถผลักไสจับศึกออกห่างได้ เธอเจ็บร้าวทุกครั้งยามเขากระแทกตัวเข้าออกป่าเถื่อนในตัวเธอ ทั้งจุกทั้งเจ็บ สาวน้อยรู้แต่เพียงว่าตอนนี้ชีวิตตัวเองพังทลายแล้ว พังด้วยน้ำมือของคนตัวโตเหนือร่าง พั่บ! พั่บ! พั่บ! จังหวะกระแทกเนื้อดุดันเอาแต่ใจดังหนักหน่วง ไม่สนใจว่าคนตัวเล็กจะสุขสมไปกับตัวเอง ตอนนี้ฤทธิ์ยากำลังเล่นงานเขาหนัก จับศึกสนใจแต่ความสุขของตัวเอง เขาเร่งเร้าสาวเอวคลึงสวาทเข้าออกภายในที่ตอดรัดแน่นของเอมมิการ์ ปากหนาอุ่นร้อนดูดเร่าริมฝีปากบางพร้อมดุนดันปลายลิ้นสากเข้าไปควานชิมความหวานของโพรงปากน้อยด้วยพอได้จูบได้ลิ้มรสหวานของเอมมิการ์ก็จูบวนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าพร้อมกับเอวหนาคลึงกระแทกเร่าร้อน “อ่ะ...อื้อ” พั่บ! พั่บ! พั่บ!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more