THE DEITIES

Chapter 4 The Deities

Tereese' POV

"HINDI maari." Giit ko nang sabihin iyon ni lalaking kidlat.

Imposible, napaka-imposible, nagpapatawa ba siya?

Hindi na ito nagsalita, pero ako hindi ako mapakali sa sinabi nito.

"Hoy, sumama lang ako dahil sinabi mo masasagot mo ang mga katanungan ko sa mga kakaibang nangyayari sa'kin, I took the risk coming with you knowing that you're still stranger, even though you protected me, isa ka ring hindi kapani-paniwala sa mga pangyayari, I saw it before my eyes, you controlled thunder and lightning, and that is one of a hella event." Pagpuputak ko.

Tahimik pa rin sila. Tumingin ako sa front view mirror pero wala lang silang imik at pawang walang naririnig.

"Hoy! Hindi kayo sasagot? Ibaba niyo na ako ngayon din!" Sigaw ko pa.

Okay lang na hindi na masagot ang mga confusions ko kaysa naman sa malayo ako kay Nanay.

"Ibaba niyo na ako!" Ulit kopa.

"Can you please shut-up? You willingly came with us, right? So will you plese shut that fcking mouth until we reach our destination? Save that nagging later, I'm one of a short-tempered person." Napatikom naman ang bibig ko nang magsalita si lalaking pula na pawang iritang irita dahil sa magkasalubong na kilay nito at nakakamatay na tingin sa front view mirror.

As if my body has its own will, napasandal nalang ako saka humalukipkip. He's so scary.

Hindi ko namalayan na napaidlip na ako sa buong byahe. Nagising nalang ako sa mumunting yugyog na naramdam ko.

"Nandito na tayo."

Sumalubong naman sa paningin ko ang gwapong mukha ni lalaking kidlat, kumurap-kurap muna ako bago umalis sa pagkakasandal at sumulyap sa labas pero madilim lang ang paligid.

"Bumaba ka na." Sambit ni lalaking kidlat saka na ito umalis sa pagkakadungaw rito sa backseat.

Bumaba na rin ako ng kotse dahil ako nalang ang mag-isa roon.

"Tandaan mo ito Porch, hindi ka welcome sa bahay ko."

"Same." Paglabas ko ng kotse ay 'yun ang narinig ko mula sa dalawa.

Woah.

What is this place? Where is this place? Mukhang liblib itong lugar, iisang gate ang nasa harapan namin at napakataas nito, sa loob no'n ay wala pa akong naaaninagan na bahay.

"Nasaan tayo?" Tanong ko.

"In my territory." Dinig kong sagot ni lalaking kidlat.

Teritoryo? Wala naman akong nakikitang bahay.

Saan kayang lupalop ng mundo ito? Nasa earth pa kaya kami?

Ilang segundo ay napaatras ako at nagulat nang biglang dahan-dahang bumukas ang malaking gate na nasa harapan namin kasabay ng pagsindi ng mga ilaw na nakalagay sa itaas ng bakod na nakapalibot. May nakikita rin akong ilaw na nasindihan sa loob kaya't naaninagan ko ang isang daan at sa paligid nu'n ay mga puno, ang daan ay nakadirekta rito sa malaking gate.

Dahan-dahang kusang bumubukas ang gate saka naman kami sinenyasan ni lalaking kidlat na sumunod sakaniya, kaya't sumunod kami.

Habang naglalakad ay napapatingin ako sa paligid, ngayon kolang napansin ang mga alitaptap na nasa paligid pagtapak ko sa loob ng gate.

Diretso lang ang lakad namin hanggang sa nakakaaninag na ako ng mga bahay-bahay. Akala ko bahay niya lang ang makikita ko. Imposible namang bahay niya ang lahat ng nakikita ko at nadadaanan namin.

"This is called the Deities Hamlet, a small village it is, mukha lang itong simpleng village, but all the people living here isn't as ordinary as you think, tomorrow you'll see." Dinig kong pagsasalita pa ni lalaking kidlat.

What the hell is he talking about? May mga tao pang kagaya niya na hindi ko mawari kung tao talaga?

Nanatili lang akong tahimik, bago ang lahat ng ito sa'kin pero mejo napoproseso na ng utak ko at natatanggap na ng pagkatao ko ang mga nangyayari na may mga kagaya niya ang nabubuhay sa mundong ito, maging 'yung mga taong gustong pumatay sa'kin,

I can see a peaceful village in here, the house are aligned accordingly, magaganda rin ang mga bahay kahit hindi malalaki, marami-rami rin ang bahay na nadaanan namin at may iilang kanto rin akong nakita na hindi namin dinaanan hanggang sa tumigil si lalaking kidlat sa paglalakad sa harap ng isang himdi kalakihang bahay.

Nagtataka lang ako.

"Bakit hindi nalang niya ipinasok 'yung sasakyan?" Tanong ko, mejo pakialamaera ako sa part na 'yon pero nagtataka lang ako.

"May nakita kana bang sasakyan sa mga bahay-bahay mula kanina? Wala hindi ba? You can't bring such things in here." Sagot lang nito, binuksan niya ang mumunting gate na nasa harapan ng bahay na hinintuan namin, gate na hanggang baywang lang, pati ang fences nito hanggang bewang lang din, nag-gate pa siya.

Pero anong ibig niyang sabihin sa, you can't bring such things in here?

Tuloy-tuloy lang ito sa pagpasok.

"Ito ba ang bahay mo?" Tanong ko, tumango naman ito.

"Ako lang mag-isa rito, so feel free. Come inside." Sambit pa nito kaya't sumama na ako rito sa loob, maging ang kasama naming si lalaking pula ay sumunod nalang din.

Pagpasok namin ay tumambad saakin ang isang napakalinis na bahay,

"Finally." Finally, narinig kong nagsalita si lalaking pula, dumiretso lang ito sa isang sofa at humilata.

"You're not welcome here, why did you come anyway?" Sambit ni lalaking kidlat, saka ito umalis at hindi ko alam kung saan nagpunta, eto naman ako, hindi ko alam kung anong ikikilos ko.

"She's my duty." Tipid lang na sagot ni lalaking pula, ako nakatayo parin ako kaya't napatingin ako sakaniya, nakita kong nakatingin rin ito sa'kin as if he's scanning me from head to toe.

I'm his duty? Anong ibig niyang sabihin?

"She's also my duty, but I don't want you here, I can protect her so leave it." Muli naman bumalik sa may sala si lalaking kidlat na may, dala-dala?

Dumiretso ito sa isang single sofa at inilapag sa munting lamesa na nasa gitna ang dala nitong libro.

"Umupo ka muna." Tukoy nito saakin at imimwestra ang isa pang single sofa na nasa harapan niya.

Pa'no ba naman kase feeling free si lalaking pula kung makahiga dun sa malaking sofa e halos ipamukha na nga ritong hindi ito welcome sa bahay ni lalaking kidlat.

Gayunpaman ay umupo nalang din ako.

"What's your name?" Tanong ni lalaking kidlat pag-upo ko.

Oo nga pala, hindi ko pa nasabi pangalan ko sakaniya, sumama-sama pa ako sakanila rito ng hindi kami nagkakaalaman ng pangalan.

"Tereese Arcambel, 22." Sagot ko at pilit na ngumiti habang ito ay nakatingin lang sa'kin.

Maybe there's bo harm on trying to befriend with them.

"Ikaw ano nga kase ulit pangalan mo? I kept calling you lalaking kidlat in my head." Sabi ko at natawa ng pagak.

Nakit kong napangisi rin ito.

"Cedric Ryui." Sambit niya, gwapo naman pala ng pangalan.

"I'm Zentis Porch." Napatingin naman ako kay lalaking pula, gwapo din ang pangalan pero pangit ng ugali.

"No one asked." Si Cedric.

Nag-ungusan lang silang dalawa.

"Salamat nga pala ulit, sa pagligtas mo sa'kin kanina. It still confuses me, but I don't have a choice but to accept all of this, bigla nalang paggising ko, sa pag uumpisa ng araw ko ay may gusto nang pumatay sa'kin, and worst, they don't seem to be an ordinary human to me." Pag-uumpisa ko.

Nakita ko namang nakikinig sila.

"That's normal." Mahinahong sambit ni Cedric.

Anong normal do'n?

Tumingin naman ito ng seryoso sa'kin.

"Tereese, may nangyari ba sa'yo na kakaiba? Like hearing voices, or seeing words and markings?" Sambit nito, nang maalala ko 'yung nangyari sa library.

That was actually real.

Napatigin naman ako sa kanang likod ng palad ko. Nanlaki ang mga mata ko nang makakita ako ng markang pawang sulat.

"That....explains everything." Narinig kong nagsalita si Zentis at nakita kong nakatingin silang dalawa sa likod ng palad ko.

Tiningnan ko silang dalawa ng may pagtataka.

"Ano bang nangyayari? Pakipaliwanag saakin ng buo at maiksi, dahil hindi ko alam kung hindi pa ako masiraan ng bait sa nangyayari." Saad ko.

"That marking, is the marking of the Goddess Wanelimid, the Goddess of Gifts and Peace, there's the three Deities, Wonelimid, Wanelimid, and Winelimid." Pagsasalita ni Cedric saka inilapit saakin ang nakalapag na libro ng nakabukas, sa pahina nito ay may tatlong drawing, kapansin-pansin rin ang pagkaluma ng libro.

"A-at anong kinalaman ko sa tatlong Deities chuchu na 'yan?" Tanong ko.

"I will lend you this, it's for you to know and for you to find out, pero para mas malinaw para sa'yo, you Tereese Arcambel is one of the Deities incarnate, meaning to say, ikaw ang bagong nangangatawan sa kapangyarihan ni Wanelimid the deity or the Goddess of gifts and peace. At dahil doon, maraming mga kaaway ang gustong pumatay sa'yo, at iyon ay dahil sa nakaambang na pwedeng mangyari nang dahil sa pagkabuhay ng kapangyarihan diyan sa loob mo." Pagpapaliwanag ni Cedric.

Hindi, hindi parin malinaw.

"B-bakit ako?" Tanong ko.

Bakit ako? Napakapayapa ng buhay ko.

"You were born for this Tereese. Naturally, mula pagkabata ay lilitaw na iyang kapangyarihan mo, ikaw ang napili, ang katawan at kaluluwa mo ang napili, but your father Terri Arcambel, hindi ko alam kung paano niya nagawa ito, hinayaan ka niyang mabuhay ng mapayapa, mailayo sa gulo ng mahigit na dalawangpu't dalawang taon, naitago ka niya, and only he know what he did to be able to do that to you, mula umpisa palang Tereese, ikaw na ang nakatakda, you were hidden by your father, kaya kami, kami ay naghintay para ang mismong kapangyarihan diyan sa loob mo ang manaig at matalo ang nakabalot na kapangyarihan ng Tatay mo sa'yo, and that happened yesterday am I right? Because yesterday, your power was felt by many, and that's when we were able to find out who you are, the incarnate of the Deity Wanelimid."

Parang ayaw magproses ng lahat sa utak ko, pero isa lang ang tumatak sa isipan ko. Ang Tatay ko.

Hindi ako makapaniwala. Hindi ko kilala ang Tatay ko, ni minsan sa buhay ko hindi siya binanggit ni Nanay sa'kin, kahit na magtanong ako, hindi siya nagsasalita, and now, just finding out, my father isn't an ordinary human.

"Noong nalaman namin, na ikaw ang itinakda, tiningnan namin kung sino ka, at doon namin nalaman, na ang Tatay mo, ay si Teri Arcambel, the former Highest in the Deities Hamlet, 23 years ago, bigla nalang siya naglaho ng parang bula, iyan ang nalaman ko, and no one knows kung saan siya nagpunta, but now, having you here, it make a lot of sense now." Pagsasalita pa nito.

"Simply to say, your father maybe gave up his life for your own sake." Zentis.

Hindi ko alam kung bakit bigla nalang may pumatak na luha sa mata ko, I can't believe this is all real, mula umpisa dapat ganito na kagulo ang buhay ko, but my father gave up his life for me, to be able to live a life like a normal person, such a sacrifice.

"Pero bakit? Bakit niya ako itinago? Bakit may gustong pumatay sa'kin? Wala naman akong ginagawang masama, it's okay, matatanggap ko na hindi ako ordinaryong tao, pero bakit sa paraan pa na may mga gustong pumatay sa'kin.

"Last question for tonight Tereese. Among the three Deities, Goddess Wanelimid is the powerful among them, she bears and controls every magic a person can possesed, since the Era of Andro, after the three deities were cursed and sealed, may mga taong naitatakda upang magdala ng kapangyarihan nila at upang mapakawalan sila sa pagkakasumpa at pagkakakulong, at doon nagsimula ang mga taong nagtataglay ng mga kakaibang kapangyarihan, every 200 years, only Wonelimid and Winelimid's reincarnation were born, dahil iyon sa Wanelimid the Goddess was fine to be sealed for good, ayaw na niyang mabuhay muli, unlike the other two, Win and Won, gusto nilang mabuhay muli, so since the Era of Andro after the sealing of the three deities, there are alot of Deities reincarnation that was born, nabuhay sila para buhayin ang tatlong mga diyos, pero lagi silang hindi nagtatagumpay, at doon, naipapasa ang mga kapangyarihan nila sa mga susunod na henerasyon, doon nagsimula ang mga taong nagtataglay na iba't-ibang mga kapangyarihan, until last 100 years ago, finally, the Reincarnation of the Goddess was born, kaya't may posibilidad na mapakawalan na ang tatlong diyos na isinumpa at ikinulong, doon nagsimula ang kaguluhan, ang takot ng mga nabubuhay ng mapayapa na may kapangyarihan, natatakot sila na mawala sakanila ang tinatagalay nilang mga kapangyarihan kapag nabuhay ang tatlong diyos. 100 years ago, sad to say, the reincarnation of Win was killed, leaving the two other reincarnation to be failed in ressurecting the three deities, doon nagkaroon ng ceasefire at namayapang muli, pero doon nagkakanya kanya ang mga kauri natin, nag-iba iba ang mga grupo, may mga gusto mamuhay ng mapayapa ng walang kapangyarkhan kaya't gusto nilang mabuhay muli ang mga diyos na nagmamay-ari talaga ng mga kapmgyarihang tahlay nila, at ang mga taong gustong pumatay saiyo, iyon ang mga taong naging ganid sa kapangyarihan."

"Hinga ka muna." Sambit ko.

Ang haba naman kase ng kwento niya e. 'Yung iilan lang naproseso ng utak ko.

Nakita ko namang napahinga nga naman siya ng malalim, natural mapapagod 'to.

"Anyway Tereese, keep this book for now, ikaw na ang bahalang magproseso sa lahat ng 'yan, your only duty is to keep yourself safe first, nandito naman ako, tungkulin kong protektahan ka." Pagsasalita pa niya saka na ito tumayo.

"Ipapahiram kita ng damit at ng isang kwarto, dito kana muna sa bahay ko." Sambit nito kaya napatayo rin ako.

May gusto pa akong malaman.

"Ikaw, kayo," Tukoy ko sakanilang dalawa ni Zentis.

"What is your purpose? Who are you two? Won or Win?"