“อย่าอยู่ห่างจากผมแม้แต่ก้าวเดียวเข้าใจที่พูดไหม!” แมทธิวเอ่ยกำชับสั่งขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดี เขาไม่ควรประมาทถ้าเป็นเรื่องเธอ
“เข้าใจค่ะ” แม้จะไม่เข้าใจอย่างที่ปากว่าแต่ใครกันจะกล้าขัดใจคนตรงหน้านี้ เพียงตะวันหันกลับไปมองจุดที่ร่างสูงของคาคารอฟเคยยืนอยู่อีกครั้งแต่ก็ต้องพบกับความว่างเปล่า หายตัวไวราวกับสายลม หญิงสาวลอบคิดตามลำพัง ก่อนจะเดินตามหลังเจ้านายไปติดๆ
งานเลี้ยงล่วงเลยไปนานร่วมสองชั่วโมงก่อนที่แมทธิวจะพาหญิงสาวข้างกายเดินหนีออกมาในที่สุดเพราะทนต่อความน่าเบื่อหน่ายด้านในนั้นไม่ไหว หลังจากจับแม่ตัวดีให้เข้าไปนั่งในรถชายหนุ่มก็รีบเดินอ้อมไปอีกฝั่งก่อนจะเปิดประตูเข้ามานั่งข้างๆ เธอ
“ไปไหนต่อครับนาย”
“กลับโรงแรม!”
“ครับ” รถยนต์สีดำค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไปช้าๆ หลังจากได้รับคำตอบจากผู้เป็นเจ้านายเข้ากระทั่งเมื่อถึงที่หมายทั้งเพียงตะวันและคนขับต่างก็ต้องพบกับปัญหาอีกอย่างเข้าจนได้เ
