บทที่11

1567 Words

“ผมเปล่าว่าอะไรนี่ครับ แค่เห็นคุณดูใจลอยเลยทักดู หรือว่าคุณกำลังคิดถึงคนรักอยู่ ถึงได้นิ่งค้างไปแบบนั้น” ไมล์ย้อนถามอย่างใคร่รู้เพราะตัวเขาเองก็มักจะชอบใจลอยเสมอเวลาที่คิดถึงเพียงตะวัน ไม่แน่อาการที่เกิดขึ้นกับพยาบาลสาวตรงหน้าอาจจะไม่ได้แตกต่างกับเขาเท่าไหร่เลยก็ได้ เธอเป็นคนสวย คงต้องมีคนรักเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว “ฉันไม่มีหรอกค่ะคนรักที่คุณชายว่า และไม่คิดที่จะมีมันด้วย” “ทำไมล่ะครับ” “ฉันกลัววันเวลาค่ะ เพราะวันเวลามักจะทำให้คนเราเปลี่ยนไป แรกๆ ก็รัก พอนานไปก็กลายเป็นความเย็นชาที่มีให้กัน ถ้าต้องมีชีวิตอยู่แบบนั้นฉันว่าฉันขออยู่เป็นโสดอย่างเจ้าทาโร่ดีกว่าค่ะ สบายใจดีออก” แม้จะไม่เห็นด้วยกับความคิดในข้อนี้ของหญิงสาวแต่ไมล์ก็ไม่คิดที่จะเอ่ยขัดอะไรออกไปเพราะเขาเชื่อว่าคนทุกคนนั้นย่อมมีความคิดและความต้องการที่แตกต่างกันออกไป แม้ว่าสำหรับเขาแล้วนั้นความรักจะเป็นเรื่องสวยงามและทำให้ชีว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD