CHAPTER 5
สวยที่สุด!
ฉันยืนชมตัวเองอยู่ที่หน้ากระจก หน้าสวย ผิวสวย แต่งหน้าอ่อน ๆ รวบผมหางม้า ปล่อยปอยผมเล็กน้อย สวมชุดนักศึกษาขนาดพอดีตัว ไม่ฟิตรัดตึงจนเกินงาม แต่ก็ไม่หลวมอย่างกับซื้อชุดผิดไซซ์เหมือนที่เพียงเคยใส่
ฉันเอากระเป๋าสะพายใบเล็กมาสะพายเข้ากับลำตัว มีเรียนสองวิชา ถือหนังสือไปก็แล้วกัน
ว่าแต่จะไปยังไง? สองขาพลันหยุดชะงักแล้วเอาสมาร์ตโฟนออกมาค้นหาวิธีเดินทาง เมื่อค้นเจอแล้วก็เดินอ่านไปพลาง ๆ จะได้ไม่เสียเวลา
“หลบ!” วิงค์เดินชนฉันอย่างตั้งใจ เธอเองก็ต้องไปเรียนที่มหา’ลัยเดียวกันกับฉัน แต่ฉันไม่คิดที่จะอาศัยไปด้วยเลย
เหมือนอีกฝ่ายจะสะดุดตา ถึงได้หันมาหาแล้วไล่สายตามองด้วยความประหลาดใจ แต่ก็ไม่ปริปากพูดอะไร รีบร้อนลงบันไดไปทันที
ตอนแรกฉันตั้งใจว่าจะไปกินมื้อเช้าที่มหา’ลัย แต่พอจะผ่านห้องกินข้าวเห็นว่าคุณเวลล์นั่งรอให้ป้าเงาะตักข้าวต้มใส่ชามให้ ความคิดดี ๆ ก็ผุดขึ้นมาในหัว จึงเ
