Nasasaktan man ako pero ang kagustuhan niya pa rin ang mas nasunod.
Nakamot ko rin ang kaniyang mga braso dahil doon na lang ako humuhugot nang lakas.
Pakiramdam ko ay makakatulong sa akin ang pagbaon ng aking mga kuko sa kaniyang balat.
Natitiyak kong hindi na maipinta ang aking mukha pero nagpatuloy pa rin ito sa kaniyang nais at plano niyang gawin sa akin.
Pumikit na lang ako nang mariin at sa posisyon namin ay wala na akong ibang pwedeng mahawakan sa kaniya kundi ang kaniyang pulsuhan.
Sapagkat ang mga kamay nito ay kasalukuyang nakahawaak sa aking bewang.
Mahigpit ang ang nagawa kong kapit sa kaniyang pulsuhan at wala naman akong narinig na reklamo mula sa kaniya.
Habang patuloy siya paglabas at pagpasok sa loob ng aking kweba ay unti-unti ko na ring nakakakaya.
Hanggang sa nanggigigil ito sa akin at ang dahan-dahan at may diin nitong mga tulak ay naging mas mabilis pa.
Unti-unti na ring nawawala ang hapdi at kirot sa aking pribadong parte.
Napapapikit ako at hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin sapagkat sinasabayan ko na rin ang kaniyang paggalaw.
Nakakatawa mang isipin pero mukhang nababaliw na nga yata ako.
Kung sabagay, sino ba ang matinong babaeng basta na lang isinuko ang bataan sa lalaking hindi niya kilala?
Paano ba ako napapayag na galawin ng isang taong 'di ko pa naman nakita ang mukha?
At ang mas masaklap ay nararamdaman ko ang 'di maipaliwanag na sarap.
Sarap na hindi ko matitikman sa anumang klase ng pagkain dahil tanging ang matigas na ugat lang nito ang may kayang gawin iyon sa 'kin.
"A-ahhh..." Sabay naming ungol at hindi na kayang ipagkaila na nagugustuhan ko nga ang mga ginagawa niya sa aking pagpapaligaya.
Napakasarap at ang aking isipan ay hindi matigil sa pagkokomento kung gaano siya kagaling.
"Damn it! Ang sarap mo rin Elyse..." mahina niyang bulong pero hindi 'yon pinalampas ng aking pandinig.
Hindi ko na rin alam kung saan ko na ibabaling ang aking ulo dahil sa sobrang sarap na nararamdaman ko.
“Ano ba'ng klaseng kiliti ito?” tanong ko sa aking sarili at hindi na isinatinig pa.
Kakaibang sensasyon ang pinaramdam niya sa akin at tama nga ito na hinding-hindi ko ito makakalimutan.
Mas dumoble ang bilis nang pagbayo niya sa akin at hindi ko mapigilan ang lumiyad nang paulit-ulit dahil kanina pa ako nadadala sa sarap.
Lalo na at palagi niyang natatamaan ang aking kiliti sa loob at bawat ulos niya sa ilalim ng aking talaba ay mas nagpadagdag ng sarap sa aking sistema.
Pakiramdam ko ay umabot na sa aking sikmura ang kaniyang kahabaan.
"O-ohhh, s**t! I'm cumming..."
Mabilis na ulos ang kaniyang ginawa at sobrang diin ang tulak niya sa aking tahong.
Kahit ako ay mainggay ring napaungol at hindi ko na mapigilan ang pagtirik ng aking mga mata.
Na para bang may matindi akong sakit at lagnat. Nang malapit na naming maabot ang langit ay kinumbolsiyon ako pero hindi dahil sa paghihirap sa karamdaman kundi dahil sa kiliting ipinatamasa niya sa akin.
"A-ahhhh… a-ahhh..."
Sabay naming ungol at sa wakas ay naabot rin namin ang aming sukdulan.
Parang nakahinga lang ako nang maayos nang inilabas na naming pareho ang init sa aming katawan.
Ngayon pa lang ay tiyak na hahanapin ko sa kaniya ang ganitong klaseng sarap.
Pangit mang aminin pero gugustuhin ko pa ring makaraos sa piling niya.
At nang mapagtanto ko kung ano ang aking mga naiisip ay parang gusto ko na lang nalamunin ako ng lupa.
Paano ko naiisip ang mga bagay na ‘to? Tuloy ay gusto kong saktan ang aking sarili.
"Alam kong mahapdi pa 'yan, kaya magpahinga ka muna at sa susunod na natin gagawin ang walang tulugan."
Iyan ang mga katagang huli kong natatandaan bago ako tuluyang makatulog sa batong kama niya.
Kinabukasan ay nagising akong nandito sa sarili kong kama. Sa mismong kwarto ko sa bahay.
Hindi ko alam kung paano ulit ako nakauwi?
Gayong ang naalala ko ay kasama ko ang lalaking estranghero kagabi.
"Hindi kaya ay panaginip ko lang iyon?" tanong ko sa aking isipan at sa huli ay napailing na lang dahil napaka-imposible kung panaginip lang ang nangyari dahil parang totoong-totoo talaga.
Ngunit hindi ko rin maipaliwanag ang mga nangyayari ngayon.
Paano ako napunta sa aking kwarto kung totoo nga iyon?
Napaisip tuloy ako dahil naguguluhan na ako kung ano ba talaga ang totoo?
Bumalik lang ang aking diwa mula sa malalim na pag-iisip ng may isang malakas na tawag at katok na aking narinig.
"Elyse!" Malakas na tawag sa akin ni Nanay kasabay nang malakas na katok sa pinto ng aking kwarto.
Halos sirain na nito ang kahoy na pintuan ng kwarto ko.
"Nay," tugon ko sa aking ina at hindi pa rin bumabangon dahil sa pagod na nararamdaman ko.
Ang bigat-bigat ng pakiramdam ko at para yata akong lalagnatin.
"Bumangon ka na riyan at tulungan mo ako sa tindahan!" sabi niya sa akin.
"Nay, susunod po ako sa tindahan mamaya. Kakagising ko lang po, Nay pasensya na," patuloy kong ani at humingi ng paumanhin sa aking ina.
"Ayos ka lang ba? Bakit namamaos yata ang boses mo? May ubo ka ba?" nag-aalala na tanong sa akin ni Nanay.
"Wala po, Nay! Medyo masama lang po ang pakiramdam ko ngayon," sinsero kong sagot.
"Oh, siya sige alis na ako at kung masama pa rin ang pakiramdam mo ay rito ka na lang sa bahay at magpahinga," nag-aalala nitong batid sa akin.
"Salamat po, Nay."
Narinig ko ang mga hakbang ni Nanay papalayo sa labas ng aking kwarto.
Kaya pinikit ko muna ang aking mga mata dahil sa nararamdaman kong pagod.
"Elyse," rinig kong tawag ng isang lalaking pamilyar sa akin ang boses.
Binuksan ko ang aking mga mata at akma na sana akong babangon nang maramdaman ko ang sakit at kirot mula sa aking p********e.
Napadaing ako dahil sa hapdi at dama ko ang pamamaga ng aking harapan.
Sinikap kong bumangon dahil gusto kong sundan kung saan nanggaling ang boses niya.
Nagtagumpay ako sa aking pagbaba sa kama at tiniis ang kirot na nararamdaman ko sa aking gitna.
Nang mapasulyap ako sa aking kama ay nakita ko ang mantsa sa ibabaw ng aking kama.
Naguguluhan na ako sa lahat kung ano ba talaga ang totoong nangyari sa akin?
Bakit may konting dugo sa sapin ng aking kama?
Binalewala ko muna ang atensyon ko sa dugong nakita sa kama at maging ang pagkirot ng aking ibaba ay hindi ko na inuna.
Nagdahan-dahan ako sa aking mga hakbang papunta sa ibaba at hindi ko mapigilan ang mapaika-ika sa paglalakad.
"Elyse..." Rinig ko ulit ang boses nito at hindi ko pa matantiya kung saan ba talaga nanggagaling ang boses niya.
Maliit lang ang bahay namin kaya imposibleng hindi ko ito makita.
Napuntahan ko na lahat ng sulok ng bahay, pati kwarto ni Hydee at ni Nanay.
Wala rin ito sa kusina kaya hindi ko na alam kung saan ko ito hahanapin.
"Normal lang naman siguro ang magkaroon ng kathang isip," sabi ko sa aking isipan at pilit na pinapaniwala ang aking sarili.
Pero kahit na ano'ng gawin ko para papaniwalain ang sarili ko ay hindi ko pa rin maiwasang mapraning.
"Tumigil ka na!" Malakas kong sigaw para tumigil na ito sa ka katawag sa akin.
Nababaliw na yata ako nito sa kakaisip at hindi ko alam kung totoo ba ang lahat o masyado lang akong akong napagod kaya kung ano-ano na lang ang aking naiisip.
"Elyse, ano'ng nangyari sa 'yo?" nagtatakang tanong ni Hydee sa akin nang makalabas ito sa banyo. "Ayos ka lang ba?" patuloy niyang tanong sa akin.
Nang hindi ako kumibo ay hinawakan niya ako sa aking mga balikat at inuga para tumigil sa aking kahibangan.
"Hydee, may nakita ka bang lalaki na pumasok dito sa bahay kagabi?" natatakot kong tanong sa aking pinsan.
Tinitigan akong mabuti ni Hydee dahil sa gulo ng aking hitsura.
Nagtataka man ito pero sa huli ay sinagot niya pa rin ako.
Umiling siya. "Wala," tipid niyang sagot at kumunot ang mga noo.
"Sigurado ka ba?"
Tumango siya. "Oo, binigay ni Nanay ang susi sa akin kagabi at hindi na rin ako lumabas. Bakit ba kasi? Ano ba ang nangyayari? May problema ba, Elyse?" naguguluhan at sunod-sunod niyang tanong sa akin.
Napasabunot na lang ako sa sarili kong mga buhok dahil hindi ko na alam kung ano ang mga nangyayari sa akin ngayon.
May sakit ba ako? Baliw ba ako? Panaginip lang ba 'yon lahat pero bakit iba ang nararamdaman ko sa aking katawan?
Bakit parang totoo?
Ang dami kong tanong sa aking isipan na hindi ko kayang sagutin at nanatili na lamang tanong na walang kasagutan.