Habang nasa byahe kami ni Kiran ay hindi ko mapigilang mapamangha sa loob ng sasakyan niya.
Para akong ignorante ngayon at kahit na nakakahiya mang aminin kay Kiran na ngayon lang ako nakasakay ng ganitong sasakyan ay hindi ko pa rin mapigilan na ipahalata sa kaniya.
Alam ko namang ng hindi ko na kailangan pang sabihin pa sa kaniya dahil mahahalata niya base sa aking mga kilos.
Hindi ko nga akalain na ang kauna-unahang experience ko sa pagsakay ng sa isang sasakyan ay ganito pa kaganda.
Sayang lang dahil ako lang ang nakasakay at hindi ko kasama si Nanay at Hydee.
Ang lambot pa naman ng upuan at ang bango ng gamit niyang air freshener na halatang mamahalin ang halaga.
Muli ay bigla kong naalala, ito ang pabangong ginagamit niya at hanggang ngayon ay tandang-tanda ko pa ito kahit
