เมื่อกลับมานั่งที่โต๊ะของแก๊งสาว รวิศก็สั่งเครื่องดื่มของตัวเอง เขาลอบสังเกตว่าบนโต๊ะมีขวดเหล้าตั้งอยู่สามขวด ดูท่าจะดื่มเก่งเหมือนกัน เขาลอบมองไปที่คนตัวเล็กแล้วลอบยิ้มในใจ แก้วเหล้าตรงหน้าชงสีไม่เข้มมากนัก เมื่อลอบมองต่อไปก็เห็นว่าวันนี้วันวิวาห์สวมชุดกระโปรงเซ็กซี่แต่ก็รัดกุม ไม่ได้คว้านลึกหรือโชว์สัดส่วนจนเป็นที่ล่อตาล่อใจอย่างที่เขาห่วง
“พี่นิวคะ เมื่อกี้ขอบคุณนะคะที่ช่วยรับสมอ้างเป็นแฟนมิ้ลค์ มิ้ลค์มีแต่เรื่องให้พี่นิวต้องมาเสียเวลา เสียชื่อเสียงทั้งนั้น ตั้งแต่ที่ไซต์งานแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ” วันวิวาห์บอกด้วยความรู้สึกเกรงใจ ตั้งแต่พบกันเธอเหมือนสร้างแต่ปัญหาให้เขามาซวยด้วย
“พี่ยินดีครับ”
“ยินดีหรือคะ” วันวิวาห์เลิกคิ้วสูงถาม
“ยายมิ้ลค์ แกเลือกได้หรือยังว่าจะออกไปเต้นตอนไหน” เสียงเพื่อนของวันวิวาห์ขัดขึ้น จึงทำให้บทสนทนาที่แสนเข้าใจยากนั้นจบลง วันวิวาห์ทำหน้าปั้นยากขณะที่รวิศถามต่อ
