“TAMA ka, hindi ako galit sa kanya kasi ang totoo excited akong makita siya,” pag-amin niya sa tono na masigla.
“I wish I can be like you. Pero wala akong makapang ganoon sa dibdib ko. Galit lang ang parang mayroon ako at iyon ang mas nangingibabaw, wala nang iba pa.”
Malungkot na sinulyapan ni Monica ang binata na nang mga sandaling iyon ay timing na itinigil ang sasakyan sa tapat ng under renovation nitong bahay.
“Mukhang maagang nagpahinga ngayon si Mang Kanor,” komento pa ng binata bago ito bumaba ng sasakyan.
Sumunod siyang bumaba matapos umikot ni Jake sa side niya saka nito binuksan ang pinto niyon.
“Thank you,” aniya pa rito.
Tinanguan lang siya ni Jake habang nanatili sa mukha nito ang maaliwalas na aura.
“Mang Kanor,” ang masayang bungad ni Jake sa matanda nang pagbuksan
