Chapter 2- Meeting the arrogant
1185 Words
At Canada hindi naman magkasundo ang mag-amang Smith. Gusto kasi ng daddy ni Mike na ipakasal siya sa isa sa anak ng business partner nito.
"That's bull sh*t dad. I can't do that, thinking marry her it's killing me dad." Mike protest to his dad's want.
"You can marry her and that's my order, nothing more. This conversation is done." his dad saying with powerful voice.
Nag walk out naman si Mike. Inis na inis siya sa desisyon ng ama. Napaka tanda na niya para pakialaman ang buhay niya. Nakaisip siya ng plan na bumalik ng Pilipinas. Tataguan niya ang kaniyang daddy para hindi matuloy ang kasal na yan. Para sakaniya ang magpakasal ay disaster. He want fun at his age. Wala sa vocabulary niya na mag-asawa.
Tinawag niya ang kaniyang kaibigan na nasa Pilipinas. May-ari ito ng resto bar sa Bulacan, naging magkaibigan sila noong hindi pa siya nahahanap ng kaniyang daddy. Sana nga hindi na lang siya nahanap, para malaya pa din siya ngayon.
Naka ilang ring bago sumagot ito.
"Hello! who you." pang aasar nito.
"Who you your face. Damn dude! Can I visit you." tanong nito.
"No problem but make sure you can't bring any trouble to my business." paniniguro nito.
Kilala niya kasi ang kaibigan, madalas napapa trouble iyon dahil sa angking ka guwapuhan. Lagi siyang hina hunting ng mga boyfriend ng mga babaeng nagkakandarapa sakaniya.
"Hello! dude are you busy?" tanong nito. Dahil feeling niya wala na siyang kausap.
"Yeah! I have to go. I need to settle everything before you came." paalam nito.
On the other hand. Nag aayos na si Mike na gamit niya na dadalhin sa Pilipinas. Sisiguraduhin niyang bago bumalik ang kaniyang daddy galing sa business venture ay nakaalis na siya.
Kinabukasan ang flight niya, maaga siya umalis ng mansyon. Ayaw niya ng magpaabot pa sa daddy niya dahil alam niya na ang mangyayari. Hinihiling niya na hindi na lang sana sila natagpuan maayos naman buhay nila sa Bulacan. Mahirap man pero masaya at walang diktador. Hindi iyong kahit anong kilos mo may pagsita.
Nasa airport na siya at nagpark sandali at nag dial ng number, tinawagan niya ang isa sa sampong driver nila medyo close niya kasi ito. Ipa pick up niya iyong car. Pagkatapos nilang makapag usap nag off na siya ng cellphone.
Pumasok siya sa loob at nag wait ng flight niya. Habang nasa loob siya ng eroplano hindi niya namalayan naka idlip na siya. Mga ilang oras na lang din pa landing na ang eroplano. Kitang kita niya na ang NAIA. Masaya siya na nakabalik siya ng Pilipinas. High school pa lang siya na nag migrate sila sa Canada, as usual kagustuhan ng daddy niyang manipulated.
Natatandaan pa niya ng unang dating niyang Canada, maganda ang lugar pero ang buhay niya ay hindi. How he wishes na sana nasa Pilipinas na lang siya ulit, kahit mahirap ang buhay pero masaya.
Hindi tulad sa Canada wala masiyadong kapitbahay at super layo ng bahay at higit sa lahat hindi siya malaya. Bantay sarado ng daddy niya ang bawat kilos niya.
Finally they arrived. Bumaba siya ng eroplano at pumasok sa loob ng immigration ng maging ok na lahat. Lumabas na siya ng airport at nagpara ng taxi.
Nakasakay naman agad siya at naghanap muna kong saan pwede siyang mag check in. Nagpababa siya sa driver sa tapat ng Manila Hotel, dito muna siya mag i-stay at bukas na bukas din ang check out niya para puntahan ang kaibigan.
Kinabukasan maagang siyang nag check-out, tumawag siya sa kaibigan na didiretso siya ng resto bar nito. Wala naman pagtanggi ang kaibigan. Nagpara siya siya ng taxi at sumakay dito sinabi niya sa driver na dalhin siya papuntang Bulacan.
Few hours later nakadating na din siya sa Bulacan. Mabilis siyang pumasok sa loob at sinalubong naman siya ng kaniyang kaibigan.
"How's your travel dude." tanong nito.
"Well, apparently is not ok. But I'm feeling free." sabi nito.
"Let me remind you, your not free to leave my place. You need to work hard every day that you leave here." paalala nito.
"Oh! common dude. Do you mean I'm working here and what kind of job?" nagulat na tanong nito.
"Simple lang dude, since nag resign iyong guitarist ko dito ikaw muna ang papalit sakaniya ng magamit mo naman iyang talent mo na tinatago." saad nito.
"Fine! that's easy. When did I start my work?" tanong ulit nito na naiinis na, pero wala siyang choice kundi magtiis kaysa bumalik siya ng Canada.
"Today. You can start tonight, so don't be late." paninigurado na wika nito.
"Yes! master." natatawang asar nito sa kaibigan.
Tumalikod na ito at lumakad palabas at naiwang mag-isa si Mike. Naiinis man pero wala siyang magagawa dahil ayon ang gusto ng kaibigan. Wala naman siyang pera kasi alam niya naman ika cut ng dad niya ang credit card niya at ang bank account na meron siya, wala ding silbi.
Naglakad na din siya para lumabas ng office nito.
Samantalang hindi sinasadya na may nakabangga siyang babae. Sinipat niya ang kabuuan nito at actually maganda ang babae kaso kinulang lamang sa height. Nawala ang pagsisipat niya rito ng bigla na lang itong nagtaray sakaniya.
"Bakit ka ba nang babangga?" tanong nito.
"Excuse me miss dwarf. You're blocking my way. What did you expect me." naiinis na sabi nito.
"For your information, ikaw ang nang bangga at huwag mo ko matawag tawag na dwarf baka sakalin kita" nagagalit na pagbabanta nito.
"Easy dwarf ay este beautiful woman. Hindi ko kasalanan na tatanga-tanga ka." natatawang sabi nito.
"Ah! ganon." sabay sipa sa treasure balls nito.
"Araaaaaaay!" malakas na sigaw nito at nanlilisik ang mga mata sa galit.
"Buti nga sayo." sabay lakad nito at natatawa.
Naririnig niya ang sigaw nito at pinapabalik siya tila bingi siya at walang naririnig.
Nakaalis na ang babae pero namimilipit pa din sa sakit na nadarama si Mike.
"Damn you bi*ch makikita mo. You'll pay for this." sigaw niya.
Naabutan naman siya ng kaibigan sa ganong itsura.
"What happen to you dude,?" nagtatakang tanong nito.
"Damn this woman, huwag lang talaga mag krus ang landas namin makikita niya." pagbabanta nito na galit na galit.
"Chill dude. Sino ba yang babae na tinutukoy mo. Guest ba,?" pag uusisa nito.
"I don't know and I don't care. Mapapatay ko siya pag nagkita kami." sabi nito na galit na galit.
"Well! sana magkita pa kayo, mukhang napuruhan yan." natatawang sabi nito.
"Damn you dude huwag ka ng dumagdag sa galit ko. " sabi nito na any time mananapak na sa galit at sakit na nadarama.
Samantalang masaya naman si Selestina dahil may work na siya at mamaya na din ang start niya. Excited siya at hindi mapakaling panay tingin ng oras. Gusto niya ma impressed ang boss niya, na crush niya. Sino namang babae ang hindi magkakagusto doon. Gwapo, simpatiko at mabait. Hindi katulad ng preskong lalaki na nakabangga niya. Kapag naalala niya ang mukha ng lalaki kumukulo ang dibdib niya sa galit.
Anyway wala na din siya paki siguro isa lang iyo sa mga guest at hindi na din magku krus ang landas namin.
- Writer
